ตอนที่ 30 ขี้เกียจตำข้าวก็สร้างโรงสีข้าวมันซะเลย

2228 Words

หลังจากคอกหมูสร้างเสร็จสรรพหมูสาวก็ถูกย้ายเข้ามาอยู่ แต่มันไม่ได้มาอยู่ในคอกตัวเดียวหรอกนะ ในคอกนั้นแบ่งเป็นหลายห้องและห้องข้างๆ ของมันก็มีเพื่อนมาอยู่ด้วยอีก 1 ตัว หยางฟางหรงและสืออู๋เฉินติดต่อขอซื้อหมูแม่พันธุ์เพิ่มมาอีก 1 ตัวจากคอมมูนที่เลี้ยงหมูในราคา 40 หยวน ทั้งหมดนี้สร้างทั้งความตื่นเต้นและแปลกประหลาดใจให้กับชาวบ้านในคอมมูนเดียวกัน แน่นอนว่าย่อมสร้างความอิจฉาริษยาให้กับผู้คนอีกหลายๆ คน “ฮื่ย! ขอให้หมูพวกมันตาย ขอให้พวกมันขาดทุน” เสียงหนึ่งคำรามอย่างเกรี้ยวกราด “นี่ฉันได้ยินมาว่าสองคนนั่นจ้างชาวบ้านไปตัดต้นตอซังฟางข้าวและปลูกถั่วเหลืองกับปลูกฝ้ายเต็มที่ดินทั้ง 20 ไร่ของพวกมันเลย” ผู้เป็นภรรยาเอ่ยบอก ในใจของซุ่ยหนิงอันเต็มไปด้วยความริษยา “อีก 2 วัน หงเซ่อลูกของเราก็จะกลับมาเยี่ยมบ้านแล้ว คราวนี้คงมีเงินมาให้พวกเราได้จับจ่ายใช้สอยไม่น้อยหน้าใครบ้างล่ะ” เมื่อนึกถึงลูกชายหัวแก้วหัวแหว

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD