ผมเป็นอีหนูของไอ้มังกร

ตอนที่3

เขียนฟ้ายังออกตะเวนหางาน และมุ่งเป้าที่ตำแหน่งการ์ดของผับหรู เพราะฐานเงินเดือนมากกว่างานอื่นในคนที่จบแค่ม.3 ชายหนุ่มออกมาจากอาคารรูปทรงทันสมัยขนาดใหญ่โต พลิกข้อมือมองนาฬิกา คำนวณว่าวันนี้เลยเวลาที่สมควรกับการยื่นใบสมัครแล้ว จึงจะเปลี่ยนเป็นหางานสำรองอย่างอื่นทำแทนไปก่อน แต่ในขณะที่ยืนครุ่นคิดหาทางออกอยู่นั้น ก็มีรถเก๋งขันหนึ่งขับเข้ามาจอดเทียบตรงหน้า เขียนฟ้ามองอย่างแปลกใจ ค่อยข้างมั่นใจว่าข้างเสาไฟนี้ไม่ใช่ที่ที่จะจอดรถได้

ชายในรถอยู่ในวัยทำงาน ท่าทางเป็นมิตร เขายิ้มเขินอายเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆลดกระจกลงมาเพื่อคุย

"ขายไหมครับ?"เขาถามให้แน่ใจ เพราะคนที่ยืนอยู่ ค่อนข้างหน้าตาดีอย่างน่าเหลือเชื่อทีเดียว แต่ก็ไม่แน่ว่าอาจจะใช่ เพราะจุดที่ชายหนุ่มยืนอยู่นี้ ไม่ใช่จุดที่คนทั่วไปจะมายืนกัน และเป็นที่รู้กันในหมู่กลุ่มคนค้ากาม ว่ามันคือจุดเสนอขายสาธารณะในย่านนี้

เขียนฟ้าทำหน้างงนิดหน่อย แต่ด้วยไหวพริบก็พอจะเข้าใจได้ ชายหนุ่มประเมินชายในรถ ด้วยท่าทางที่ออกสาวทำให้เดาว่าเขาคงจะเป็นฝ่ายรับ แต่จะเอาไงดีล่ะ นึกถึงที่โดนเมื่อวานก็เกิดกลัวขึ้นมา แต่เอาวะ รับงานไปก่อนค่อยว่ากันที่หน้างานอีกที

"ครับ แต่ผม…ไม่ค่อยเป็นนะครับ" เขียนฟ้าบอกตามตรง เกิดมาเขาเองก็ยังไม่เคยมีเพศสัมพันธ์กับใคร เพิ่งเสียตัวเมื่อวานเป็นครั้งแรก แถมเป็นฝ่ายรับเสียเดียว

"หึหึ ไม่เป็นไรครับ เดียวผมจัดการเอง"ชายในรถบอกยิ้มพอใจ พวกจัดจ้านเขาเจอมาเยอะแล้ว อยากลองพวกสดใหม่อยู่เหมือนกัน

"คุณ รุกหรือรับครับ?" เขียนฟ้าถามเพื่อความชัวร์

"รับครับ แต่บางทีก็รุกได้นะ ถ้าเจอที่ชอบจริงๆ ว่าแต่คุณรุกหรือรับครับ?"เขาบอกแล้วถามกลับ

เขียนฟ้าไม่แน่ใจ ถ้านอนเป็นรับนิ่งๆอะพอไหว ถ้าเป็นรุกยังนึกภาพไม่ออกว่าต้องทำยังไงบ้าง อันที่จริงเขามีเพศสภาพเป็นโอเมก้า ถึงแม้รูปร่างหน้าตาจะไม่ได้บอกแบบนั้น ทางค่ายเองก็ปิดข่าว จนเขียนฟ้ายังลืมไปแล้วเลยว่าตัวเองมีเพศสภาพเป็นโอเมก้าจริงๆ เขาไม่เคยมีอาการเหมือนเพศนั้นเลย ไม่มีรูปร่างเล็กน่ารัก ไม่มีกลิ่นฮอร์โมนหอมหวาน ไม่แพ้ฟีโรโมนของอัลฟ่า บางทีผลตรวจอาจจะมีอะไรผิดพลาดก็ได้ 

และยังไม่ทันจะนึกออก ชายในรถก็ชวนเขาให้ไปหาที่คุยเป็นการส่วนตัว เพราะอย่างที่รู้ ว่าจุดตรงนี้จอดแช่นานไม่ได้ เดี๋ยวรถคันหลังจะมาเสยท้ายเอา

"ตกลงราคาก่อนครับ" เขียนฟ้ายังไม่ยอมขึ้นรถหากยังไม่เคลียร์

"เท่าไหร่ครับ ว่ามาเลย" ดูท่าเขาจะพร้อมจ่ายด้วยความยินดี

"หนึ่งหมื่นครับ" เป็นราคาค่าตัวที่เขียนฟ้าคิดเดาขึ้นเอง จากมาตรฐานที่เขายอมรับได้

"โห พูดจริงหรอ?" ชายในรถถึงกับออกปาก

"แพงไปหรือครับ?" ก็เมื่อวานไอ้มังกรยังบอกว่าถูกอยู่เลยนี่

"แพงครับ แพงมาก สู้ไม่ไหวหรอก ถึงจะอยากได้คุณก็เถอะ เอาเป็นว่าโชคดีนะครับ ผมไปล่ะ" ว่าแล้วชายคนนั้นก็ขับรถจากไป โดยที่เขียนฟ้ายังไม่ได้ถามราคาตลาด ให้รู้แน่เลยว่าอยู่ที่ครั้งล่ะเท่าไหร่กัน

แต่ก็ช่างเถอะ ยังไงมาตรฐานราคาที่เขาพอใจก็อยู่ที่หนึ่งหมื่น ชายหนุ่มเดินออกห่างจากจุดนั้นมาหน่อย เพื่อไม่ให้เกิดการเข้าใจผิดซ้ำอีก และเปิดทางให้ผู้ค้ารายใหม่เข้ามาเสนอขายงานตัวเองบ้าง 

ยิ่งดึกก็ยิ่งเริ่มมีคนแต่งตัวด้วยชุดวาบหวามทั้งชายและหญิง โดยมากจะเป็นเบต้า ที่ได้ทั้งบทรุกและรับ ส่วนน้อยจะเป็นโอเมก้าที่ค่อนข้างเป็นที่นิยมในหมู่นักรัก ด้วยเป็นชายที่มีรูปร่างหน้าตาจิ้มลิ้มอย่างเด็กสาว บวกกับชื่อเสียงเรื่องลีลาบนเตียงที่จัดว่าเด็ด เผ็ดร้อนถึงใจ

พวกเขาหลายคนออกมายืนเรียงรายกันที่ฟุตบาท เพื่อรอผู้ที่ต้องการปลดปล่อยอารมณ์เปลี่ยวเหงาในค่ำคืน เขียนฟ้ากำลังจะผละจากไป หากแต่ดันมีลูกค้ารายใหม่เข้ามาจอดเทียบตรงหน้าซะได้

"เกรดตกไปเยอะเลยนะมึง" กระจกรถซุปเปอร์คาร์ลดลงมาเพียงครึ่ง แต่เขียนฟ้าก็จดจำได้ดีว่าชายร่างสูงในรถนั้น คืออัลฟ่านักมวยที่เขาหลับนอนด้วยเมื่อวาน 

รถหรูดึงดูดความสนใจจากผู้คนในบริเวณนั้นให้หันมอง นานทีจะมีลูกค้ากระเป๋าหนัก แถมยังหล่อเหลาอย่างกับดาราดังมาจอดเทียบเลือกซื้อ พวกเขาที่ทำอาชีพนี้ จึงรีบกรูกันเข้ามาใกล้ หวังจะเสนอตัวด้วยจุดเด่นที่มี

"สวัสดีค่ะเสี่ย/สวัสดีครับเสี่ย"

มังกรแสดงความรำคาญผ่านสีหน้าท่าทางจนออกนอกหน้า เขามีนิสัยร้ายกาจอย่างไม่คิดปิดบังจริงๆ

"ขึ้นมา!" เสียงเรียกห้วนสั่งราวกับอีกคนเป็นคนใต้อาณัติ เขียนฟ้ายังลังเลอยู่ครู่ แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจขึ้นรถมาก่อนจนได้ อย่างน้อยมันก็คือโอกาสทำเงิน หากเขาเกิดเปลี่ยนใจยังเลือกปฏิเสธได้ในภายหลัง

ภายในรถหรูช่างให้อารมณ์ที่ต่างอย่างสิ้นเชิงราวกับอยู่คนละโลก รถตู้ที่หรูที่สุดที่เขียนฟ้าเคยนั่งตอนอยู่ค่าย ยังให้ความรู้สึกชวนหลงใหลไม่ได้แบบนี้ 

กลิ่นหอมอ่อนๆจากน้ำหอมปรับอากาศลอยเอื้อมเฉื่อยคละเคล้าคลอไปกับเสียงเพลงเบาๆ เบาะหนังนุ่มสบายราวกำลังล่องลอยอยู่ในอากาศ ภายในทุกส่วนของตัวรถออกแบบได้เท่กระชากใจ เป็นคำนิยามของคำว่าหล่อได้เลย

"ตกต่ำฉิบหายเลยนะมึง หรือที่มาเร่ขายแค่แก้เ****น" เสียงทุ้มห้วนดึงสติ มังกรแอบสงสัย ก็เพราะก่อนหน้านั้นเขียนฟ้าก็ถือว่ามีชื่อเสียงอยู่บ้างในแวดวงการมวย เวลาผ่านไปแค่เดือนเดียวจะทำให้เขาตกอับได้ถึงขนาดนี้เชียวหรือ ที่ผ่านมาไม่มีเงินเก็บบ้างเลยหรือไง แล้วทำไมถึงเลิกอาชีพนักมวยเอาง่ายๆ จะเป็นเพราะฝังใจจากความพ่ายแพ้ครั้งนั้นหรือเปล่า งานอื่นก็น่าจะมีให้เลือกอีกมาก หรือเป็นพวกรักสบายไม่สู้งาน ไม่ก็ร่านอยากโดนเอาจนมาจับอาชีพนี้มันซะเลย

เขียนฟ้าไม่ได้ตอบ มังกรเองก็ไม่ได้คิดว่าเขาจะได้ยินอะไรจากเขียนฟ้า และก็ไม่ได้สนใจจะใส่ใจด้วย

"มึงเสนอขายเท่าไหร่ล่ะ มันถึงได้ไม่เอามึง" มังกรถามถึงชายในรถเก๋งคนแรก อันที่จริงเขาเห็นเหตุการณ์ตั้งแต่ต้น เพราะผับที่เขียนฟ้าไปยื่นใบสมัครงานเขาก็เป็นเจ้าของ แต่ชายหนุ่มไม่ได้คาดว่าจะมาเจอเขียนฟ้ายืนขายบริการอยู่ข้างเสาไฟ ด้วยความอยากรู้จึงจอดดูต่ออีกหน่อย แต่ท่าทางราวกับไก่อ่อนมันขัดลูกตาเขาชะมัด ทนไม่ไหวจนต้องดอดเข้ามาสอนงาน

"ทำเลมันก็มีส่วน มึงมาขายที่แบบนี้ อย่างมากก็ได้ไม่เกิน3000 แต่ถ้ามึงไปขายที่บาร์เกย์หรูๆ มึงจะได้คืนละหลายหมื่น หรืออาจจะมากกว่า"

"ที่ไหนหรือครับ?"ว่าเรื่องเงิน เขียนฟ้าก็สนใจขึ้นมาในทันที

มังกรปรายหางตามองดูแคลนเขียนฟ้าเล็กน้อย ก่อนบอก

"อย่างมึงทำไม่ได้หรอก ห่วยยิ่งกว่าห่วย"มังกรนึกเปรียบเทียบเขียนฟ้ากับหนุ่มโฮสต์ในเล้า ไอ้รูปร่างหน้าตาก็พอทำเนา แต่นิสัยไม่เข้าพวกแบบสุดๆ ยิ่งลีลาอย่าต้องให้พูดถึง คนมาใช้บริการเขาก็ต้องการแก้เ****นแบบที่ถึงอกถึงใจ นอนเป็นตอทื่อๆอย่างเขียนฟ้า ถ้าไม่ใช่คนที่มีเซ็กส์ที่ยอดเยี่ยมอย่างเขา คงไม่มีอารมณ์ทำต่อจนจบได้

ไม่ได้น่าดึงดูดสักนิด ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นมึงแล้วคันตีน กูคงไม่คิดคว้าเอาตอไม้อย่างมึงมาทำเมีย

"ชาตินี้มึงไม่มีทางรุ่งกับอาชีพนี้แน่ มึงมันของห่วย"

เขียนฟ้าไม่เถียง แต่เขาคิดว่าคงพอจะเรียนรู้ได้ และกำลังสนใจบาร์เกย์ที่มังกรเพิ่งจะแนะนำ

"เอาอย่างนร้ก็แล้วกัน บังเอิญช่วงนี้กูสนใจอยากอัดกระสอบทรายอยู่พอดี จะมาเป็นอีตัวของกูก็ได้ กูเอาหนัก แต่ก็คงไม่เอาคนอย่างมึงบ่อยหนักหรอก" มังกรว่าเสนอ

เขียนฟ้านึกถึงเรื่องเมื่อคืน ว่าหากเขารับงานแล้วจะทนไหวหรือเปล่า แต่ก็ช่างใจกับเม็ดเงินที่จะได้ ครั้งละหมื่น ถ้าเดือนหนึ่งถูกทำสัก2-3ครั้ง ก็ได้เท่ากับเงินเดือนงานประจำแล้ว

"ผมทำไม่ค่อยเป็นนะ"

"เออ กูรู้อยู่แล้วล่ะ แต่ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น มึงแค่ทนมือทนตีนกูให้ได้ก็พอ"

"จะจ้างเท่าไหร่ครับ?" ถ้าจะให้เป็นกระสอบทราย เขียนฟ้าก็อยากได้ราคาเพิ่มขึ้นมาอีกหน่อย

"สามแสน กูจ่ายให้เป็นเดือน"

สามแสนราคาเหมารายเดือน พอดีกับค่าใช้จ่ายของเขาเลย เขียนฟ้าจึงตกปากรับคำในทันที แบบไม่ต้องคิดให้มากความ ราคานี้ จะเอาไปต้มยำทำแกงก็เชิญเลย ทนได้สิ ยังไงก็ต้องทนได้

"ตกลงครับ"