7. You can't escape.
1503 Words
Vaniella's POV
“How dare you send me this kind of gift!” Gigil kong sabi na halos parang gusto ko ng pumasok sa loob ng cellphone ko dala ang laruan na bigay niya at isaksak ito sa bibig niya.
Hindi ako ang klase ng babae na iniisip niya. Hindi ako liberated kung ito ang iniisip niya kaya kung ano-anong malalaswang bagay ang binibigay niya sa akin! Dapat alam niya iyon dahil si Daddy ang nakabantay sa akin habang lumalaki ako. Na ni tumingin at magpantasya sa ibang lalaki ay mahigpit niyang ipinagbabawal. Kulang na lang ikulong na lang ako ni Daddy sa loob ng bahay namin sa sobrang pag-iingat niya sa akin para lang maging asawa ng lalaking ‘to.
“We can use it for our future use and purposes, my queen.” He said then chuckled that makes me mad. “You will scream and moan in pleasure, I promise.” He said in a hoarse voice.
Namula ako na parang kamatis sa aking narinig. Hindi ako nakahuma dahil sa kaniyang pagiging straight to the point. Kahit hindi ko siya kaharap, alam kong nakangisi siya at nangingislap ang kaniyang mga mata sa matuwaan. Baka hindi lang ito ang nadarama ng lalaking iyon, baka napapalunok na rin siya at nag-iinit dahil sa kaniyang sinabi.
“H-hindi na tayo aabot sa ganiyan kaya huwag kang mangarap na magagamit mo iyan sa akin. Hindi ako magpapakasal sa iyo. Oo, ma-e-engage tayong dalawa pero never akong magpapakasal sa iyo!” Halos umusok ang bumbunan na sabi ko. Buti nagawa kong madiretso ang salita ko kahit na nanginginig na ako sa inis ko sa kaniya. Para akong ma-hi-highblood kahit wala naman akong sakit sa puso!
For future use and purposes? Tss! Bwisit siya! Gamitin niyang mag-isa kung gusto niya! Isaksak niya sa bunganga niya!
Ano'ng tingin niya sa akin, malibog gaya niya?
No way! Hindi ako gagamit ng mga ganoong klase ng bagay para lang paligayahin ang aking sarili. May ibang bagay pa naman para maging masaya ako. Hindi lang puro s*x ang nagpapasaya sa isang tao. Being free from all of this is what I’m wishing to have. Gusto kong tumakas sa anino ng Daddy ko lalo na sa kasal na gusto niyang matupad para lang magkaroon ng royal blood ang pamilya namin.
Kapag nagawa ko siguro ‘to. Ako ang pinakamasayanv nilalang sa buong mundo.
Naisip ko lang, paano kung pumasok ako sa PMA? Tutal isa ito sa greatest dream ko? I know my parents would be mad at me especially my dad when he found out about it. Pero parang iyon ang nakikita kong isa sa paraan para makalaya ako kahit panandalian lang. Saka na ako iisip ng iba pang strategy para hindi matuloy ang kasal ko kay Hakan.
Why not?
Pwede ako mag-enroll online. At kung kailan ko naman ng backer, I will ask for my Ninong Sky’s connection. He has thirty percent share sa eskwelahan na iyon. Hindi lang iyon, may mga kamag-anak din siya na makakatulong sa akin para makapasok sa paaralang iyon. Pero bago ko iyon matupad, sariling sikap din ako. Dapat pumasa ako sa entrance exam dahil iyon ang isa sa pinakaimportante na makamit ko.
Napangiti ako sa naisip ko. Bigla tuloy lumamig ang bumbunan ko dahil may naisip na akong alternatibong paraan para tumakas. Hindi lang iyon, makakawala pa ako sa anino ng ama ko.
“Uh, oh. Looks like you're not in the mood right now.” Tawa naman niya na mukhang hindi apektado sa sinabi ko
Nakadama na naman ako ng inis sa tinuran niya. Akala ko aaluin niya ako at mag-so-sorry sa kalokohan niya. Matatakot na hindi ko ituloy ang kasal at magmakaawa sa akin. Pero heto siya at tinawanan lang ako! Hindi man lang natakot ang walanghiya!
“Wala talaga ako sa mood kaya umayos kang lalaki ka! Kahit hari ka ng sanlibutan ay wala akong pakialam! Pasalamat ka at wala ka sa harapan ko, sasamain ka talaga sa akin kung kaharap lang kita!” Inis na banta ko. Halos lamukusin ko na ang hawak kong cellphone sa tindi ng inis ko sa kaniya ngunit nang maisip kong mahal ito, lumuwag ang hawak ko sa aparato. Regalo pa ito ni Daddy noong birthday ko last year. Pinapahalagahan ko ang bawat natatanggap kong regalo na binibigay niya sa akin kahit na unti-unti ng lumalayo ang loob ko sa kaniya dahil naiinis ako sa pakikipagkasundo niya sa lalaking ito.
“Oh, I’m scared my queen. Come to daddy, spank me. Or if you like kiss me, lick me and suck me. Uggghhhhh…ahhhhh…ohhhhhhh,” pang-aasar pa niya na tila hindi naman apektado sa mga sinasabi ko.
“Gago ka! f**k you ka!” hindi ko na napigilan ang bibig ko sa inis.
“Oh, I love to f**k you hard and fast, my queen! Slurppppp!”
Diring-diri na nilayo ko ang tainga ko sa aking aparato at ilang beses pa siyang minura.
God! Napakapervert niya!
Kulang yata ito sa s*x at kung ano-ano ang sinasabi niya!
Tinirik ko ang mga mata ko sa kisame at nagpasya na itigil na ang pakikipag-usap ko sa kaniya. Hindi siya matinong kausap. Mas lalong masisira ang gabi ko sa kaniya.
“Masyado ka pa lang matapang at tila may pagkabayolente, Maria Vaniella. Hindi ako nagsisisi na pumayag agad sa kasunduan ng ating mga magulang dahil mukhang mag-e-enjoy ako ng husto sa iyo. I like it very much and I’m so excited to marry you and of course have s*x with you unlimitedly, my queen. Gusto ko ang kagaya mo, bukod sa matalino, sexy at ubod ng ganda. Palaban din at walang kinatatakutan!” Pahayag niya. Alam kong nakangisi na naman siya na tila sa isang manyakis kahit hindi ko nakikita. Na-i-imagine ko pa na dinidilaan niya ang labi niya sabay kagat dito dahilan para mapangiwi ako at kilabutan.
“Wala akong inuurungan kung iniisip mong mapapasunod ninyo ako ni Daddy sa kasunduan ng pamilya mo. I will do what I want at wala kayong magagawa sa bagay na iyon. Hindi ako magpapakasal sa iyo pagkatapos ng engagement party natin kaya huwag ka ng umasa kung ano man iyan ang binabalak mo riyan sa utak mo! It will never happen, I tell you!”
Humalakhak siya ng malakas sa tinuran ko. As if wala na akong kawala sa kasunduang ito.
“Really? What makes you think that you can easily escape from this kind of arrangement, Maria Vaniella? Do you think I will allow you to run away from me? Subukan mo ng makita mo ang hinahanap mo. Hindi ako maawang saktan ka kapag nahuli kita kaya huwag mong subukan na takasan ako. Kung kailangan kitang ikulong at igapos sa kaharian ko, gagawin ko huwag ka lang mawala sa paningin ko. You can run, you can hide, but you can't escape from me my queen, so don't you dare do that. Or else...you will suffer later.” Seryosong sabi niya dahilan para ako ay mawalan ng imik at makadama ng takot. Alam kong hindi siya nagbibiro sa sinabi niya. Pero hindi rin ako nagbibiro sa sinabi ko sa kaniya.
“Hindi mo ako matatakot sa mga banta mong iyan sa sa akin. Kaya kong suwayin ang gusto ng Daddy ko. At para sabihin ko sa iyo, hindi ikaw ang magpapayuko sa akin.” Sabi ko na tila kulang sa tapang ang boses ko. Bakit parang nakadama talaga ako ng takot sa banta niya.
Naalala ko tuloy ang linyang binitiwan niya. Parang kinuha niya iyon sa linya ng kanta ni Enrique Iglesias.
You can run...you can hide, but you can't escape from me, my love.
“Well, let's see! Huwag kang magsalita ng patapos dahil baka kainin mo pati t***d ko,” wika niya sabay halakhak dahilan para mapamulagat ako at umusok ng matindi ang bumbunan ko. Heto na naman siya! Naisingit na naman niya ang pagiging manyakis niya!
The nerve of this pervert king!
Bago ko pa siya talakan at sabihan ng kung ano-anong klase ng mura. Binaba na niya ang tawag at tanging katahimikan ang tanging narinig ko sa kabilang linya.
“Ahhhhhh!” Impit na tili ko at binaon ang mukha ko sa aking mga unan. Kainin niya sarili niyang t***d, bwisit siya!
"Ate! Ate!" natataranta katok naman ni Maria Vidalia sa labas ng pinto ko.
Mukhang narinig yata niya ang tili ko.
"What?" supladang sigaw ko at tumihaya ng higa sa kama ko.
"Okay ka lang? I heard you screaming!" She said loudly.
"Ayos lang ako. May nakita lang akong malaking gagamba sa kisame ng kwarto ko kaya ako patili," pagsisinungaling ko para hindi na siya mag-alala sa akin.
"Oh, I thought may gumagahasa na sa iyo riyan. Gagamba lang pala."
"Oo. I'm okay na. Nag-rest in peace na si Hakan, I mean iyong gagamba." Wika ko na muntik pa akong madulas. Mabuti na lang at mukhang hindi naman niya napansin na nagkamali ako sa aking sinasabi.
"Sige. Balik na ako sa kwarto ko. Tawagin na lang kita kapag kakain na."
"Okay, Vida. Matutulog na muna ako.
- Writer
