Chapter 17
1323 Words
วันต่อมา…
ภาดานั่งนิ่งอยู่บนเตียงปล่อยให้ชายหนุ่มจับเธอแต่งตัวด้วยสภาพเหนื่อยล้า จำไว้เลยนะว่าอย่าไปเชื่อคำพูดของพวกผู้ชาย นอนเฉยๆไม่มีอยู่จริงดูจากสภาพของเธอได้เลย
“ใส่เสื้อตัวนี้เนาะ”
“อะไรก็ใส่เหอะ แรงจะไม่มีทำงานแล้วเนี่ย คืนนี้กลับไปนอนห้องตัวเองเลยนะไม่ต้องมาแล้ว”
“ได้ยังไงอ่ะ เค้าจะนอนด้วย”
ชายหนุ่มร้องโวยวายออกมาทันทีเมื่อหญิงสาวเอ่ยออกมาด้วยสีหน้าจริงจังแบบนั้น เขาก็ไม่ได้ยุ่งกับเธอซะหน่อยก็แค่ชวนเล่นจ้ำจี้เช้านี้เอง กลางคืนก็ให้พักผ่อนเต็มที่แล้ว
“ไม่ต้องเลยคนนิสัยแบบนี้คบไม่ได้ ชิ”
“เค้ารักตัวเองนะถึงทำแบบนี้ มันเป็นการแสดงความรักของเค้าไง”
ชายหนุ่มสวมกอดเอวเธอไว้แน่นก่อนจะใช้ไม้เด็ดที่ทำให้หญิงสาวไม่บ่นต่อ เธอส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจก่อนจะแต่งตัวด้วยชุดที่ชายหนุ่มเลือกให้จากนั้นก็พากันไปทานอาหารที่ห้องอาหาร
“กินเยอะๆเลยเดี๋ยวเค้าตักมาให้”
“ขอบคุณค่ะ”
เธอเอ่ยออกมาเสียงหวานก่อนจะนั่งทานอาหารจนอิ่ม วันนี้ต้องไปทำงานต่อจากเมื่อวานและพรุ่งนี้ก็จะเป็นวันหยุดยาวสามวัน เธอกำลังคิดว่าอยากจะไปเที่ยวในสถานที่บรรยากาศดีๆ ไปนอนค้างด้วยพักผ่อนให้เต็มที่ไปเลย
“ตัวเองพรุ่งนี้หยุดเราไปเที่ยวกันมั้ย”
“เอาสิอยากไปไหนล่ะ”
เขาสนับสนุนในสิ่งที่หญิงสาวกำลังคิด หยุดยาวตั้งหลายวันพาเธอไปเที่ยวเปิดหูเปิดตาบ้างจะได้ไม่อยู่แต่โรงแรมมันน่าเบื่อ
“แล้วแต่ตัวเองพาไปสิ”
“งั้นไปนอนโรงแรมกลางทะเลมั้ย ไปดำน้ำด้วยนั่งเรือเล่นหากิจกรรมทำกันจะได้ไม่เบื่อ”
“เอาสิเค้าอยากดำน้ำ โอเคเลยความคิดนี้ดีไปค่ะ”
ทั้งสองคนตกลงกันได้แล้วชายหนุ่มก็กดโทรศัพท์ค้นหาข้อมูลโรงแรมหรูใจกลางทะเลที่มีทริปดำน้ำด้วย ก็เป็นเกาะกลางทะเลที่มีที่พักแบบส่วนตัว มีพร้อมทุกอย่างอยู่ที่นั่นไปเลยสองคืนสามวัน โรงแรมของภาดาติดทะเลก็จริงแต่ว่าไม่ได้เป็นเกาะส่วนตัว เธอน่าจะเบื่อเพราะเห็นตั้งแต่เด็ก
หลังจากที่ทานข้าวเสร็จทั้งสองคนก็ขับรถมาทำงานต่อ และผู้จัดการก็เริ่มเดินหน้าจีบภาดาอย่างจริงจัง ซื้อกาแฟขนมมาวางไว้ให้ที่โต๊ะ สอนงานทุกอย่างให้เธอด้วยความตั้งใจและคอยเทคแคร์เธออย่างเต็มที่ หญองสาวรู้สึกอึดอัดแต่ก็ต้องเก็บอาการเพราะไม่อยากมีปัญหาในที่ทำงาน
“ให้พี่ช่วยมั้ย”
“ไม่เป็นไรค่ะผู้จัดการงานเยอะแยะ เดี๋ยวภาดาทำเองดีกว่า”
เธอเอ่ยออกมาอย่างเกรงใจและอยากจะทำงานของตัวเองอย่างสงบโดยที่ไม่มีใครมารบกวน แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเลยว่าเธอจะอึดอัดมากแค่ไหน หรือเพราะว่าเธอไปให้ความหวังเขาที่ผ่านมาก็เลยกลายเป็นแบบนี้
“ว่าแต่วันหยุดยาวไปที่ไหนมั้ย พี่ว่าจะชวนไปเที่ยวซะหน่อย เรามาจากกรุงเทพคงยังไม่เที่ยวทั่วหรอกมั่งที่นี่”
“ยังเลยค่ะแต่ว่าภาดามีจัดทริปเรียบร้อยแล้วค่ะ ไปพักที่เกาะแล้วก็ดำน้ำ ขับเรือเล่นไปทั้งสามวันเลยค่ะ”
เธอเอ่ยออกมาตามตรง เขาจะได้รู้ตัวว่าเธอไม่สามารถไปด้วยได้ และคงต้องหาโอกาสคุยกับเขาเรื่องนี้เพราะเธอเองก็มีแฟนแล้วจะไปไหนมาไหนกับเขามันคงไม่เหมาะสม
“งั้นเหรอเสียดายจัง”
“งั้นหนูทำงานต่อนะคะ ถ้ามีอะไรไม่เข้าในเดี๋ยวจะเข้าไปขอคำปรึกษาค่ะ”
“โอเคงั้นพี่เข้าห้องก่อนแล้วกัน”
เขายิ้มออกมาก่อนจะเดินเข้าห้องทำงานไปอย่างอารมณ์ดี หญิงสาวพ่นลมหายใจออกมาอย่างโล่งอกก่อนจะนั่งทำงานของตัวเองต่อจนเสร็จ
และเมื่อถึงเวลาพักเที่ยงทุกคนก็ไปทานของอร่อยที่ห้องอาหาร และรสชาติอาหารแปลกต่างไปจากที่เคยกินแต่มันอร่อยมากเพียงแค่เป็นรสชาติที่ไม่คุ้นเคย
“วันนี้ใครทำอาหารอ่ะรสชาติไม่เหมือนที่เคยกิน”
“แต่ว่าอร่อยมากเลยนะ ไม่ใช่เชฟวี่แน่นอน”
ทุกคนกันไปมองหน้ากันด้วยความใคร่รู้ ภาดาตักชิมคำแรกก็รู้เลยว่าเป็นของกีต้าร์ เธอได้กินฝีมือของเขาบ่อยและจำรสชาติได้ดีเพราะมันเป็นรสชาติที่เธอชอบมาก
“ฝีมือกีต้าร์ค่ะ”
ทุกคนหันขวับมามองหน้าภาดาพร้อมกันทันที ที่งงคือทำไมเธอถึงรู้ว่าอาหารมันเป็นฝีมือของใครแล้วไหนบอกว่าไม่รู้จัดกันมาก่อนไง
“เรารู้ได้ยังไงว่าเป็นฝีมือของกีต้าร์”
“นั่นสิ รู้จักกันเหรอแต่ก็มาจากมหาวิทยาลัยเดียวกันนี่เนาะ”
“แต่ถ้าเป็นฝีมือของกีต้าร์ถือว่าอร่อยมากเลยนะ ฝีมือดีมาก”
“เอ่อ คือว่า….
ทุกคนเอ่ยชมกันใหญ่แต่ภาดารู้สึกว่าตัวเองพูดเยอะไปและแก้ตัวยากด้วย แต่โชคดีที่เขามาซะก่อนไม่ปล่อยรอให้ค้างคาใจนานคนที่ถูกพูดถึงก็มาที่โต๊ะพร้อมกับจานข้าวของตัวเอง
“ผมทำเองครับ รสชาติเป็นยังไงบ้างต้องแก้ไขตรงไหนบอกผมได้เลยนะครับจะได้นำไปปรับปรุง”
เขาเอ่ยออกมาอย่างถ่อมตน ทั้งที่เขาเรียนทำอาหารมาตั้งแต่เด็กประสบการณ์ในการทำอาหารถือว่ามีมากกว่านักศึกษาทั่วไป แถมที่บ้านทีธุรกิจเกี่ยวกับด้านอาหารเขาจึงได้เปรียบและก้าวไปไกลกว่าคนอื่น
“อร่อยมากเลยจ้ะน้อยกีต้าร์ อย่างกับเชฟระดับโรงแรมห้าดาวเลยอ่ะ”
“อร่อยมากเลย เก่งนะเนี่ย”
ทุกคนเอ่ยชมเขาไม่หยุด กีต้าร์ยิ้มออกมาก่อนจะเหลือบสายตามองหญิงคนรักที่ตอนนี้อมยิ้มแก้มปริที่ได้กินฝีมือของเขา โดนัทอยากจะชวนเขาไปเที่ยวด้วยกันเพราะพรุ่งนี้เธอกับเพื่อนๆจะชวนกันไปเที่ยวต่างจังหวัดและอยากจะพาเขาไปเปิดหูเปิดตาด้วย
“พรุ่งนี้จะไปต่างจังหวัดกัน กีต้าร์อยากจะไปด้วยกันมั้ย”
“ผมมีนัดแล้วครับ หยุดสามวันผมจะไปเที่ยวเกาะแล้วก็ดำน้ำขับเรือเล่น ว่าแต่พวกพี่ไปที่ไหนกันเหรอครับ”
เขาย้อนถามเป็นเชิงชวนคุยมากกว่าแต่สายตามองไปยังหญิงคนรักอย่างไม่วางตา ทั้งสองคนมองสบตากันก่อนจะยิ้มออกมาแต่ทุกอย่างอยู่ในสายตาของผู้จัดการที่นั่งทานข้าวเงียบๆอยู่ใกล้ๆ
ทำไมถึงรู้สึกว่าทั้งสองคนมีอะไรบางอย่างและวันหยุดนี้ไปเที่ยวเกาะเหมือนกันด้วย ดำน้ำ ขับเรือเล่นมันเหมือนที่ภาดาบอกเขาเมื่อเช้าเลย หรือว่ามันแค่บังเอิญเท่านั้นไม่มีอะไร…
“ไปเที่ยวคาเฟ่อะไรพวกนี้แหละ เสียดายจังเลยเอาไว้ครั้งหน้าพี่ชวนใหม่นะ”
“ได้เลยครับยังไงเที่ยวให้สนุกนะครับ ส่วนผมก็จะเที่ยวให้สนุกเหมือนกัน”
เขาหันไปมองมองหญิงคนรักตรงหน้าก่อนจะใช้เท้าเขี่ยขาหญิงสาวเล่น เธอถลึงตาใส่ก่อนจะยิ้มให้ทุกคนเหมือนไม่มีอะไรเกินขึ้น และดูเหมือนว่าผู้จัดการจะยังสงสัยทั้งสองคนอยู่และถ้าเกิดว่ากีต้าร์จีบหญิงสาวเช่นกันเขาคงต้องทำอะไรสักอย่าง…
‘ไม่อย่างนั้นจะเสียเธอไปแน่นอน…’
- Writer
