Malakas pa rin ang buhos ng ulan sa labas na may kasama pang pagkulog at pagkidlat.
Hindi na lumabas si Yvonne sa kanyang kwarto. Nakaupo siya sa gilid ng kanyang kama at tulalang nakatingin sa kawalan.
Tumatakbo sa isipan ni Yvonne ang mga nangyari sa pagitan nila ni Kelvin. Ang mga salitang binitawan nito na lumilito sa kanyang pakiramdam.
Hindi makapaniwala si Yvonne sa mga sinabi ni Kelvin sa kanya. Patuloy na dumadaloy sa kanyang isipan ang mga salita ni Kelvin na tila tubig sa ilog na walang katapusan ang pagdaloy.
“Ako? Gusto niya?” wala sa sariling tanong ni Yvonne. “Totoo ba iyon?” pabulong na tanong pa niya.
Napapikit ng mga mata si Yvonne. Sa kanyang pagpikit, lumabas sa dilim ang imahe ng mukha ni Kelvin. Nakasilay ang ngiti sa labi nito habang nakatitig sa kanya.
Idinila
