ŞAHİN
“Hayırdır aslanım? Bizi kovuyor musun sen?” Ferhad’ın paçaları tutuşmuş bir şekilde çırpınmasını izlemeye başladım. Sorunlar bir çözüme kavuşur kavuşmaz, kırmızıyı gören bir boğa gibi atak davranmaya başlamıştı. Bu işlerin bu şekilde olmadığını aslında benim kadar o da iyi biliyor olmasına rağmen, ne adetleri umursamıştı ne de gelenekleri. Kendi evinin çatısı altındayken, kız istemek için bizden tarih istiyordu. Bu görülmüş, duyulmuş bir şey değildi.
“Yok kovmak değil de,” diyerek toparlamaya çalıştı. Fakat elimden o kadar kolay kurtulacağını sanıyorsa yanılıyordu. İnci ile alakalı o kadar sinirimi zıplatmıştı ki elime düşeceğini unutmuş gibiydi. Sırf bu sebeple bu işe karışırdım. Bir de Leylan’a kıyamadığım gerçeği vardı tabi. Başka konularda karışmamaya çoktan karar vermiştim fak
