"คุณแม่!"
"เสียงดังทำไมละลูก หืมม"
"คิดถึงจังค่ะ มีลูกโรสก็ไม่ค่อยมีเวลาปลีกตัวไปไหนได้เลย"
"แม่กับพ่อเข้าใจหนูลูก แล้วนี่จะมาค้างกันกี่คืนล่ะเนี่ย"
"สามคืนครับแม่ มาให้หายคิดถึงเลย ผมรู้ว่าน้องคิดถึงพ่อกับแม่มาก"
"ขอบใจนะตาวินที่นึกถึงคนแก่ มาให้ยายหอมหน่อยสิหลานรัก ฟอดด" คนเป็นยายรีบพุ่งตัวไปหาหลานชาย นี่หญิงสาวยังงงว่าแท้จริงแล้วแม่น่าจะคิดถึงหลานมากกว่าตนเสียด้วยซ้ำ
"แอ๊ๆ"
"โตไวๆนะลูก โตมาเป็นเด็กดีเชื่อฟังพ่อกับแม่นะจ้ะ หลานอายุเท่าไรแล้วลูก"
"7 เดือนแล้วค่ะ"
"โตไวจริงๆ ตัวใหญ่มากด้วย"
"ก็กินเก่งมากๆเลยนี่คะ"
"เหมือนเราตอนเด็กนั่นแหละ จะว่าไปนะตาวินเดี๋ยวแม่เอาภาพตอนเด็กมายืนยันดีกว่า" แม่ของหญิงสาวรีบเดินไปยังชั้นที่เก็บรวบรวมอัลบั้มภาพของครอบครัว
"นี่จ้ะ ลองดูสิ เดี๋ยวแม่ไปหาของว่างมาให้ทาน"
"ครับ" ชายหนุ่มรับมาเปิดดู เขาเหมือนโดนสะกดด้วยสาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มที่ดูก็รู้ว
