บทที่ 6 ป่าเถื่อน Nc20+

1302 Words

บทที่ 6 ป่าเถื่อน Nc20+ “ ฮึก~ คะ …คุณเจได ฉันจะ…เจ็บ ” มือหนาจับคางเรียวให้เงยหน้าขึ้นมองกระจก ที่ตอนนี้เขายืนซ้อนหลังและสอดแท่งร้อนที่ห่อหุ้มด้วยถุงยางอนามัยเข้าไปยึดช่องแคบไว้ ขาเรียวก็ถูกยกวางบนโต๊ะแป้งอีก “ อื้ม~ มันตอดรัดจนของผมแทบจะแตกแล้ว อ้าส์~ ” เขาหลับตาพริ้มแล้วพูดอย่างคนกำลังฟิน แก่นกายที่สอดเข้าไปค่อยๆ ขยับเข้าออก จนเห็นเลือดซึมติดมาด้วย ไม่ต้องสาธยายก็รู้ว่ามันคือเลือดอะไรของคนที่เพิ่งโดนครั้งแรก “ ฮึก~ อ้าก~ เจ็บ ” สายตาก้มมองที่หว่างขาอยากจะบรรยาย มันเจ็บเหลือคณา “ ครางเพราะๆ หน่อยสิครับ อ้าส์~ ” เขายกขาเรียวลง ให้เท้าติดพื้น ให้ฉันโค้งตัวไปข้างหน้าแล้วตัวเขาก็กระแทกเอวสอบถี่ “ อ๊ะ อ๊ะ อ้าส์ โอ้วว~ ” คนที่กระทำครางไม่หยุดปาก เขาคงมีความสุขมาก ต่างกับคนถูกกระทำที่ทั้งแสบ จุก เสียด ความเสียวผ่านมาแค่บางครั้งบางครา พลั่บ~ พลั่บ~ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นต่อๆ กัน เท้าเรียวเขย่งตลอดเวลา ทำเอาเจ็บไปหมดเพราะเกร็งตัวสุดๆ “ อ้าส~ อ้าขาอีก ” เขาจับขาเรียวแยกจากกันแล้วกระหน่ำแทง จนสองเต้ากระเพื่อมตามแรง แต่มือหนาก็จับมันบีบเคล้นไปด้วย “ อื้อ เจ็บ เจ็บ~ บะ…เบาหน่อยค่ะ ” ความเจ็บมันเกินต้าน แต่ไม่รู้จะทำยังไงให้เขาหยุดได้แต่อดกลั้นไว้ น้ำตาไหลพรากอาบสองแก้ม ปึก ปึก เสียงกระแทกดังจุกๆ สองสามที่ จนตัวฉันสั่นคลอน จุกเสียดภายใน แล้วเหมือนเขาจะเริ่มผ่อนแรงลง สัมผัสถึงความเกร็งกระตุกของเขา “ อ้าส์~ ” เขาครางออกมาแล้วเอาหน้าที่เปื้อนหยาดเหงื่อซบที่หลังนวล ขาเรียวสั่น เหมือนจะอ่อนแรง แต่ไม่กล้าปริปากพูด แท่งร้อนค่อยๆ ถอยออกมาจนหลุดจากช่อบแคบ ทำให้มันรู้สึกโล่งทันที แต่ยังมีความปวดแสบอยู่นะ “ คุณ..เจไดคะ ฉันขอไปอาบน้ำหน่อย คุณช่วยปล่อยฉันก่อนได้ไหมคะ ” สิ้นเสียงฉัน เขาเงยหน้ามองกระจกแล้วยกยิ้มที่มุมปาก “ ครั้งเดียวมันไม่พอหรอก ผมขอเปลี่ยนถุงยางอันใหม่ก่อนนะ ” เข่าแทบทรุดเมื่อได้ยินเขาพูดอย่างนั้น “ มาใกล้ๆ หน่อย ” เขาส่งเสียงเรียก ฉันเดินขาสั่นไปหาเขาอย่างช้าๆ ด้วยสภาพที่เปล่าเปลือย อายก็อายแต่ไม่รู้จะทำไง สายตาที่เขามองมาตลอดที่ฉันเดินมันดูกรุ่มกริ่มมาก “ หันหน้าออกไป ” เขานั่งที่ปลายเตียง จับร่างฉันให้หันหน้าออก แล้วให้นั่งลงทับแก่นกายที่สวมเกราะอันใหม่ทันที พรวด! “ โอ๊ยย ซี๊ดด ” เขาไม่เบามือเลย จับฉันนั่งลงไปจนสุด และลึกรู้สึกได้ว่ามันชนผนังมดลูกไปแล้ว มันแสบ จุก เสียดมาก “ ยกขาขึ้น ” เขาพูดแค่นั้น ก็จับขาเรียวทั้งสองพาดบนแขนแกร่ง ตัวฉันกำลังลอยอยู่ “ เอาแขนคล้องคอผมไว้ถ้าไม่อยากตก ” เขาพูดจบ แขนเรียวยกขึ้นอัตโนมัติ ใบหน้าหวานเริ่มเหยเกเพราะความปวด และอึดอัดเวลาที่อีกคนขยับตัว คิดว่าเขาจะนั่ง...ที่ไหนได้ลุกขึ้นยืน แล้วเด้งสะโพกหนาไปด้วย แก่นกายที่ใหญ่โตมหึมา ขยับเข้าออกในช่องแคบที่เริ่มมีเลือดซึมออกมาอีกครั้ง “ ฮึก! คุณคะ…ฉัน ฉันเจ็บ เจ็บมาก ” “ อดทนสิ! ผมเสียไปกี่ล้านเพื่อแลกกับตัวคุณ แค่นี้คุณทนให้ผมไม่ได้เหรอ? ” เขากระซิบกระซาบที่กกหู “ อ๊ากก! โอ๊ย มันเจ็บ ฮื่อๆ เจ็บ ” ชาตินี้พอแค่นี้เถอะ อย่าให้มีชาติหน้าอีกเลย ไม่ไหว มันเจ็บ เจ็บมาก... ความเจ็บมันเริ่มตัดพ้อในชีวิตที่เป็นอยู่ แทบจะไม่อยากอยู่ต่อเลยในจังหวะนี้ ต้องโดนกระทำแบบนี้ถึงจะเข้าใจเอง “ อ๊ะ…อ๊ะ ผมดูหน้าคุณในกระจกอยู่นะ ช่วยยิ้มและครางเสียงกระเส่าให้ผมฟังหน่อย ถ้าอยากให้ผมเสร็จเร็วๆ ” หันมองตามไปที่กระจกตรงหน้า ต่อให้ยืนไกลจากกระจกแต่เขาก็จงใจจะให้มันเห็นในกระจกอีก “ ขอเปลี่ยน…ท่าได้ไหมคะ ฮึก! ” พูดไป น้ำตาก็คลอเบ้าจะร้องออกมาให้ได้ เพราะมันเจ็บมาก “ ทนอีกนิดนะ อ้าส์~ ผมกำลังฟินเลย ” มือหนาที่แข็งแกร่งให้ขาเรียวพาดแล้วยังสามารถยกก้นนวลให้ขึ้นลงตามจังหวะได้อีก “ อ้าก! คะ…คุณเจได พอเถอะ ฮึก ฉันเจ็บ ” เขาทำเหมือนหูทวนลมกระเด้าไม่หยุด จนฉันต้องกัดฟัน อดทน อดกลั้น ถึงน้ำตาจะไหลอาบแก้มก็เถอะ “ อ๊ะ~ อ๊ะ เสียวมากก คุ้มราคาจริงๆ แม่สาวน้อย ” น้ำเสียงกระท่อนกระแท่นดังข้างกกหู แต่ตอนนั้นฉันเริ่มหูอื้อตาลายแล้ว “ ผมเสียวมาก ขอเปลี่ยนท่าล่ะกัน สงสารแมวน้อยแบบคุณจังเลย ” เขาพูดจบ ปล่อยร่างบางลงเป็นอิสระ แต่ทันทีที่เท้าแตะพื้นมันก็ทรุดลงไป แต่เขาก็ช่วยไว้ทันอีก ประคองพาไปนอนราบบนเตียง เขาจับขาเรียวทั้งสองตั้งฉากแล้วแทรกกายเข้ามา พร้อมกับจับแก่นกายสอดเข้าไปอีกครั้ง แสบมากจนต้องเขยิบตัวหนี แต่มือหนาก็จับขาเรียวไว้แล้วกระชากให้กลับไปทีเดิม “ อึก…มันเจ็บมาก พอก่อนได้ไหมคะ ” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงแกมขอร้อง “ ผมให้คุณนอนแน่คืนนี้ แต่ผมขออีกแค่สองครั้ง ถ้าคุณให้ความร่วมมือ มันใช้เวลาไม่นานหรอกแมวน้อยของผม ” มือหนาเอื้อมมาลูบศรีษะมนเล็กน้อย อีกสะ…สองเหรอ? เกินไปหรือเปล่า เขาคิดจะเล่นตลกกับฉันเหรอ? เขาไปอดยากปากแห้งมาจากไหนเนี่ย “ อึก อ๊ากๆ บะ..เบา คุณเจได อ๊ะ อ๊ะ กรี๊ดด เจ็บ ~ ” ที่กรีดร้องเพราะเจ็บมาก เขากระแทกเอวสอบถี่ๆ เน้นๆ ลึกๆ จนจุกเสียดและแสบ ความเสียวแทบจะไม่ได้ลิ้มรสมันเลย “ อ้าส์~ อ้าส์~ ” ในที่สุดเขาก็เสร็จจนได้ พร้อมก้มลงมานอนทับอีก ข้างล่างยังเชื่อมต่อกันอีก “ ที่เหลือขอเป็นพรุ่งนี้ได้ไหม…คะ ” พูดไปด้วยลมหายใจที่อ่อนแรง “ ไม่ได้ ส่วนของวันนี้ก็ต้องแค่วันนี้ ” เขาพูดจบลุกขึ้นนั่งจัดการกับถุงยาง หลังจากนั้น ต่อให้ร้องขอชีวิต เขาก็ไม่ฟัง เพราะเอาแต่ใจตัวเอง เขาไม่ฟัง ไม่สงสารฉันเลย แถมยังไม่คิดจะอ่อนโยนด้วย ทั้งที่เขาคือคนแรกของฉัน ฉันได้แต่นอนร้องไห้ เบาๆ ไม่ส่งเสียงสะอื้นออกไปแม้แต่น้อย แต่น้ำตาก็ไหลริน ขนาดเขาเห็นน้ำตา ยังไม่หยุดไม่เห็นใจเลย จิตใจเขาทำด้วยอะไรกันแน่ พอฉันเหมือนจะวูบหลับ เขาก็ตีแก้มนวลเบาๆ ให้รู้สึกตัวอีก ทำแบบนี้มาเกือบห้าครั้งได้ โชคดีที่มันเป็นท่าเบสิค ไม่งั้นคงตกมาจากที่สูงคอหักตายไปแล้วมั้ง สิ้นสุดครั้งที่สี่ ด้วยเวลาสี่ทุ่มกว่า ร่างบางอ่อนล้า หายใจรวยริน เปลือกตาหนักอึ้ง ไม่มีแรงจะลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำเลย ช่วงล่างจากที่แสบกลายเป็นชาไปแล้ว อีกคนก็ล้มตัวนอนข้างๆ อย่างคนหมดแรงเช่นกัน แต่เขาคงอิ่มเอิ่มในรสสวาทไปแล้วแหละ ไอ้คนหื่น ไอ้คนป่าเถื่อน ไอ้คนเอาแต่ใจ ไอ้คนบ้ากาม ❤️________❤️ นามปากกาธัญญวรินทร์

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more