HUWAG UMASA, MASASAKTAN LANG

2705 Words

CHAPTER 18 Nangahas akong pumunta sa terrace ng silid na pinaglalagyan ko. Tahimik kong pinagmamasdan ang buong kapaligiran habang nakasandal ang aking katawan sa likod ng upuan at marahan kong hinaplos ang aking busog na tiyan. Naubos ko kasi ang dinalang pagkain ni Manang Prima pati na ang prutas niyang dala-dala dahil sa aking matinding gutom na nararamdaman. Ilang araw rin kasi na hindi ako nakakain ng maayos. Marahan kong ipinikit ang aking mata, nang tumama ang sinang ng araw sa aking balat kasabay ang pag-ihip ng malamig at preskong hangin. Ang sarap lang sa pakiramdam. Mula sa aking kinaroroonan natatanaw ko ang naglalakihan at malalagong punong kahoy sa paligid. Napakapayapa ng kapaligiran. Taliwas sa aking magulong kaisipan. Sa mga nakakatwang nangyari sa aking buhay. At lalo

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD