Episode 9 กัดลิ้นเธอ

1213 Words

“เหอะ! จะปกป้องยัยนี่ว่างั้นเถอะมึงก็รู้นิว่าที่ผ่านมายัยนั้นทำอะไรข้าวตังบ้าง!” ก็นั่นมันโยเกิร์ตตัวจริงไม่ใช่ตัวปลอมอย่างเรา “กูจะปกป้องแล้วมันหนักหัวมึงเหรอ?” หมับ! ไซมอนพูดกับออกัสจบก็คว้ามือของเราเดินออกมา “มึงคิดเหรอว่ายัยนั่นจะเปลี่ยนไปอะ!” เขาก็ยังตะโกนตามหลังมา กึก! “เปลี่ยนสิ...” เราหยุดเดินก่อนจะหันไปพูดกับออกัสผู้ชายที่ชอบดูถูกคนอื่นที่สุดในโลก “อะไรของเธอ?” “ฉันเปลี่ยนไปแล้วเริ่มจากที่เลิกรักนาย...และจะไม่วุ่นวายกับนายอีก” “ส่วนนายเถอะออกัส...อย่ามายุ่งกับฉันแล้วกันเพราะไม่งั้นฉันจะคิดว่านายเสียดายฉัน...” เราพูดจบก็เดินออกมาจากโรงอาหารข้าวยังไม่ได้กินเลยด้วยซ้ำ เฮ้อ~ “หึหึ...ฮ่า ๆ” เมื่อเดินออกมาสักพักไซมอนก็หัวเราะขึ้นมาทำให้เรามองเขาอย่างมึนงง “เป็นอะไรหรือ?” “ฉันแค่ไม่คิดว่าจะยินอะไรแบบนั้นออกมาจากเธอ ฮ่า ๆ” มันก็คงเป็นแปลกสำหรับไซมอนไม่สิคงจะทุกคนนั่นแหละก็จากผู้หญิงที่ตามออกัสทุกฝีก้าวตอนนี้กลับประกาศว่าไม่ได้รักแล้ว “ก็ฉันพูดความจริงนิ...” จ๊อกก~ สะเสียงท้องร้องหรือนั่น?? ของเรา? “หืม? เธอหิวขนาดนั้นเลยหรือไง?” ไซมอนถามเมื่อเขาเองก็ได้ยินเสียงท้องร้องของเรา “กะก็ฉันยังไม่ได้กินอะไรเลยนิ -///-” ซื้อซาลาเปาก็ร่วงพื้นไปแล้วด้วย “มานี่” หมับ! “อ๊ะ! ดะเดี๋ยวนะ! ไซมอน!” เราพยายามเรียกเขาเมื่อไซมอนคว้ามือของฉันไปจับไว้อีกแล้ว “มีอะไร?” “ฉันสิต้องถามว่านายมีอะไรทำไมชอบมาจับไม้จับมือฉันไปไหนมาไหน?!” เราถามเขาอย่างสงสัยเมื่อก่อนที่เคยอ่านไซมอนไม่ชอบเข้าใกล้โยเกิร์ตเพราะเธอเป็นผู้หญิงที่รำคาญสำหรับเขา แต่ตอนนี้!! เขาเอาแต่เข้าหาและช่วยเหลือเราหลายอย่างแต่ประเด็นก็คือเขาชอบโดนเนื้อต้องตัวเรา ชายหญิงไม่ได้เป็นอันใดกันไม่ควรโดนตัวกันนะแม้โลกนี้จะไม่เหมือนโลกที่เราเคยอยู่ก็ตามแต่ เราไม่ชอบ! เพราะเวลาเขาโดนตัวเราใจเรามันแปลก ๆ “ทำไม? ทีเมื่อก่อนนมเธอแทบจะกระแทกหน้าไอ้กัสอยู่แล้ว ฉันโดนแค่นี้ทำไมต้องโวยวาย?” “อ่อ หรือเพราะฉันไม่ใช่มัน?” ทำไมอยู่ ๆ เขาถึงไม่พอใจขึ้นมาล่ะ? “เป็นอะไรของนาย....ฉันแค่ถามทำไมต้องโยงไปหาคนอื่นด้วย” “ไม่ได้โยงสักหน่อยฉันแค่เปรียบเทียบว่าทำไมไอ้กัสโดนได้แต่ฉันโดนไม่ได้!?” ก็นั่นมันไม่ใช่เราไง!!! อยากตะโกนออกไปแบบนั้นแต่ทำไม่ได้ “ก็ตอนนั้นออกัสเป็นคู่หมั้นฉันไงเล่า” “เหอะ!” เขาแค่นเสียงก่อนเมินหน้าหนีทำไมเป็นคนแบบนี้นะ “ฉันไม่ไปไหนกับนายแล้ว!” หมับ! พรึ่บ! เราพยายามเดินหนีออกแต่เรื่องมันใหญ่กว่าเดิมเพราะครั้งนี้ไซมอนไม่ได้จับแค่มือแต่อุ้มเราพลาดบ่าของเขา “ซะไซมอน0_0!” ตุบ! ตุบ! เราดิ้นและทุบหลังของเขา “ปล่อยฉันนะแบบนี้มันไม่ได้ไม่งามมมมม~” ตลอดทางมีแต่คนมองเราทั้งคู่เราไม่อยากให้คนมองเรา เราก็เลยหลับตาทันทีมันน่าอายนะ >.“เปล่า...จะกัดลิ้นเธอ” “กัด..กัด...-/////////////////-” เรานึกถาพตามก่อนจะหน้าแดงทันทีส่วนเพื่อน ๆ ของเขาก็ยิ้มแปลก ๆ พร้อมขำออกมาด้วย

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more