LUSCIOUS POISON

Chapter 27

Nagising si Calla sa hindi pamilyar na silid. Iginala n'ya ang kaniyang paningin hanggang sa tumama ito sa kaniyang katabi. Umawang ang kaniyang bibig nang makita itong walang kahit na anong saplot habang nakadapa. Tiningnan n'ya ang sarili sa ilalim ng kumot at doon n'ya pa lang napagtanto at naalala ang lahat na nangyari kagabi.

They were so drunk that she can really feel how hurt her head is. It's pinning and it's heavy. She was feeling dizzy but she can clearly remember what happened last night. How she became that wild she never imagined she would be her entire life.

She quickly and carefully take off the bed and look for her clothes but she couldn't find it somewhere in this room. She then covered her body with a blanket before she went out of the room and went to the living room.

Nakahinga ng maluwag ang dalaga nang makita n'ya ang nakakalat n'yang mga damit. Mabilis n'ya itong pinulot ang isinuot sa sarili. Hindi na s'ya nag-abala pang maghanap ng cr. Pagkatapos maisuot ang lahat ng damit n'ya ay hinanap n'ya naman ang kaniyang bag at mabilis n'ya itong nakita sa lapag malapit sa maliit na center table.

Kinuha n'ya ito agad at mabilis na isinuot ang sapatos saka mabilis na nilisan ang lugar. Kahit na ramdam na ramdam n'ya ang sakit sa gitnang bahagi ng kaniyang hita at napapangiwi s'ya ay pinili n'ya itong huwag bigyan ng pansin. Mahahaba ang kanyang hakbang dahil iniisip n'ya kung ano ang mukha n'yang ihaharap sa binata kung sakaling makita s'ya nito.

She was wild and bold, strict and cunning. Everyone would tell her that because she was like that but today, she suddenly just felt like she lost her authority. She felt weak that she couldn't face whatever to fight herself.

Inilabas n'ya ang cellphone nang makalabas s'ya sa main gate ng apartment na pinanggalingan n'ya. She immediately dialed Natasha's number.

She was hoping that the man she was with would just forget about her. Kapag nalaman ng kaniyang mga magulang o ng kahit na sinong myembro ng house of Vasquez ang ginawa n'ya sa bansang 'to ay paniguradong gagamitin ng mga ito iyon laban sa kaniya.

And there was no way in hell that she's allowing that s**t to happen.

("Your highness, where the hell are you?!")

She shut her eyes closed the moment she heard Irene's tone panicking.

"Good morning to you too, Irene."

("Come on, Calla. You know I am not kidding here. Where are you? Where were you? You know you can't just go somewhere you like ---")

"I will sent you my location, pick me up in here really quick." Pagsapaw n'ya sa pagsasalita ng kaibigan mula sa kabilang linya.

Napatingin na lamang s'ya sa cellphone n'ya nang marinig ang beep na s'yang tunog sa pagkaputol ng tawag. Bumuntong-hininga na lamang s'ya saka lumingon sa apartment.

*"Arthus Russo, I will know who you are. But you will never see me again."* aniya sa isip.

"Excuse me, hija, may kailangan ba kayo?"

Ibinaling n'ya ang atensyon sa isang matandang babae na lumapit sa kaniya. May hawak itong bagay na hindi n'ya alam kung para saan. Nakataas ang kilay nitong nakatingin sa kaniya pero gumuguhit naman sa mukha nito ang ngiti.

She bowed her head. "Good morning po, wala po akong kailangan."

"Hindi ka taga rito at mukha kang hindi Pilipino, ang pananalita mo naman halata rin na isa kang banyaga, may kakilala ka ba sa mga nakatira rito?" Nakangiti pa rin ito habang kinakausap s'ya.

"Uhm. Ah, galing po ako sa isa sa mga apartment unit d'yan. Dyan po kasi nakatira ang ka-kaibigan ko." Awkward n'yang saad.

Malawak ang ngiti ng matanda na s'yang ipinagtataka n'ya. Hindi naman s'ya nito kilala pero parang ang gaan-gaan nito makipag-usap sa kaniya.

"Ang totoo n'yan, sa akin ang apartment na iyan at kilala ko ang mga nakatira rito kaya alam ko na hindi ka taga rito. Alam mo sobrang ganda mo, hija. Dalaga ka pa ba?"

"Po?"

Nagtataka s'ya kung bakit ganito s'ya nito kausapin. Pero bigla rin s'yang tinubuan ng hiya pagkatapos n'yang marinig na ito ang mangyari ng apartment na pinanggalingan n'ya. Nakakahiya na pumunta s'ya rito. Hindi n'ya alam kung pwede bang pumarito ang mga hindi taga rito.

"Ang ganda-ganda mo kasi hija, nung nakita ko ay agad na pumasok sa isip ko ang pinaka-gwapo kong tenant sa isa sa mga apartment ko rito. Alam mo bagay kayo ng binatang 'yon."

Awkward s'yang napatawa at napayuko dahil sa sinabi ng matanda. Wala man itong sinabing pangalan pero hindi n'ya alam kung bakit ang mukha ng lalakeng kasama n'ya kagabi ang agad na pumasok sa isip n'ya.

Napatingin s'ya sa sasakyan na paparating nang bumusina ito at ganun din ang matanda. Agad n'yang nakilala ang sasakyan. Ito rin ang sasakyan na ginamit ng mga kaibigan n'ya sa pagsundo sa kaniya sa hotel na dapat ay tutuluyan n'ya kasama ang kaniyang mga magulang.

"It's nice to meet you po, good morning again, kailangan ko na pong umalis. Nandito na po kasi ang sundo ko."

She bowed her head and didn't wait the old woman to response. She immediately turned her back at the old woman and walked towards the car when it stopped. Ramdam na ramdam n'ya pa rin ang sakit sa gitnang bahagi ng kaniyang hita pero sinisikap n'yang huwag mag-iba ang kaniyang lakad dahil hindi n'ya alam kung paano n'ya iyon ipapaliwanag sa kaniyang mga kaibigan.

"Good thing this place is not that far from the hotel," agad na sambit ni Natasha na s'yang nasa driver's seat at may hawak ng manibela.

"Who's the old woman?" Tanong naman ni Irene.

"I don't know. She just talked to me and asked me some questions." She shrugged as she answered.

"You know that Mikael has an eye of the eagle right? He would be able to find you in ---"

"When in Spain." She cut Natasha off. "We are not in Spain, Nat. We are in different country, Mikael maybe still has his power and authority being an authorized person in behalf of my parents but don't forget who I am. If he can pull some string, I can do better. And in here, his moves and capability, those are limited."

Kahit ganun, alam n'yang hindi dapat malaman ng kahit na sino sa mga magulang n'ya kung nasaan s'ya. Sino ang kasama n'ya at kung kahit ang sino ang kausap n'ya.