Chapter Fourteen
"Boss, ito ba iyong palengke?" manghang tanong ko habang nakahinto ang sasakyan. Maraming tao. Mukhang lahat sila'y abala sa pamimili.
"Yes. Pupuntahan ko iyong kaibigan kong tindero d'yan na may sakit ang anak. Ibibigay ko ito." Ipinakita nito sa akin ang isang sobre.
"Ano po iyan?"
"Pera, Allegra." Ibinulsa niya iyon saka siya bumaba ng sasakyan. Isinuot ko naman ang salamin at inayos ang sombrelo. Pinagbuksan ako nito ng pinto. Siya ang nagsuot ng seatbelt ko, siya rin ang nagtanggal ngayon.
"Let's go." Yaya nito sa akin. Hinawakan nito ang kamay ko. Umaambon kaya mukhang normal lang ang ayos ko. Hindi binitiwan ni Boss Xachary ang kamay ko.
"I'm scared." Mahinang bulong ko rito nang makalapit na kami sa entrada ng palengke. Naramdaman ko ang panlalamig ng katawan
