ตอนที่7 ลืมไม่ลง

684 Words

หลายวันมาแล้วที่จูหยวนจางมาประจำการที่ค่ายทหารหน้าด่าน คืนนี้ก็เหมือนดังเช่นคืนก่อนหน้านี้ที่ท้องฟ้ายังคงมืดมิดและเขาก็ยังคงนอนไม่หลับเหมือนดั่งเช่นเคย ให้ตายเถอะ! เขายังคงสบถอยู่ในใจ เขารู้สึกหงุดหงิดอยู่แบบนี้ตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาประจำการที่นี่ แม้ว่าจะผ่านมาหลายคืนแล้ว แต่... เขาก็ยังคง หงุดหงิดอยู่ คืนนั้น... คืนก่อนเดินทางนั่น... เขาคิดจะทำให้ภรรยาพระราชทานของเขาติดใจในรสสวาทรสรักที่เขาปรนเปรอให้ เขาคิดจะทำให้นางเฝ้ารอเขาอย่างทรมาน แต่... คืนนั้น... เสียงครวญครางหวานใสของสตรีนางนั้น เสียงนั้น มันทำให้เขา นอนไม่หลับ! เขานอนไม่หลับเลยตั้งแต่คืนแรกที่เข้ามาประจำการที่นี่ จนกระทั่งคืนนี้ มันหลายคืนแล้ว มัน... ให้ตายเถอะ! จูหยวนจางยังคงสบถขณะยืนเหม่อมองไปเรื่อยเปื่อยอยู่นอกที่พักประจำตัวของตน และก็ยังคงเป็นอยู่อย่างนั้นเหมือนกับทุกคืนที่ผ่านมา... ภายในเรือนส่วนตัวของหลิวหลี คืนนี้หญิงสาวกำลังนั่งมองข้าวของเครื่องใช้สัมภาระจำเป็นที่จะต้องนำไปใช้ที่ค่ายทหารรวมถึงของใช้ประจำตัวของนางที่ควรจะนำไป ใช่แล้ว... นางกำลังคิดจะไปอยู่ในค่ายทหาร นางจะตามจูหยวนจางไป นางยังจำได้ดีถึงสายตาเย้ยหยันท้าทายของเขาในวันที่เขายื่นจดหมายราชการเล่มนั้นให้นางได้อ่าน อืม... หนวดปลอม ผ้ารัดอกอย่างดี สนับเข่าสนับศอกสนับกันกระแทก ถุงนอน เสื้อเสริมช่วงไหล่ ของเหล่านี้นางศึกษาข้อมูลมาจากในตำราแล้วเป็นอย่างดี ดีกว่าครั้งไหนๆ นางนำมันมาประยุกต์ตัดเย็บดัดแปลงและมันก็ออกมาได้เป็นที่น่าพอใจ หลายวันมานี่ นางลองปลอมตัวเป็นบุรุษแล้วเดินไปตามตลาด ตามชุมชนต่างๆมาแล้ว ผู้คนส่วนใหญ่ มองนางไม่ออก ว่านางเป็นบุรุษปลอมตัว พรุ่งนี้... นางพร้อมแล้ว นางจะเดินทางเข้าไปประจำการเป็นทหารใหม่อยู่ในค่ายทหารเดียวกันกับจูหยวนจาง ก่อนหน้านี้นางก็ยังไม่แน่ใจว่าควรทำอย่างนี้หรือไม่ แต่... จูหยวนจาง... ยิ้มของเขา ทำนาง ลืมไม่ลง นางทนไม่ได้ ถ้าจะต้องห่างกัน นางทนไม่ได้ ถ้าจะไม่ได้เห็นรอยยิ้มนั่น นางทรมาน... ไม่ว่ายิ้มนั้นเขาจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ ไม่ว่าเขาจะมีวัตถุประสงค์ใดในรอยยิ้มนั้น แต่ เขาก็ได้ทำสำเร็จแล้ว เขาทำนางลืมไม่ลง... บรรยากาศภายในค่ายทหารหน้าด่านแห่งนี้คลาคล่ำไปด้วยเหล่าทหารทั้งคนใหม่และคนเก่าปะปนกันไป หลิวหลีอยู่ในชุดที่แต่งกายได้แนบเนียนมีหนวดเคราติดอยู่บนใบหน้าได้อย่างเป็นธรรมชาติ หญิงสาวลงแป้งให้ตนเองมีสีผิวที่คล้ำลงกว่าสีผิวจริงถึงสามส่วน ภายใต้เสื้อผ้าที่ได้รับการแจกจ่ายจากค่ายทหารแห่งนี้ที่กลมกลืนกับเหล่าทหารคนอื่นๆ หญิงสาวได้รัดผ้าเอาไว้ตรงหน้าอกอย่างแน่นหนา มีเสื้อผ้าที่ตัดเย็บเสริมช่วงไหล่ใส่ไว้ด้านในอีกชั้นหนึ่ง พร้อมด้วยสนับศอกและสนับเข่าใส่เอาไว้กันกระแทกยามที่ต้องฝึกฝน สวมทับด้วยชุดประจำการของทหารประจำค่ายหน้าด่านแห่งนี้ได้อย่างแนบเนียน หลิวหลีเตรียมการมาอย่างดีเยี่ยม นางใช้อำนาจและเงินที่มีปลอมแปลงเอกสารได้ไม่ยาก ยามนี้หญิงสาวเปลี่ยนชื่อของตนเป็น อาหลิ่ว และจะพูดให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ เนื่องจากมีสิ่งเดียวที่ไม่สามารถปลอมแปลงได้ นั่นก็คือ เสียงอ่อนหวานของสตรีเพศ โดยเฉพาะเสียงของนางมักจะหวานใสกว่าสตรีอื่นอยู่ไม่น้อย นางหวังอยู่ในใจว่าจูหยวนจางจะไม่สามารถจำนางและไม่สามารถจับนางได้

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more