'คณะบริหารธุรกิจ'
จอมทัพกับจอมพลสาวเท้าเดินมานั่งลงที่ม้าหินอ่อนใต้ร่มไม้ ซึ่งโต๊ะนี้ก็เป็นโต๊ะประจำของสามพี่น้องกับเจ้าขุน หลายๆคนอาจจะสงสัยและแปลกใจใช่ไหมว่าทำไมหนุ่มหล่อทั้ง 4 คนถึงเลือกที่จะมาเรียนบริหารธุรกิจมากกว่าเรียนวิศวะแบบที่ผู้ชายคนอื่นเขาเรียนกัน นั่นก็เพราะทางบ้านของสามพี่น้องเป็นเจ้าของโรงแรมระดับ 5 ดาวโดยมีสาขาอยู่ตามเมืองท่องเที่ยวขนาดใหญ่ทั่วประเทศ พ่อแม่ของเขาจึงอยากให้เรียนบริหารเพื่อจะมาต่อยอดธุรกิจของตระกูล ส่วนเจ้าขุนก็เรียนบริหารเพื่อจะรับช่วงกิจการร้านเพชรต่อจากพ่อของเขาเช่นกันนี่จึงเป็นเหตุผลที่ทั้ง 4 คนกลายเป็นหนุ่มหล่อท่ามกลางสาวๆสวยๆมากมาย
"เมื่อไรไอ้เดชมันจะมาวะ"จอมทัพช้อนสายตาขึ้นไปมองหาน้องชายคนเล็กที่ไม่มีวี่แววที่จะโผล่หน้ามาเลย ซึ่งในขณะเดียวกันที่เขากำลังมองหาน้องชายอยู่นั้นเขาก็ไม่วายที่จะส่งยิ้มให้สาวๆที่เดินผ่านไปผ่านมาด้วยตามประสาหนุ่มโสดที่ฮอตที่สุดในมหาลัย
"นั่นดิ จะไปสืบทำไมวะเดี๋ยวพี่เจ้าขุนมามันค่อยถามเอาก็ได้ว่าน้องมันเรียนคณะอะไร"
"มันไม่ได้ไปสืบหรอกกูว่ามันคงไปหาเหยื่อมากกว่า"จอมทัพเอ่ยแทรกเพราะเขารู้นิสัยของจอมเดชดี แต่เขาก็ไม่คิดที่จะห้ามเพราะเหยื่อของน้องชายก็คือเหยื่อของพวกเขาเช่นกัน
"นั่นไง มันมาโน่นแล้ว"จอมพลพยักหน้าไปทางจอมเดชที่กำลังเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม แบบนี้ต้องมีข่าวดีแน่ๆ
"ว่าไงวะ ได้เรื่องไหม"ทันทีที่จอมเดชสาวเท้าเดินเข้ามานั่งลงที่ม้าหินอ่อนจอมทัพก็เอ่ยถามขึ้นอย่างใจร้อน
"ได้ดิ ข้าวหอมเรียนคณะนิเทศ วันนี้เป็นวันแรกที่มาเรียนแล้วน้องยังมีวิชาที่กูยังไม่ลงเรียนด้วยนะ นี่กูว่าจะไปเรียนกับน้องไว้โว้ย"จอมเดชพูดขึ้นอย่างโอ้อวดที่เขาจะได้อยู่ใกล้ๆข้าวหอมมากกว่าพี่ชายทั้งสองคน ซึ่งสีหน้าท่าทางของเขาก็ทำให้พี่ๆทั้งสองคนหมั่นไส้จนปาลูกอมใส่หน้าจอมเดชพร้อมกัน
"เฮ้ยอะไรวะ!!! เอามาเล่นแบบนี้ได้ไงเดี๋ยวเสียของหมด"จอมเดชรีบก้มเก็บลูกอมทันทีเพราะนี่มันไม่ใช่ลูกอมธรรมดา แต่มันคือลูกอมแห่งความสุขที่พวกเขาเอาไว้หลอกล่อเหยื่อ
"ทำอะไรอยู่วะ"เสียงทุ้มของเจ้าขุนเอ่ยขึ้นพร้อมกับสาวเท้าเดินเข้านั่งลงที่ว่างข้างๆจอมทัพเพื่อนรักของเขา
"นั่งรอเรียนนั่นแหละ ว่าแต่มึงไม่ไปเฝ้าน้องสาวเหรอวะ"จอมทัพเอ่ยถามเพื่อนรักอย่างสงสัย เพราะวันนี้ข้าวหอมมาเรียนเป็นวันแรกคงยังไม่มีเรียน แต่อาจจะเป็นการเข้ากลุ่มเพื่อรับรู้กฎระเบียบของทางมหาวิทยาลัยร่วมกับเด็กปี 1 คณะอื่นๆมากกว่า
"ไม่มีอะไรหรอกน่า วันนี้ข้าวหอมก็แค่มาแนะนำตัวกับเพื่อนๆก็เท่านั้น ให้ข้าวหอมได้เรียนรู้ด้วยตัวเองบ้าง เพราะกูคงไม่มีเวลาตามเฝ้าน้องขนาดนั้น พวกมึงก็รู้ว่าปี 4 อย่างเรามันยุ่งขนาดไหน"เจ้าขุนเอ่ยตอบเพื่อนออกไปเหมือนไม่ได้ใส่ใจ ซึ่งเขาก็คิดแบบนั้นจริงๆเพราะข้าวหอมต้องเติบโตได้ด้วยตัวเอง
"เฮ้ย!!!พี่จะคิดแบบนั้นไม่ได้นะ วันแรกนี่แหละตัวดีเลย เราต้องคัดกรองคนที่จะเข้ามาทำความรู้จักกับน้องให้ดีสิ ถ้าพี่มีเรียนผมไปเฝ้าแทนได้นะเช้านี้ผมว่างไม่มีเรียน"จอมพลเอ่ยขึ้นอย่างหวังดี แต่ในความหวังดีนั้นล้วนเต็มไปด้วยผลประโยชน์
"ใช่ๆ พี่ไม่กลัวว่าจะมีหนุ่มๆมาจีบน้องข้าวหอมบ้างหรอน่ารักซะขนาดนั้น งั้นเอางี้เดี๋ยวพวกผมไปเฝ้าแทนพี่เอง พี่เจ้าขุนไปเรียนกับไอ้ทัพให้สบายใจเลย"เมื่อมีคนเดินก่อนคนที่สองอย่างเขาก็ต้องเดินตามอยู่แล้วซึ่งมันก็เข้าทางจนจอมเดชหันใบหน้าหล่อไปยักคิ้วให้จอมพลอย่างรู้กันทันที
"........."จอมทัพได้แต่นั่งฟังอย่างใจเย็นเพราะเขาไม่มีข้ออ้างอะไรที่จะไปเฝ้าข้าวหอมได้เหมือนน้องชายทั้งสองของเขาเลย
"อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่แล้วพวกมึงอะจะไปส่องสาวๆปี 1 ก็บอกกูมาตรงๆก็ได้ไม่ต้องเอาน้องกูมาอ้าง แต่ถ้าจะไปก็ไปพร้อมกันหมดนี่แหละ"เจ้าขุนเอ่ยขึ้นอย่างรู้ทันหลังจากที่เขาก้มหน้าก้มตาอ่านข้อความในมือถือเครื่องหรูเสร็จ
"อ้าว แล้วมึงไม่เรียนแล้วหรอวะ"จอมทัพถามขึ้นอย่างแปลกใจเพราะปกติเจ้าขุนไม่เคยโดดหรือขาดเรียนเลย
“มึงก็หัดแหกตาอ่านไลน์กลุ่มบ้างนะไอ้ทัพ น้ำหวานไลน์พึ่งมาบอกว่าอาจารย์ยกเลิกคลาสเพราะอาจารย์ขี้แตก เช้านี้กูกับมึงว่าง ปะ ไปดูน้องกูกัน“น้ำหวานคือแฟนของเจ้าขุนพวกเขาทั้งสองคบหากันมาตั้งแต่ปี 1 เมื่อพูดจบเจ้าขุนก็รีบหยัดกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วสาวเท้าเดินนำสามพี่น้องไปยังคณะนิเทศที่น้องสาวของเขาเรียนอยู่ทันที
'คณะนิเทศศาสตร์'
คณะนิทศฯถือว่าเป็นคณะที่มีแต่สาวสวยและหนุ่มหล่อมารวมกันอยู่มากที่สุดในมหาวิทยาลัย และตอนนี้นักศึกษาหลายร้อยคนต่างก็พากันมารวมกันอยู่ที่หอประชุมเล็กๆเพื่อแนะนำตัวและเรียนรู้กฎระเบียบต่างๆ นอกจากรุ่นน้องปี 1 แล้วก็ยังมีรุ่นพี่ปี 2 ปี3 ปี4 มาคอยดูแลและมาทำความรู้จักกับสายรหัสอีกด้วยในเมื่อวันนี้มีกิจกรรมที่ใครๆต่างก็รอคอยเหล่าบรรดาหนุ่มๆก็คอยมาส่องดูสาวๆและบรรดาสาวๆก็คอยมาส่องหนุ่มๆอีกเป็นจำนวนมากเช่นกัน วันนี้จึงวุ่นวายอยู่ไม่น้อย
"กรี๊ด!!!!!หล่อมาก"เสียงกรี๊ดกร๊าดดังขึ้นลั่นเมื่อ 4 หนุ่มหล่อคณะบริหารธุรกิจกำลังสาวเท้าเดินเข้ามาในหอประชุมเพื่อมาดูกิจกรรมที่กำลังเริ่มขึ้น
"ใช่ๆนั่น 4 จตุรเทพของมหาวิทยาลัยเลยนะแก ทั้งหล่อ ทั้งรวย เบ้าหน้าสวรรค์ประทานมาให้เลยนะแก อร๊ายยยยย"พราวสาวสวยเจ้าถิ่นเอ่ยขึ้นอย่างตื่เต้นดวงตาแพรวพราวของเธอจ้องมองภาพหนุ่มหล่อทั้ง 4 คนเดินเข้ามาอย่างตะลึงและหลงใหลไปตามๆกัน
"แต่ฉันได้ยินข่าวว่าพวกพี่เขาชอบล่าแต้มมากไม่ใช่เหรอแก น่ากลัวอ่ะ"มิ้นสาวสวยอีกคนที่นั่งอยู่ข้างๆก็เอ่ยแทรกพร้อมกับทำท่าทางหวาดกลัวแบบปลอมๆจนเพื่อนๆก็เริ่มหมั่นไส้จนสวนกลับทันควัน
"น่ากลัวอะไรยะ แบบนี้แหละดีมีประสบการณ์ ร้อนแรงดีฉันชอบ ถ้าได้ขึ้นเตียงด้วยสักคืนฉันจะทำให้ลืมไม่ลงเลยทีเดียว อิอิอิ"
"ฝันไปเถอะย่ะ เห็นว่าพวกพี่เขาชอบล่าแต้มแต่พี่เขาก็เลือกนะยะ คนเน่าๆแบบหล่อนเขาไม่เอาหรอก พวกเขาเอาแต่พวกดารา นางแบบหรือไม่ก็พวกดาวมหาวิทยาลัยเท่านั้นแหละย่ะ"มิ้นเองก็เอ่ยปากแซะกลับอย่างไม่ไว้หน้าเลยเช่นกันเพราะเธอก็เป็นคนไม่ยอมคนเหมือนกันเรื่องอะไรที่จะต้องให้คนอื่นแซะเธออยู่ฝ่ายเดียว
"นี่แก!!!"พราวกระทืบเท้าเสียงดัง และทำท่าทางจะตบเพื่อนสาวเพื่อระบายความโมโหเพราะเธอเคยอ่อยทั้งสี่คนมาแล้วแต่ก็ถูกพวกเขาเมินจนเธอหมดความมั่นใจ
"หยุด!!! เงียบ!!! อยากตบตีกันไปตบตีกันที่อื่นแล้วอย่าบอกใครว่าพวกเธอเป็นเพื่อนฉันนะ ฉันอายคนอื่นที่มีเพื่อนเสียสติอย่างพวกเธอสองคน"นามิสาวเท่เอ่ยแทรกขึ้นเสียงดังเพื่อสงบศึกของเพื่อนสาวอีกสองคน
พวกเธอทั้งสามคนเรียนคณะนิเทศศาสตร์อยู่ปี 3 วันนี้พวกเธอมาช่วยดูแลรุ่นน้องปี 1 แต่ทว่าใครจะไปคิดว่าจะมีอาหารตาเดินผ่านมาให้ชวนน้ำลายไหลแบบนี้
'ฝั่งข้าวหอม'
ข้าวหอมที่อยู่ในลุคชุดนักศึกษานั่งเงียบอยู่ในหอประชุม โดยข้างๆเธอก็มีหญิงสาวน่าตาน่ารักอยู่คนหนึ่ง ซึ่งเธอก็จ้องมองมาที่ข้าวหอมไม่วางตาเลย เป็นเพราะเธอชอบในความน่ารักและการแต่งตัวเรียบร้อยของข้าวหอมมาก กระโปรงไม่สั้นจนเกินไปส่วนเสื้อไม่รัดติ้วจนกระดุมแทบจะหลุดเหมือนกับสาวๆคนอื่นๆ
"นี่ๆตัวเองชื่อไรอ่ะ เราชื่อชะเอมนะ"ชะเอมเอื้อมมือเรียวไปสะกิดแขนเรียวของข้าวหอมเบาๆแล้วยิ้มหวานให้ก่อนจะแนะนำตัวกับเพื่อนใหม่
"เราชื่อข้าวหอม ยินดีที่ได้รู้จักนะชะเอม ว่าแต่ชะเอมตื่นเต้นเหมือนเราไหม เราตื่นเต้นมากเลย"ข้าวหอมเองก็หันไปทักทายเพื่อนใหม่ด้วยรอยยิ้มเช่นกัน พร้อมกับเอ่ยบอกความรู้สึกของตัวเองที่กำลังมีอยู่ตอนนี้ออกไป
ซึ่งในระหว่างที่พวกเธอกำลังพูดคุยกันอยู่นั้นข้าวหอมก็ช้อนสายตามองสำรวจเพื่อนใหม่ไปด้วย ชะเอมแต่งตัวคล้ายเธอไม่มีผิดเสื้อพอดีตัวส่วนกระโปรงเลยเข่ามานิดหน่อย ส่วนรองเท้าส้นสูงประมาณ 2 นิ้ว หน้าตาน่ารักผมสั้นตาคมและดูมีความมั่นใจมากกว่าเธอเสียอีก
"อิอิอิ สงสัยจะตื่นเต้นจริงๆด้วยดูสิเหงื่อออกเต็มมือเชียว ไม่ต้องตื่นเต้นนะเราจะอยู่ข้างๆข้าวหอมเอง"ชะเอมยื่นมือไปกุมมือเรียวของข้าวหอมหวังจะให้กำลัง แต่ทว่าทันทีที่เธอได้สัมผัสเธอก็รับรู้ถึงความตื่นเต้นของข้าวหอมทันทีจนอดที่หัวเราะออกมาเบาๆไม่ได้
"ขอบใจนะชะเอม เราจะพยายามไม่ตื่นเต้น ฮึบ"เธอเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้มพร้อมกับสูดลมหายใจเข้าลึกๆเพื่อทำให้ตัวเองไม่ตื่นเต้นและมีความมั่นใจมากกว่านี้
"จ้ะ ว่าแต่ตรงนั้นเขากรี๊ดอะไรกันหรอมีดารามาเรียนหรอ"เมื่อให้กำลังเพื่อนใหม่เสร็จชะเอมก็หันไปสนใจกับเสียงกรี๊ดกร๊าดของสาวๆที่ดังลั่นอยู่ด้านหน้าหอประชุมทันที
"น่าจะใช่ เสียงดังขนาดนี้ต้องกรี๊ดคนหล่อแน่ๆเลยหรือไม่ก็อาจจะเป็นดาราหรือนายแบบมาเรียนกับพวกเราก็ได้"ข้าวหอมพยักหน้าและตอบไปปัดๆถ้าไม่ใช่ดารากีบนายแบบสาวๆคงไม่ส่งเสียงกรี๊ดกันสนั่นหวั่นไหวขนาดนี้หรอก
"ไหนดูซิ ว่าจะหล่อแค่ไหนกัน"พูดจบชะเอมก็หันไปมองตามทิศทางของเสียงกรี๊ดกร๊าดและมีสาวๆกำลังมะรุมมะตุ้มกันอยู่ก่อนจะสบถออกมาอย่างตกใจ...
"ว้าว!!!หล่อออร่ากระจายมากจริงๆ ด้วยข้าวหอม เธอมาดูสิ"พูดจบชะเอมควักมือเรียกให้ข้าวหอมหันไปมอง ซึ่งการแสดงออกของชะเอมมันก็ทำให้ข้าวหอมอดไม่ได้ที่จะหันไปมองด้วยเช่นกันจะหล่อแค่ไหนกันอีกอย่างคนหล่อเธอก็เห็นบ่อยจนชินตาทั้งพ่อทั้งพี่เจ้าขุนและสามพี่น้องที่เธอเพิ่งได้รู้จัก
"เอ๊ะ!!!นั่นมัน!!!"เมื่อดวงตากลมโตสาดไปปะทะเข้ากับ 4 หนุ่มหล่อแสนคุ้นตาที่สาวๆกำลังกรี๊ดอยู่ ข้าวหอมก็ถึงกับต้องรีบยกมือเรียวขึ้นปิดปากของตัวเองอย่างเหลือเชื่อที่4หนุ่มหล่อที่เธอพึ่งนึกถึงเมื่อครู่นั้นจะมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่พร้อมๆกัน
ปึง ปึง ปึง!!!
ในขณะที่ข้าวหอมกับชะเอมกำลังให้ความสนใจกับหนุ่มหล่ออยู่นั้นเสียงคนเคาะไมโครโฟนก็ดังขึ้นจนทำให้ทุกคนเงียบเสียงลงแล้วหันหน้าไปมองหน้าเวทีอย่างพร้อมเพรียงกันรวมทั้งข้าวหอมกับชะเอมด้วย
ถ้าคอมเม้นดันไรท์จะมาอัพให้วันละหลายๆตอนนะคะ?❤️