Chapter Twenty

1807 Words

-JD's POV- “Sorry late ako,” wika ni Elijah nung makaupo siya sa tapat ko. Ngayon lang kami nagkita ng pinsan ko na 'to na ubod ng busy. Mas abala siya ng 'di hamak kaysa sa akin dahil sa pagiging philantropist nito. Kung saan saan napapadpad at gaya ko noon madalang din umuwi ng bansa. Si Addie lang naman ang dahilan kung bakit ako nag-stay ngayon sa Pilipinas. If not because of her, I maybe back in Denmark again and won't visit this country anymore. “What's up? Sabi ni Ryan dine-date mo si Addie. Paano mo napasagot iyon?” “She's not a manhater. Saka may sweetness din naman 'yon sa katawan. Just like awhile ago, she cooked for me before leaving to work,” “Sa 'kin mo talaga sinasabi 'yan? Konsiderasyon, bro!” That statement of Elijah made me laughed hard. Nalimutan kong single nga pala

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD