ทัณฑ์เถื่อนเมียบำเรอ บทที่5.เริ่มต้นชีวิตในเหมือง..

1533 Words

“เอาผักพวกนั้นไปล้างให้สะอาด แล้วก็หันใส่ตะกร้าไว้” เพียงแค่โผล่หน้าเข้าไปในส่วนครัว เสียงคำฟองก็บัญชาการให้เธอทำงานทันที ถึงจะยังจับต้นชนปลายไม่ถูก แต่พราวฟ้าก็ไม่ปริปากแย้ง เธอก้มหน้าทำพร้อมกับเรียนรู้อุปนิสัยของแต่ละคนที่ต้องใช้ชีวิตด้วยไปในคราวเดียวกัน เริ่มจากคำฟอง...ถึงจะดุและเสียงดัง แต่คำฟองก็เป็นคนเดียวที่เห็นใจเธอ สุ่นสาววัย20กว่าๆ อาจจะแก่อ่อนกว่าพราวฟ้าไม่กี่ปี สายตาของเธอมองแบบไม่ใคร่เป็นมิตร พราวฟ้าจึงพยายามเลี่ยง สายใจผู้หญิงวัย30ต้นๆ เธอเป็นแม่บ้านคอยดูแลบ้านให้สิงหราช คนนี้แหละที่พราวฟ้ารู้สึกเป็นอย่างมากว่าเธอรังเกียจเต็มๆ เพราะอาการที่หล่อนแสดงออก แม้แต่เด็กยังรู้ ลูกหว้าและแสนดี ลูกคนงานใบหน้าจิ้มลิ้ม คอยเขามาชวนคุย พอให้พราวฟ้าพอยิ้มออก น้ำอบอายุคงรุ่นเดียวกับคำฟอง คนนี้เฉยชาไม่ค่อยมีความรู้สึก ก้มหน้าทำงานอย่างเดียว พราวฟ้ามารู้ทีหลัง น้ำอบมีเรื่องทุกข์ใจจนไม่อา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD