CHAPTER 14
Kinabahan pa rin naman ako. Hindi rin naman talaga ako sanay makipaglaban. Ang tanging nasa isip ko lang ay yung mga napanood ko. Hindi ko pa rin alam kung anong mangyayari kapag actual na laban na. Pero hindi ako dapat kabahan. Hindi nakatutulong ang kaba. Habang palapit siya ay kumalma ako. Inaaral kong mabuti kung saan ako pwedeng umilag kapag isaksak niya sa akin ang kanyang armas. Wala akong pwedeng ibato sa kanya o armas na pwedeng pantapat sa kanya. Medyo malayo-layo sa akin ang kinabagsakan ng maleta ko kanina. Nag-isip ako. Tama nga. Tulad ng aking ginagawa kapag naglalaro ng mobile games at wala pa akong magamit na armas, distansiya ang kakailanganin ko. Umatras na muna ako habang nag-iisip ng pwede kong gawin. Hinintay kong siya ang unang umatake para alam ko kung pa
