Napatawa lamang ng mahina si Calla pero hindi n'ya kinonfirm ang pagiging familiar ng kaniyang apilyedo sa lalake. Tingin naman n'ya rito ay hindi ito ang tipo ng lalake na madaling lokohin.
He would just know her if he wants to. She's one of the people that is easiest to know who.
Hindi n'ya maitatago ang kaniyang tunay na pagkatao kung sisimulan ng mga tao na hanapin ang kaniyang personal na impormasyon. Kaya bahala sila kung aalamin nila o kung hindi. Pero hindi mangyayari na sa kaniya magmuka ang impormasyon.
She doesn't owe anything of her information to people she just met.
"Hmm. This is good," sambit n'ya matapos inumin ang alak na isinalin n'ya sa kaniyang baso mula sa bote na inilapag ni Arthus sa kanilang mesa.
"I am sure of that," proud naman sa sagot ni Arthus.
Nakita ni Calla ang dalawang kaibigan na sabay na naglalakad pabalik sa kanilang table. Nakangisi ang mga ito sa kaniya at alam n'ya kung anong klaseng ngiti ang mayroon ang mga ito sa mga mukha.
"That one looks like good," agad na saad ni Irene at saka nagsalin din sa kaniyang baso. "Ooh. What is that?" Itinuro nito ang bote.
"Nikka whisky," sagot ni Calla nang mabasa n'ya ang pangalan ng alak na nakasulat sa bote nito.
"That's great!" sambit naman ni Natasha.
"Yeah right! I will check if that's available when we get home," excited na sabi naman ni Irene.
Napailing na lamang si Calla sa hindi matapos na pagasasalita ng kaniyang mga kaibigan.
"By the way, Arthus Russo, what are you doing in this country?" Tanong ni Natasha kaya napatingin si Calla sa kaibigan.
Hindi n'ya alam kung bakit pero hinihintay n'yang sumagot ang lalake sa tanong ng kaibigan n'ya. Hindi n'ya ito tinanong kung bakit ito narito, hindi rin naman sila magkaibigan at mukhang hindi naman tama na magtatanong s'ya ng ganoon gayong kakakilala lamang nila,
"I was just... I was just roaming around plus my friends are here," nakangiting sagot nito.
Tumango-tango si Natasha rito, "they're with you?"
"Where are they?" Dagdag tanong naman ni Irene.
Tahimik na nagmamasid lamang si Calla habang nag-uusap ang kaniyang mga kaibigan at ang binata. Pinagmamasdan n'ya ang bawat galaw ng mga ito at nang makita n'yang lumingon ang lalake ay sinundan n'ya ang kung ano ang tinitingnan nito.
They're just right there." Itinuro nito ang isang mesa na may naggu-gwapuhang mga lalake.
"Actually, this is our first time in this country so, we do not know anyone yet. Luckily, I saw you," nakangiting sabi ni Natasha.
"Really? Well, my friends they're good people and I will introduce you to them some other time. But now, they have something about business being discussed," ani Arthus.
"In this middle of chaos?" Nanlalaki ang mga mata ni Irene nang sabihin n'ya iyon dahil sa gulat.
"Well, one of them is the owner of this place and that is why we used to talk things in here without getting destructed with all of these," sagot ng binata.
Tumayo si Calla kaya napatingin sa kaniya ang mga kaibigan at maging si Arthus. Parehong nagtatanong ang mga mata ng mga ito kung saan s'ya pupunta.
"I need to use the bathroom." Tumingin s'ya sa mga mata ng binata, "where is it by the way?" Tanong n'ya rito.
Mabilis na tumayo si Arthus habang nakatingin sa kaniya. "Samahan na kita," saad nito.
"Hindi na." Mabilis naman n'yang awat dito. "Kaya ko na, sabihan mo na lang ako kung nasaan ang banyo,"' dagdag n'ya.
"Guys, you two know that we can't understand you, right?"
Sabay silang dalawa na lumingon kay Irene nang magsalita ito pero wala na rin kahit sino sa kanilang sumagot dito.
"Marami kang madadaanan na mga tao at mga lasing sa daan mo papunta ng cr," ani Arthus nang walang ngiti sa mukha.
"Huwag kang mag-aalala, kaya ko naman ang sarili ko," sagot pa n'ya rito. "Hindi rin naman ako natatakot sa kanila."
"Pero hindi ako mapapakali, kaya halika na, samahan na kita. "
Napalunok na lamang si Calla nang sa tingin n'ya ay hindi talaga magpapaawat ang lalake. Ni hindi man lang nito inalis ang pagkakatingin nang diretso sa mga mata n'ya. Pinulot n'ya ang kaniyang cellphone at saka lumabas sa kinatatayuan at nakita n'ya ang pagalaw din ng binata.
"Kaya ko naman ----"
Hindi n'ya natapos ang dapat na sasabihin n'ya at parang bigla na lamang may bumara sa lalamunan n'ya nang hawakan s'ya nito bigla sa kamay at hinila sa kung saan. Sa tingin naman n'ya ay ito ang daan papunta sa bathroom kaya nagpatianod na lamang s'ya.
"Stop talking. I told you, hindi ako matutuwa kapag dumaan ka rito at titingnan ka ng mga tao," seryosong sambit nito.
Hindi maintindihan ni Calla ang sarili kung bakit pakiramdam 'ya ay parang nawalan s'ya ng kapangyarihan sa sarili n'ya. Kahit kailan ay hindi Pa nangyari na may humawak sa kaniya at humila sa kaniya.
At kahit kailan ay hindi pa nangyari na hinahayaan n'ya lang na may gumawa nito sa kaniya.
To think that she just met him yet she was listening at him? What the hell is going on?
"Pwede mo na akong bitawan. Hindi naman ako makakatakbo rito at nakikita ko na rin naman ang bathroom," saad n'ya at saka tiningnan ang kamay n'yang hawak nito.
Nakita n'ya rin na tumingin ang binata s akamy nilang dalawa. Napatingin s'ya sa lalake nang humigpit ang pagkakahawak nito sa kamay 'ya bago s'ya nito binitawan.
"Hihintayin kita rito sa labas." Dinig n'yang sabi nitp bago s'ya tuluyan nang pumasok sa;loob ng banyo.
Napatingin s'ya sa sarili n'ya sa salamin. "Que me esta pasando?" (*'what is happening to me?)*
Bakit ko s'ya pinayagan nahawakan ako?"
Walang nakuhang sagot mula sa kaniyang sariling isipan si Calla. Hindi rin naman talaga s'ya naiihi, hindi nga n'ya alam kung bakit n'ya biglang gustong pumunta rito sa banyo. Kaya nag-retouch n lang s'ya ng kaniyang make up.
Although, she doesn't wear full and heavy make up, she still put some to look decent and all.
Alam n'ya na kung nasa kaniyang bansa lamang s'ya at sa unang segundo pa lamang nang pag-apak n'ya sa loob ng lugar na ito ay gumawa na s'ya ng eksena na kailangan n'yang inisin kinabukasan.
Paglabas n'ya ng banyo ay nakita n'ya ang lalake na ankatayo pa rin sa kung saan n'ya ito iniwan.
"You're still here?" Iyon ang agad na lumabas sa bibig n'ya kaya napatingin ito sa kaniya.
"
"I told you, I'll wait for you."