STILL YOURS

IV

Wala naman siyang gaanong mga gamit kaya naging madali lang para sa kanya ang mag-ayos. Kung tutuusin ay pwede naman siyang pumasok sa trabaho ngunit nagpumilit si Ma'am Natasha na huwag na lang daw. She's been with the company for almost a month now at masasabi niyang sa loob ng panahong 'yon ay para bang ang daming nangyari. Nagkaroon siya ng chance na matanggap sa isang company na kung tutuusin ay parang ang hirap abutin but God gave her the opportunity of working with S&L Construction Services. She, too have the privileged of having a condo where she can lived comfortably. Thank God for all the blessing!

Ngunit ang kaalamang nagiging iba ang pakikitungo ni Krenan sa kanya, may babalang unti-unting gumigitaw sa kanyang isipan. Sinusubukan niyang maging normal ang pakikitungo rito dahil alam naman niyang hindi niya ito maiiwasan. Sana nga lamang ay mapanindigan niya ang paglayo sa binata.

Ngunit paano nga ba niya iyon gagawin kung amo niya ang mommy nito and most of the time, they crossed path? Pati rin sa gabi kung saan extra siya bilang bartender, madalas din itong magpunta kasama ng mga kaibigan nito. And everytime she would steal glances at him, she would caught him staring back at her.

"Amber?"

Napalingon siya kay Vickie, kasamahan niya sa trabaho. Tulad niya ay nalulungkot din ito dahil nalaman nilang hanggang sa ngayong linggo na lang sila sa naturang bar. Medyo nalulugi raw ang naturang bar kaya kinakailangang magbawas ng tao at dahil isa siya sa mga extra lang, kaya kasama siya sa mga tatanggalin.

And tonight is her last night kaya hindi niya maiwasang malungkot. Pero wala naman siyang magagawa kundi ang tanggapin ang lahat. Mabuti na lamang at maganda ang naging katayuan niya sa kompanya ni Ma'am Natasha kaya kahit paano ay nabawasan ang kanyang alalahanin.

"Mabuti na lang talaga at nakahanap ka ng trabaho bago pa tayo tanggalin dito," ani Vickie. "Ikaw kasi ang inaalala ko."

Ngumiti siya rito. Si Vickie ang naging ate niya, kaibigan at hingahan ng kanyang hinagpis sa buhay ngunit 'di katulad niya na ulila at hirap sa buhay, ito ay nanggaling sa pamilyang nakakaangat sa buhay. Nagtrabaho lang ito roon dahil nagrebelde ito sa mga magulang nito. Mabuti na lang at maayos na ang mga ito pero imbes na umalis ay nanatili ito sa trabaho dahil na-enjoy na raw nito ang ginagawa nito.

"Kaya nga sobra ang ipinagpapasalamat ko! Diyos ko! Kung hindi ako nakahanap ng trabaho, malamang napalayas na ako sa apartment ko! Alam mo naman kung magbunganga si Manang Carmen!" Napailing na lang siya nang maalala ang mga pagkakataong kinakalampag nito ang pinto sa kanyang apartment sa tuwing hindi siya nakakabayad sa itinakdang araw ng kanyang pagbabayad. Wagas kung makatalak!

"Ewan ko ba sa matandang 'yon! Noong wala kang pambayad, pinalalayas ka! Aba! Noong paalis ka, pinipigilan ka naman!" bulalas ni Vickie.

Hindi ko mapigilang mapangiti dahil totoo naman ang sinabi ni Vickie. Medyo harsh nga naman si Manang Carmen sa tuwing maniningil ito sa kanya ngunit naiintindihan naman niya ang sitwasyon nito dahil nangangailangan din ito ng pera dahil sa mga anak nitong kahit matatanda na ay dito pa rin umaasa. At isa pa, obligasyon din naman niyang magbayad ng tama. May mga pagkakaton lang talaga na nagigipit siya kaya madalas ay hindi siya nakakabayad sa itinakdang petsa.

"Okey lang, Vickie. Gets ko naman si Manang Carmen. Saka kahit gano'n ang ugali noon, palagi ako noong kinukumusta at binibigyan ng pagkain."

"Ayon lang!" May himig panunukso ang tinig ni Vickie. "Nadala pala sa suhol na pagkain..."

"Hindi ah!"

"Anong hindi?" asik nito. "Kung mayroon kang kahinaan, pagkain 'yon! At ewan ko ba sa'yo! Kahit anong kainin mo, hindi ka man lang tumataba! Samantalang ako, kaunting kain lang, nananaba agad!"

"Hindi naman...grabe naman 'to sa akin. Parang pinalalabas mong matakaw ako?"

"Bakit? Hindi ba?"

Napatawa na lang siya dahil totoo naman. Malakas siyang kumain ngunit kahit anong kain niya, hindi siya tumataba!

Kung kanina ay medyo malungkot ang ambience sa paligid nilang dalawa kahit paano ay maging magaan na ng magkausap sila. Saka wala naman silang magagawa sa naging desisyon ng bar, eh! Kung magmumukmok sila, sila din ang mahihirapan!

Kaya pagkatapos ng shift nila, nagtungo sila sa park habang parehong may milk tea iniinom. Kung meron man siang bagay na pareho nilang gusto, iyon ay ang milk tea. Simpleng bagay lang ngunit sapat na upang ma-refresh sila. And it just feels warm and nice sitting on the park while enjoying their milk tea.

"Masaya ako na nasa maayos ka na. Hindi na ako kakabahan na baka kung napaano ka na. Kung kumain ka na ba? Kung may panggastos ka pa-"

"Vickie," putol niya sa iba pa nitong sasabihin. Kung kanina ay medyo umaliwalas ang kanyang pakiramdam, ngayon ay nalulungkot na naman siya. Pero naroon ang saya at pasasalamat dahil nakilala niya ito. Paalis na rin kasi ito papuntang Italy kasama ang mommy nito.

"Kainis naman 'to! Palagi ka na lang umiiwas kapag nagda-drama na ako!" bulalas nito.

"Masyado ng madrama ang buhay ko para magdrama pa ako." Sumimsim siya sa hawak niyang milk tea saka pilit ibinaling ang tingin sa mga batang naglalaro 'di kalayuan. Kahit kailan ay hindi niya gusto kapag may taong nang-iiwan sa kanya. Pakiramdam niya kasi ay hindi siya importante kaya iiwan na lang. Na balewala siya sa buhay ng taong 'yon.

But Vickie is a different case. She knows that she loved and values her. Kaya nga nang malaman niya na aalis na ito papuntang Italy ay hindi niya mapigilang maiyak. Bukod sa kanyang Mama Pre, itinuring na rin niya itong pamilya.

"Ayaw mo pa kasing sumama sa amin ng mommy, eh! We do have a house there and you can live with us for the meantime habang naghahanap ka ng trabaho."

"Alam mo ang rason kung bakit hindi ko magawang sumama sa'yo, Vi. Kailangan ako ni Mama, lalo na ngayon."

"Ewan ko ba kasi diyan sa hilaw mong mga kapatid! Paano nila nakayanang gawin sa matanda 'yon? Imbes na alagaan ay inilagay sa shelter ang sariling ina? God! Kung ako nasa katayuan mo, baka nasugod ko na ang mga 'yon!"

Napahinga siya nang malalim. "Kaya ko rin namang gawin 'yon. Pero para saan? Maso-solve ba ang problema kapag sinugod ko ang magkapatid na 'yon? Much worse, baka ipakulong pa ako ng dalawang 'yon!" paliwanag niya.

Inabot din sila ng dalawang oras sa park kaya alas tres na nang madaling araw siya nakabalik ng condo. But what she didn't expext is that, Krenan was infront of the condominium building, leaning on his car as if waiting for someone.

Umakto siyang hindi ito nakikita kaya nagdiretso siya sa loob ng lobby ngunit nakakailang hakbang pa lamang siya ng maramdam niyang nakasunod ito sa kanya.

"Kanina pa ako naghihintay dito, tapos iiwasan mo lang ako?" May himig tampo ang boses nito.

She just continued walking, totally ignoring him.

"Hey!"

Subalit mas binilisan niya lamang ang kanyang mga hakbang. Nasa tapat na siya ng kanyang condo ng abutin nito ang kanyang kamay kaya napilitin siyang harapin ito.

"Yes, Mister Le Pierre?" tanong niya nang magtagpo ang kanilang mga mata. "You need anything in regards with work?"

"Amber, please..."

"What?" asik niya rito.

"You're not answering my calls! Even a single text, wala!"

Halata ang inis sa mukha nito. Halos magsalubong na ang kilay nito, kunot ang noo at nagtatagis ang panga.

"If it concerns work, I can definitely answer your calls, Mister Le Pirre. Pero alam naman nating dalawa na hindi tungkol sa trabaho bakit ka tumatawag 'di ba?"

Bahagyang nagulo ang buhok nito ng ihilamos nito sa mukha ang dalawa nitong kamay. Ngunit imbes na makabawas iyon sa ganda nitong lalake, mas lalo lamang lumakas ang appeal nito. 'Yong kaba niya, grabe! 'Yong para bang nabibingi na siya dahil sa malakas na t***k ng kanyang puso.

"Look, I mean no harm, okay? And besides, I just want to know you more," paliwanag nito."

"No need."

"Why?" pangungulit pa nito.

"Ang mabuti pa ay umuwi ka na. You should be sleeping at this hour already!"

"Ano ako? Bata para patulugin mo nang maaga? Come on, Amber!"

Mukhang hindi talaga siya nito tatantanan at saka kahit anong iwas niya rito, magsasanga talaga ang landas nito. So, before he could say another single word, she opened her condo and the moment she closed the door, he pinned him on the door and her lips crashed into him.

Marahil ay nabigla ito sa kanyang naging kilos kaya para itong tuod habang magkahugpong ang kanilang mga labi. But after a few seconds, he was already responding to her kisses. Ngunit bago pa man kung saan mapapunta ang halikan nila, malakas niya itong itinulak.

Napailing siya then a mocking smile appeared on her lips. "See? It's not about getting to know me more ang rason kung bakit mo ako kinukulit 'di ba? Dahil kung tama ang hula ko sa intensyon mo sa akin, please lang, spare me!"

"It's not like that!" tanggi nito, naroon pa ang hingal dahil sa halik na pinagsaluhan nila. Her lipstick is on his lips also.

Samantala, halos lahat na yata ng santo ay natawag ni Krenan dahil sa ginawa ni Amber. Kulang ang salitang gulat para ipaliwanag ang kanyang naramdaman ng bigla na siya nitong kuyumusin ng halik. Hindi niya itatanggi na nagustuhan niya ang ginawa nito.

Without thinking twice, hinila niya ito sabay salya sa dingding. His other hand was supporting her head preventing not to hit her head on the wall. And before she could react, he already silences her with a kiss. Ang lambot ng mga labi nito, it tastes sweet also just like what he imagined it to be. Her lips were not moving but then guided her as his tongue tries to open up her mouth. And when he succeeded, a lustful moan escaped from both of them. Batid niya ang pangangailangan nito, katulad ng pangangailangan niya rito. She can't deny the fact that she is attracted to him also, no matter how much she denies it.

Habang magkahugpong ang kanilang mga labi, mas lalo niyang idiniin ang kanyang katawan sa dalaga then his other hand went into her breast that was perfectly sculpted to the size of his palm.

A loud moan escaped from her lips when he pinches her taunt crown and all she could do was swirl her body as I played with it. Ang magkabila nitong kamay ay nakapaikot na sa kanyang leeg, doon kumukuha ng lakas. Kusa din nitong iniliyad ang ulo nang bumaba ang mga halik niya sa leeg nito. Her soft skin and her luscious tastes adds to the heat that he's feeling at that moment. Ramdam niya rin ang pagbaon ng mga daliri nito sa kanyang likod ng dahan-dahang maglakbay ang kanyang kamay mula sa dibdib nito patungo sa tiyan hanggang sa maabot nito ang gustong patunguhan.

At iyon ay ang pagitan ng mga hita nito.

Naging madali lamang para sa kanya na makita at makapa ang parteng iyon ng dalaga ngunit kinailangan niyang pigilan ang kanyang sarili upang hindi ito angkinin sa paraang gusto niya. Dahil nang pumaloob ang kanyang kamay sa loob ng pang-ibaba nitong saplot, ramdam niya rin ang pangangailangan nito. Kusa kasing naglandas ang kanyang daliri sa hiwa ng kaselanan nito. His long fingers were moving up and down in between her folds, and whenever he would tease her bud, her fingers would dig dipper on his back as she moan pleasurably.

Mahigpit na napayakap ang dalaga sa kanya sabay subsob sa ulo nito sa kanyang balikat ng dahan-dahan niya itong angkinin gamit ang kanyang daliri. Panay ang ungol nito habang sinasambit ang kanyang pangalan. He doesn't realized how good it sounds the way she says his name...it's something that triggers more the beast inside him. And right now, all he wanted was rclaim her until they were both sated. He then cupped both of her butt cheeks and carried her into her bedroom. Hindi na niya ito hinayaang makapagprotesta pa dahil pagkalapag niya rito sa ibabaw ng kama, pumuwesto na siya agad sa pagitan ng mga hita nito habang pinaliligaya ito gamit ang kanyang dila at bibig.

Ang suot nitong blouse at skirt kanina ay madali niyang nahubad kaya malaya niyang nakikita ang angkin nitong ganda. And, God! his throbbing manhood is dying to be inside her already. Kaya nang marating nito ang sukdulan at tuluyang naglawa ang pagitan ng mga hita nito, he stripped his pants and boxers and started gliding his hardened manhood in between her folds. And when he fully entered her, he begann thrusting in and out. Humigpit ang kanyang kapit s amagkabila nitong hita habang inaangkin niya ito. Bawat ulos niya, sagad hanggang sa kaloob-looban nito.

Paulit-ulit ang kanyang malakas at sagad na pagbayo rito kaya panay ang hiyaw nito. At sa bawat bayo niya ay kasabay na umaalog ang dibdib nito, awang ang mga labi at hindi alam kung saan ipipiling ang mga ulo. Ang tangi niya lamang naririnig ay ang pagmamakaawa nito habang sinasambit ang kanyang pangalan.

Mariin naman niyang ipinikit ang kanyang mga mata dahil sa labis na sensasyong kanyang nararamdamn. Being with Amber, claiming and marking her is something that he has always been thinking of the moment he laid his eyes on her.

Ngunit bago pa man niya marating ang sukdulan ng sarap, isang katok sa bintana ng kanyang kotse ang nagpagising sa kanya.

"Bullh*t!" mura niya ng mapagtanto na panaginip lang pala ang lahat. Nakatulog na pala siya habang naghihintay na matapos sa trabaho si Amber. Ilang araw na kasi niya itong hindi nakikita dahil naging busy siya sa pag-aaral. He will be graduating three months from now kaya hectic ang kanyang schedule. Kunting oras na lang din ang nagiging tulog niya. He tried calling and texting Amber but she hasn't answered even once kaya sinadya na niya ito. Kung nagawa nitong balewalain siya ng ilang araw, puwes ngayong gabi, wala na itong kawala sa kanya!