NİSAN’DAN…
Yediği yumruk öylesine beklemediği bir şeydi ki yüzüme bakakalmıştı.
Kolumu usulca bırakırken “Nisan ben” dedi. Cümlelerini toparlayamıyor gibiydi.
“Siz ne Akın abi?”
“Yanlış anladın.”
“Bence gayet doğru anladım.”
“Sadece özür dilemek istemiştim”
“Kolumdan bohça gibi çekerek mi?”
“Benden uzak duruyorsun. Konuşmak istedim” Dedi elinin tersi ile dudağını sildi. Sonra eline baktı sonra da bana.
“Size canınız istediği anda benimle konuşabileceğinizi düşündüren nedir Akın abi?”
“Ben istemiyorum. Yapılan bütün davranışların bir ahlaki boyutu vardır. Özür dilemek erdem lakin özür dilerken karşınızdakine bunu bir lütufmuş gibi göstermemeniz daha büyük erdem. Kaldı ki bazı özürler zaman aşımına uğramaz. 12 yıl geçmişse ve kişinin özür dilemek daha yeni aklına geliyorsa ona özür
