Nakatayo sa tapat ng bintana ng kanyang kwarto si Yvonne. Tulala ito at nakatingin sa kawalan. Hawak ni Yvonne ang kanyang phone at nakatapat ito sa kanyang kanang tenga at hindi pa niya iyon inaalis doon kahit tapos na ang usapan nila ng kanyang kausap kanina.
Hindi makapaniwala si Yvonne sa ibinalita sa kanya ni Alexa. Pakiramdam niya, nananaginip lamang siya ngunit alam din niya sa kanyang sarili na hindi.
“Y-Yvonne, huwag kang magugulat sa sasabihin ko… si Eiann… si Eiann… si Eiann, nasangkot siya sa car accident at ngayon ay nandito siya sa ospital. Tinawagan kita para malaman mo at kung pwede… kung pwede lang… puntahan mo sana siya.”
Malalim na napabuntong-hininga si Yvonne. Bumalik siya sa kanyang sarili. Inalis niya sa tapat ng kanyang tenga ang phone at inilapag iyon sa kalapit
