Chapter 14

2100 Words

CHARLIE NAKATITIG ako sa mga pagkaing dumating kanina. Ang sabi nang hotel staff na nagdala ay ipinahanda raw iyon ni Kaleb para sa aming almusal. Ngunit magtatanghalian na ay hindi pa rin ito bumabalik. Wala rin akong ganang kumain kaya halos hindi nagalaw ang mga pagkaing nakahain sa lamesa. Ilan oras na mula nang umalis si Kaleb. Alam kong sinabi niyang tapusin na namin ang lahat ngunit hindi ko magawang umalis sa kanyang silid nang hindi kami nakakapag-usap ng maayos. Labis ang saya na dulot ng kanyang mga sinabi ngunit kasabay noon ay ang sakit dahil sa katotohanang hindi iyon kailanman maaaring mangyari. Part of me wants to be selfish. Gusto kong sundin ang sinisigaw ng aking puso at sumama sa kanyang magpakalayo-layo. But all my life, I have been selfish. Kaya nga nangyari ang la

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD