Chapter Twenty
"Ate Babe, hindi na nagpapakita si boss sa akin. Hindi ko na siya nakakasabay kumain. Kahit makasalubong man lang dito sa mansion ay wala. Gabing-gabi na yata umuuwi tapos maagang umaalis." Kwento ko sa kasambahay at naging instant guro ko na.
"Maaga nga siyang umaalis at gabing-gabi na umuuwi. For sure tulog ka pa at tulog ka na."
"Miss ko na siya, Ate Babe." Umangat ang kilay ng babae. Break time namin kaya may oras kaming magkwentuhan nito.
"Bakit mo siya miss?"
"Gusto ko ang presensya ni boss sa paligid ko. Masungit lang iyon. Pero ramdam kong safe ako sa kanya."
"Siya hindi safe sa 'yo." Nanulis ang nguso ko.
"Dahil po ba ang tingin ninyo sa akin ay killer?" medyo lumungkot ang expression ng mukha ko.
"Gaga! Sa tingin mo ba'y tutulungan kitang matuto kung
