สายลมพัดพลิ้วมาเอื่อยเฉื่อยพาให้หัวใจของทั้งสองชายหญิงเต้นแรงด้วยความหวั่นไหว ท่ามกลางแสงจันทร์ในคืนเต็มดวงลอยเด่นอยู่บนม่านแห่งความมืดได้สาดแสงส่องลงมากระทบยังเบื้องล่างทำให้สายตาสีนิลนั้นมองเห็นใบหน้างดงามเต็มสายตา “พูดใหม่อีกครั้งได้หรือไม่” ราวกับว่าอ๋องจอมโหดกำลังขอร้องให้โฉมงามเอ่ยถ้อยคำที่เขาอยากได้ยินเป็นนักหนา เซี่ยอีอิ่งเม้มริมฝีปากที่เปียกชื้นแน่น นางช้อนนัยน์ตาหงส์มองบุรุษที่รวบเอวเอาไว้แน่น ที่กึ่งกลางลำตัวสัมผัสได้ถึงท่อนไม้ท่อนหนึ่งที่ไม่ต้องเอ่ยออกมาก็รับรู้ได้โดยสัญชาตญาณว่ามันคือสิ่งใด “...นายท่านเจ้าคะ” ใบหน้าที่มีสีหน้าไม่ค่อยมั่นใจทำให้คนที่ถูกใจส่งยิ้มกว้างออกมา และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่องค์หญิงห้าได้เห็นด้านที่แม้แต่ผู้อื่นก็ไม่มีโอกาสได้เห็นมาก่อน “เจ้ารู้ตัวหรือไม่ว่าถ้าหากไม่ดื้อรั้นตั้งแต่แรก ข้าก็จะไม่ลงโทษเช่นนี้” คนตัวโตพูดอธิบาย ทั้งที่เขาก็ไม่รู้ว่าจะต้องส