10- "Old version no longer existing."
1276 Words
MEIRYN took a sip of Champagne as she silently watched the man she’d be targeting for, guessed, few weeks. Nasa ikalawang palapag siya ng hotel suite kung saan kasalukuyang naka-check sa isang exclusive resort sa Cagayan de Oro while watching Grant Lorenzo walking with his associates sa isang hall sa katapat na building for conferences and big events.
A day ago, naibigay ng sekretarya niyang si Ruth ang kinakailangan niyang impormasyon at madaling nakuha ang schedules ni Grant for this week and also for next. According to their hired private investigator, he is going to stay into this place for about two weeks for the purpose of taking half a vacation and break and also to talk to his clients and possible buyers or dealers who are going to expand partnership with their companies, kaya naman nagdali-daling mag-empake si Meiryn, and told everyone she just needed a break and a vacation, as well, kaya hayaan na muna nila siyang mag-unwind. She didn’t mind informing them na trabaho pa rin talaga ang tunay na ipinunta niya sa lugar na 'to sa Cagayan de Oro.
Upon looking at how fine the man is, hindi mapigilan ni Mei na magbalik-tanaw sa nakaraan.
“Ha! Pinagod mo naman ako kakahabol sa 'yong babaita ka!” hinihingal na ani Ninna sa kanya nang sa wakas ay tumigil na rin siya sa pagtakbo.
Nagpatuloy siya sa paglalakad habang kumakalabog pa rin ang kanyang puso sa ritmong hindi niya maintindihan dahil sa pagkakasalo ng lalaki sa kanya kanina sa muntik na sana niyang pagkatumba, plus his staring eyes directly into hers habang nakapulupot ang braso nito sa kanyang baywang. Parang mababaliw na siya! And the fact na tandang-tanda niya kung sino ang lalaking iyon, at hindi siya maaaring magkamali!
“Pero, in fairness, ha? Kahit na pinagod mo ako, may maganda pa ring nangyari! You bumped into Grant, and he held you in his arms like he was your knight in shining armor and you were his princess! Yieee! Kinikilig ako, shet!” tila lokaret na sinabi nito habang nagde-daydream ng para rito ay naging magical moment ni Meiryn sa lalaking ‘yon kanina sa lobby for few seconds.
She disregarded all that Ninna said as she seriously stopped to look at her friend. “Grant? Kilala mo ang lalaking ‘yon, Ninna?”
“Well, who wouldn’t know the great MVP and Captain of Basketball coming from Architectural Department****** Lorenzo?” tila nangangarap pa rin nitong saad tapos nakasimangot na ngumuso nang tingnan siya. “Ikaw na lang yata ‘di nakakakilala do’n, eh! Kasi wala ka namang interes sa kahit na sinong lalaki, sister Mei!” Hinaluan pa talaga nito ng sarcasm ang pag-address sa kanya.
Tama. Hindi niya kilala iyon at parang ngayon nga lang niya nakita, eh! But what a small world it is! Sa iisang paaralan pa pala talaga sila nag-aaral ng lalaking nakagalaw sa kanya nang gabing ‘yon!
“But, at least, now he finally came to notice you! Napansin din sa wakas ni Grant ‘yang beauty mo, hija! Bagay kayo, in fairness! May chemistry!”
Napailing na lang siya sa tinuran ng kaibigan at nagpatuloy sa paglalakad. Wala siyang pakialam kung napansin siya ng lalaking ‘yon dahil hindi naman siya nagpapapansin kahit kanino man! And the h*ck she cares about him and his name and his fr*acking affiliations!
“Uy, eto naman! Teka lang! Hintayin mo nga ako! Mei!”
Dumating ang araw na pinakahihintay ng lahat**** graduation ng St. Mandimore University. Natapos na ang rites at naghahanda na sa kanya-kanyang pag-uwi at pagpaplanong mag-party ang iba. Sina Mei at ang kaibigang si Ninna ay palabas na rin ng venue nang hindi inaasahan lalo na ng nauna ang tatambad sa harapan nila para mag-congratulate.
“Congrats sa inyo. Congrats, Mei." It was Grant who was as usual bagay sa kung anumang sinusuot nito lalo na ngayon as he gave justice to his black toga and polo inside it.
Meiryn just plainly looked at him straight in his eyes and bursted his bubble by completely snubbing and ignoring him like she didn’t see nor hear him. Dinaanan at nilampasan lang niya itong tila hangin na animo’y hindi niya nakita o narinig man lang.
“Uy, eto naman! Mei, teka, grabe ‘to!” Si Ninna na lang ‘yung tila nahiya para sa inasal ng kaibigan, tapos awkward na ngumiti at tumango sa lalaki. “Ah, pasensya ka na, ha? Snub kasi talaga ‘yung kaibigan kong ‘yon, eh, pero mabait namang tao ‘yon. Salamat nga pala saka congrats din sa 'yo, sa inyo!”
Grant, on the other side, just smiled sadly and understood Meiryn. Hindi siya kilala ng babae at tila wala ‘yung pakialam sa kanya kaya natural lamang naman siguro ang mabigo siya ng ganoon. Though, he never felt this sad and heartbroken all his life, ngayon lang talaga at dahil pa sa babaeng hindi niya maintindihan kung bakit hindi mawala-wala sa isip at puso niya these past months pagkatapos ng insidente doon sa lobby.
“Grabe talaga ‘to! Nagmamaganda! Girl, Grant Lorenzo na ‘yung lumapit para mag-congrats sa ‘yo tapos dinaanan mo lang na parang hangin? Ikaw na talaga, girl!”
Hindi na niya pinansin ang pagsunod ni Ninna sa kanya, maging ang malungkot na mga titig ni Grant kahit hindi na niya lingunin dahil alam at ramdam niyang sinundan siya ng mga mata ng binata.
“Kind of arrogant and snub, ha? Pero wala na akong masabi! Ang haba ng hair mo at ang ganda mo talaga, Meiryn Montevalle! Wooo! Wala kang katulad, grabe! Imagine, that’s already Grant Lorenzo making his way to you para mapansin mo tapos ini-snub mo lang?! Ikaw na, girl!”
Nang matapos nga ang graduation celebration at naipagtapat na niya ang lahat sa kaibigang si Ninna, dumating ang isa pang malaking pagsubok kay Meiryn. Early in the morning while eating her breakfast, bigla siyang tatakbo sa sink at magsususuka, naging frequent din ang p*******t ng ulo at tiyan niya. So, carrying her anxiety with her, sumagi sa isip niya na maaaring buntis siya at nagbunga ang isang gabi ng p********k nila ni Grant.
Freaking out and shaking, she bravely took a pregnancy test three times. At pare-pareho ang naging resulta ng magkakaibang pregnancy tests na ginamit niya. Negative.
Nakahinga siya nang maluwag at tila nabunutan ng malaking tinik sa lalamunan nang yumakap kay Ninna. Halos maiyak-iyak siya sa pagpapasalamat na hindi nagbunga ang isang gabi ng pagkakamali.
“Kinabahan ako do’n, ah! Buti na lang negative,” tila nakahinga din ng maluwag na anang kaibigan niya.
Nang maghiwalay sila sa yakap ay seryosong nagtanong ito.
“What’s your plan now? Since hindi ka naman buntis, aren’t you going to tell Grant na ikaw ang babaeng nakasama niya nang gabing ‘yon?”
“Ha!” Mei laughed without a humor. “Para ano? He doesn’t need to know! I don’t need him either. Good thing that we already graduated, at hindi na ako mangangambang maaring magkasalubong pa kami minsan sa iisang lugar. I am going to definitely totally forget him and that what happened one sinful night between us…”
And now, here she is. She is going to need the man she gave in with that dirty night. Talaga nga’ng napakamapaglaro ng kapalaran dahil kung sino pa ‘yung iniiwasan niya’t gusto na niyang ibaon sa limot sa mga nagdaang taon ay siya pa palang magiging pangunahing kakompetensya niya ngayon! Siguro nga, oras na rin para muling magkrus mga ang landas nilang dalawa.
Get ready, Grant Lorenzo. I’m on my way to you…
- Writer
