CHAPTER 17

1521 Words

CHAPTER 17 ANNIE's POV: "SABI KO NA NGA BA, BAGAY SA'YO ANG GANYANG KULAY NA POLO. Hindi ako nagkamali," I said while having a big smile on my face. Sa hinaba-haba ng minutong pangungulit ko kay Tristan ay muli niya akong pinagbigyan. Sinuot nga nito ang polong kulay asul na sobrang bagay sa malaki niyang katawan. Hindi na siya nakakatakot tingnan, kung tutuusin para ng engineer o abogado ang datingan niya. Lakas ng dating. Sa pagiging masaya ko ay kabaliktaran naman nito ang ekspresyon ng kanyang mukha na alam kong napipilitan lamang. Wala kasing emosyon ang itsura ni Tristan at tila ba ako lang ito na natutuwa sa mga pinang-gagawa ko. "Tingnan mo, plus point ang kapogian mo ngayon... Ikaw naman kasi, huwag ka laging mag-focus sa kulay itim. Try wearing something new. Kagaya nang su

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD