เธอจะหยุดเขาได้เช่นไรเมื่อกายนั้นค้านกับหัวใจที่ร่ำร้องให้ความหยาบกร้านหลีกห่างไปในตอนนี้ ร่างบางแอ่นลำตัวเข้าหาใบหน้าคมคายราวกับความอวบหยุ่นกำลังจะละลายหายไปในปากของเขาเสียแล้ว และช่างประหลาดนักที่ความเครียดเกร็งภายใต้กางเกงเนื้อหนากลับยิ่งเร่งเร้าจินตนาการของปรายฟ้าให้พุ่งกระจายราวกับสายน้ำพุร้อน เขมราชยังคงสำรวจความงามบนเรือนร่างที่กำลังเปิดเผยให้เขาเข้าถึงมากขึ้นทุกขณะ จากผ้าถุงที่หลุดพ้นจากปลายเท้าเรียวก็ตามไปด้วยเสื้อเนื้อบางที่ชายหนุ่มดึงออกจากร่างของหญิงสาวอย่างเร่าร้อน เหลือเพียงตัวเขากับการเฝ้าชื่นชมความตรึงตราด้วยการกอดรัดและเฟ้นฟอนละอองไอแห่งความหอมหวานด้วยปลายจมูกโด่งและลิ้นสากหนาลากไล้ราวอยากกลืนเก็บทุกอณูของความเป็นสาวเข้าสู่แก่นกายที่กำลังบีบรัดตัวเองมากขึ้นทุกที
“ไม่...พอทีเถอะค่ะ...คุณเขม...พอเถอะค่ะ”
ปรายฟ้าฝืนตัวตนเต็มกำลังอันอ่อนล้
