เช้าวันต่อมาหลิวหลียังคงนอนลืมตาปริบๆอยู่บนที่นอนของจูหยวนจางภายในห้องพักของเขา นางกำลังปะติดปะต่อภาพทั้งหมดทั้งมวลของเมื่อคืนอย่างพิศวง
นางเข้ามานอนในห้องนี้ได้อย่างไรกัน
ห้องนี้เป็นห้องพักของจูหยวนจางมิใช่หรอกหรือ
เมื่อคืนนางดื่มเหล้ากับบรรดาสหายทหารของนาง
แล้ว...
แล้ว...
ในขณะที่หลิวหลีกำลังประมวลความคิดเกี่ยวกับเรื่องเมื่อคืนเพื่อจะทำความเข้าใจระลึกความทรงจำและปรับสภาพของตัวเองนั้น
เสียงสัญญาณของการรวมพลในช่วงเช้าพลันดังขึ้น
หญิงสาวจึงต้องเด้งตัวขึ้นจากที่นอนในทันที
นางรีบใส่รองเท้าที่ถอดเอาไว้ข้างเตียงนอนอย่างร้อนรนก่อนจะลุกพรวดพราดเพื่อหวังจะออกจากห้องพักของจูหยวนจางให้เร็วที่สุด ก่อนที่เขาจะกลับเข้ามา
นางจำไม่ได้จริงๆ นางนึกไม่ออก ว่ามานอนอยู่ที่นี่ได้อย่างไร
จูหยวนจางที่แอบอยู่มุมหนึ่งของห้องพักนั้น เขากำลังมองตามร่างของหลิวหลีในคราบของอาหลิ่วอย่างนึกขัน
นางจะจำเ
