6
ชีวิตแบบที่เป็นในตอนนี้
พัชระกลับไปทำงานตามปกติของเขา ชายหนุ่มต้องเข้าออฟฟิศทุกวันในช่วงเก้าโมงเช้า เพื่อตรวจสอบงานที่ต้องเข้าไปดูแล ในไร่เพียงชาจะมีอุปกรณ์ไฟฟ้าอยู่หลายจุด และมีเหตุที่ต้องซ่อมแซมก็บ่อยครั้ง รวมไปถึงงานซ่อมทั่วไปอีกจิปาถะ เขามีคนช่วยงานอยู่สองคน พยายามสอนงานให้เพื่อแบ่งเบาหน้าที่ของเขาอยู่ หากงานไหนที่ยากเกินความสามารถ พัชระก็ต้องเป็นคนลงไปดูแลด้วยตัวเอง
“พี่เพชรมองแต่มือถือนะพี่ คิดถึงคุณอ้อนเหรอ” วิทูรผู้ช่วยวัยยี่สิบสองปีของพัชระพยักพเยิดหน้าไปทางสุธี
“นั่นสิไอ้วิทย์ ข้าก็เห็นพี่เพชรแกมองแต่มือถืออยู่นั่นแหละ เห็นแว่บ ๆ นะพี่เพชรว่ามีรูปสาวอยู่ในนั้น”
“ไอ้ธีไอ้วิทย์พวกเอ็งนี่สอดรู้สอดเห็นเกินไปแล้วนะ เล่นไม่รู้จักเด็กผู้ใหญ่เลยนะพวกเอ็งนี่” พัชระทำเสียงดุกลบเกลื่อน ก่อนจะนึกอะไรออกมาได้
“ไอ้ธี !”
