บทที่ 2 ตอนที่ 2
383 Words
ช่วงเย็นของวันที่เกิดเรื่องเนื้อทองวิ่งเล่นกับพวกเด็กๆ ลูกคนงานเหมือนเช่นทุกวัน เมื่อถึงเวลาเลิกงานเด็กคนอื่นๆ ก็กลับบ้านไปหาพ่อหาแม่ ทว่าบิดาของหล่อนยังคงติดงานเหมือนเคย เด็กหญิงจึงเล่นต่อเพียงลำพัง ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติ จนกระทั่งหล่อนไปป้วนเปี้ยนแถวคอกม้าของแทน เพราะอยากไปเล่นกับลูกม้าที่เกิดใหม่
หล่อนก็นึกอยากขี่ม้าขึ้นมาบ้าง...
แต่ม้าตัวใหญ่มันสูงแล้วก็ดุด้วย...
แล้วหล่อนก็แค่เปิดคอกพาลูกม้าเล็กออกมาด้านนอก แม่ม้าถูกผูกเชือกเอาไว้จึงตามไม่ได้ หล่อนก็แค่อยากเล่นกับลูกม้าน้อย แต่บังเอิญลูกม้ายังไม่ประสาเหมือนกับหล่อนนั่นแหละ หล่อนพยายามปลุกปล้ำจะขึ้นขี่หลังมัน มันก็วิ่งหนีจนตกร่องน้ำในสวน...
เท่านั้นแหละ...เสียงร้องของม้าก็เรียกให้เจ้าของตามหาด้วยความพิโรธ
“เนื้อทอง!!!”
แค่ได้ยินเสียงก้องกังวานคุ้นหูนั้น หล่อนก็วิ่งล้มลุกคลุกคลานหนีตายไปซ่อนอยู่ในโกดังเก็บของ ซึ่งอยู่ไกลออกไปเกือบถึงท้ายไร่ และเป็นที่หวงห้ามไม่ให้เด็กๆ เข้าไป เพราะมีอุปกรณ์และวัสดุอันตราย หล่อนซ่อนตัวอยู่นานข้างๆ กำแพงที่มีไม้วางเรียงกันเป็นแนวจนเกิดช่องว่างพอสำหรับตัวหล่อนมุดเข้าไปได้ แต่พอตะวันคล้อยอ่อนแสงเต็มที ทั้งไร้เงียบสงัดเพราะทุกคนกลับออกไปหมดแล้ว หล่อนจึงออกจากที่ซ่อนเพื่อกลับบ้านเพราะไม่อยากให้บิดาซึ่งอาจรออยู่เป็นกังวล
ใครจะไปรู้เล่าว่า...หล่อนจะได้พบกับกลุ่มโจรที่กำลังซุ่มงัดแงะโกดังเพื่อขโมยของที่ใช้ในการเกษตร หล่อนหนีพวกมันไม่ทันในขณะเดียวกัน พ่อก็ออกตามหาตัวหล่อนพอดีพวกมันจึงรีบเผ่นและพาหล่อนไปด้วยเพื่อใช้เป็นตัวประกัน
ในความโชคร้ายก็ยังมีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นนั่นคือทุกคนได้รู้ตัวว่ามีคนร้ายแฝงตัวเข้ามาลักลอบสร้างความเสียหายให้กับทรัพย์สินในไร่ และหล่อนก็ได้รับบทเรียนสาหัสจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด
- Writer
