พัชระเลยกดไปมั่ว ๆ ให้เสียงทีวีกลบความเงียบระหว่างกัน ช่างเป็นการใช้ชีวิตที่น่าอึดอัดใจเหลือเกินในตอนนี้ เพราะทั้งคู่นั้นมีวิถีชีวิตที่แตกต่างกันจนเกินไป
“คุณอ้อนทำไมต้องนั่งห่างผมขนาดนั้นด้วย” พัชระถามเมื่อเห็นอีกคนขยับไปชิดอีกฝั่งของโซฟา
“อ้อนกลัวพี่เพชรจะนั่งไม่สบาย” หญิงสาวพูดพร้อมกับใช้นิ้วทัดเส้นผมตรงใบหู ปากจิ้มลิ้มก็เม้มเข้าหากันแน่น
“แต่ผมไม่อึดอัดนะคุณอ้อน มานั่งบนตักผมได้ก็ยิ่งดี”
“พี่เพชร !” หญิงสาวหันไปทำตาขุ่นใส่เขา
“มานี่เถอะน่า” เขาก็ดึงข้อมือของพิราอรให้เข้าไปนั่งติดกัน ไม่พอยังสวมกอดเธอไว้อีกด้วย
“เอ่อ พี่เพชรอ้อนว่าอ้อนง่วงนอนแล้ว” อยู่ใกล้เขาทีไรเธออกสั่นขวัญแขวนทุกที ภาพการร่วมรักร้อนฉ่าในห้องน้ำยังคงติดอยู่ในความรู้สึกของเธอ แค่นึกภาพเขาใช้ปลายลิ้นกับส่วนนั้นของตัวเองหน้าก็พลันแดงขึ้นมาใน
