ก่อนไปประชุมรอบนี้เห็นเธอโรคกระเพาะกำเริบบ่อยเขาก็ยิ่งหาเรื่องมาขู่ จากตอนแรกแค่แกล้งๆ หลังๆ เริ่มชักจริงจังถึงขั้นถ้าเป็นมากอาจต้องส่องกล้อง ปล่อยไว้นานจากโรคกระเพาะธรรมดามะเร็งกระเพาะจะถามหา ทำเอาวรฐิสาเริ่มกลัวขึ้นมาจริงๆ
แต่เธอไม่ได้ตั้งใจ
ก่อนหน้านี้ที่กินข้าวไม่ตรงเวลาก็เพราะเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยและอะไรอีกหลายอย่างเหมือนคนทั่วไป ตอนนี้พอจะมากินให้ได้และตรงเวลาก็ดูเป็นเรื่องที่ทำได้ยากมากจริงๆ มันปวดท้องตั้งแต่ก่อนกินข้าว กินก็ปวด ไม่กินก็ปวด จนพาให้ไม่อยากกินอะไรไปเลยเสียอย่างนั้น
เธอไปซื้อยาจากร้านขายยามากินแล้ว อาการไม่ดีขึ้น แล้วพอเขาถามก็บอกไปตามความเป็นจริง ทีนี้เลยโดนดุใหญ่
‘ผมเป็นหมอ เป็นเจ้าของโรงพยาบาล แต่ฐิสาไปซื้อยากินเองนี่นะ’
‘ขอโทษค่ะ แต่ฐิสาไม่มีเวลาเลยค่ะ’
เธอเป็นฝ่ายขอโทษก่อนเพราะไม่อยากให้เขาต้องอารมณ์ร้อนอีกและให้เหตุผล อธิบายให้เขาฟังด้วยว่า ตอนนี้ต้อง
