الحلقة ال _ 24 #انتقام
3436 Words
#الفتي_الشرير
#الحلقة_ال22
#انتقام
_____________
شكرا جدا للناس اللى بتدعمنى سواء بتعليقات او رسايل خاصه .. انا بجد مش عارف اقولكم ايه .. بس علشان ماطولش عليكم يلا نبدا
وقفنا الجزء اللى فات وانا خارج من الكليه وواقف مع اصحابى وفجاه الدنيا اتقلبت وض*ب النار اشتغل ومحدش عارف الض*ب ده من فين والناس بقيت تجرى فى كل اتجاه وانا اتسمرت مكانى ببص اشوف ض*ب النار ده جاى من اى اتجاه وفجاه شوفت واحد مصوب مسدس ناحيتى وض*ب نار عليا اخدت 3 طلقات ووقعت فى الارض
وبعد ماتصبت وقعت على الارض والعربيه جريت بسرعه والناس كلها اتلمت عليا وامن الكليه وخرج شوية دكاتره وعميد الكليه واسماء وامانى بيعيطوا وعمر نزل على الارض وماسكنى وشايف كل الناس حواليا بس مش قادر اتكلم فجاه اغمى عليا
عمر : حد بسرعه يطلب الاسعاف
واحد من امن الجامعه : انا طلبتهم وهما فى الطريق
اسماء نزلت على الارض بتعيط : يا مهيب قوم ابوس ايدك لا ماتموتش وبقيت تزق فيا
ابراهيم بيزعق : حد يستعجل الاسعاف بسرعه الواد بيموت
مصطفى : احنا مش هنستنى اسعاف احنا هناخده بالعربيه على اقرب مستشفى
ابراهيم : طب طلع المفاتيح من جيبه
عمر : خد المفاتيح
اخد ابراهيم المفاتيح وراح جاب عربيتى ونزل شالنى هو وعمر واسامه وركبونى العربيه واخدونى على المستشفى وباقى اصحابى وعميد الجامعه وواحد من بتوع الامن مشيوا ورانا اللى فى عربيته واللى فى تا**ى
* واحنا فى الطريق اسماء اتصلت بهدير
هدير : ايه ياسمسم ازيك
اسماء : الحقينى ياهدير مهيب اتض*ب بالنار
هدير : انتى بتقولى ايه ... مين اللى ض*به وانتوا فين
اسماء : معرفش مين اللى ض*به بس اتض*ب قصاد الكليه واحنا فى الطريق للمستشفى
هدير : مستشفى ايه
اسماء : مستشفى *****
هدير قفلت السكه فى وش اسماء واتصلت بخالى وبلغته وجريت على عربيتها ركبتها وهى فى الطريق اتصلت بمحمد
هدير : الحقنى يامحمد .. مهيب اتض*ب بالنار عند الجامعه
محمد : انتو بتقولى ايه ... طب مهيب حصلوا ايه
هدير : معرفش انا رايحه المستشفى لسه ماشوفتهوش
محمد : اقفلى انا هاخد اول طياره واكون عندك
بعد ماقفل محمد مع هدير اتصل بابوه
محمد : الحق يابويا مهيب اتض*ب بالنار
عمى : امتى حصل الكلام ده
محمد : من ربع ساعه ... انا فى طريقى للمطار روح لعمى وهاتوا وتعالى
عمى : حاضر يامحمد ... بس طمنى اول ماتوصل على مهيب
بعد ماعمى قفل مع محمد رجع البيت جرى البيت وهو فى الطريق بلغ ابويا
* عند عمى فى البيت دخل لمرات عمى من غير فاتن ماتحس
عمى : انا نازل القاهره دلوقتى
مرات عمى : ليه خير
عمى : مهيب اتض*ب بالنار
مرات عمى سمعت الخبر وقعدت تصرخ فاتن سمعت الصوت جت تجرى
فاتن : ايه فى يا امى
عمى : مفيش حاجه يفاتن
فاتن : ازاى مفيش وامى بتعيط
عمى : قولتلك مفيش
فاتن : وانت رايح فين
عمى : مسافر فى شغل
فاتن : انا مش هكررها انت رايح فين ... انا مش هسيبك تخرج غير لما اعرف انت رايح فين
عمى : مهيب تعب وراح المستشفى
فاتن : مهيب حصله ايه يابويا
عمى : مهيب اتض*ب بالنار استريحتى
فاتن اول ماسمعت الخبر اشتغلت صريخ وبعد كده مسكت نفسها وهديت
فاتن : مهيب فين دلوقتى
عمى : فى المستشفى وانا رايحله
فاتن : انا جايه معاك
واتحرك عمى وفاتن ومرات عمى على المطار واول ماوصلو لقيوا ابويا وامى واخواتى ومحمد كان مالحقش الطياره واستنى اللى بعدها ... وكانت فاتن قاعده مسهمه ومابتنطقش ومابتردش على اى حد بيكلمها
* نرجع عندى فى المستشفى
خالى وصل المستشفى وكان هناك كل اصحابى متجمعين وانا فى اوضة العمليات
خالى : ايه اللى حصل بالظبط
عمر : احنا بعد ماخلصنا كليه كنا واقفين قصاد الجامعه بنتكلم فجاه ض*ب النار اشتغل والدنيا اتقلبت وكل الناس جريت وفجاه ببص ورايا لقيت مهيب واقع على الارض غرقان فى دمه
خالى : حد تانى اتصاب
عمر : لا مهيب بس
خالى : حد مسك اللى عمل كده
عمر : لا مهيب بعد ما اتصاب العربيه جريت ومحدش لحقها
خالى : يعنى مهيب اللى كان مقصود ... طب هو بقاله كتير فى العمليات
عمر : ماكملش ربع ساعه
خالى : ربنا يستر
وكانت هدير وامانى واسماء بيعيطوا وباقى اصحابى مصدومين فجاه تليفون خالى رن
خالى : ده ابو مهيب اقوله ايه
عمر : قوله الحقيقه اكيد عرف
خالى : عندك حق .. ورد على ابويا
ابويا : طمنى على مهيب ياسعد
خالى : مهيب فى اوضة العمليات ومفيش حد خرج يطمنا
ابويا : احنا فى المطار والطياره فاضل عليها ساعتين
خالى : طب ماشى
وبعد ماقفل خالى مع ابويا قعد مستنى مع ا****عه حد يخرج وبعد 3 ساعات فى العمليات خرج الدكتور وجرى عليه خالى والشباب
خالى : طمنى يادكتور مهيب اخباره ايه
الدكتور : مين حضرتك
خالى : انا خاله
الدكتور : مهيب لما جيه كان متصاب ب 3 رصاصات منهم واحده جمب القلب على طول .. واحنا فى العمليه قلبه وقف اكتر من مره بس قدرنا نلحقه بالصدمات .. احنا قدرنا نخرج الرصاصات بس للاسف دخل فى غيبوبه
هدير : والغيبوبه دى نظامها ايه
الدكتور : غيبوبه مؤقته بس مش عارفين هيفوق منها امتى .. احنا هندخله العنايه المركزه بس انتوا ادعوله لو عدت ال 48 ساعه اللى جايه على خير يبقى كده عدينا مرحلة الخطر
وسابهم الدكتور ومشى وبعدها بساعه وصل ابويا وا****عه من البلد وفهموا كل اللى حصل من الدكتور
فاتن : انا عاوزه اشوفه
الدكتور : الزياره م***عه
فاتن : محدش يقولى الزياره م***عه انا عاوزه اشوفه بدل ما اهد المستشفى على اللى فيها
ابويا : اهدى يافاتن
فاتن : محدش يقولى اتزفتى انا عاوزه اشوفه
الدكتور : يابنتى لو خايفه عليه بجد سيبيه يرتاح
فاتن مسكت ايد الدكتور وعيطت ونزلت علشان تبوس ايده وسحب الدكتور ايده : ابوس ايدك انا عاوزه اشوفه
ابويا : لو سمحت يادكتور سيبها تشوفه ولو خمس دقايق
الدكتور : هى تقربله ايه
ابويا : دى مراته
الدكتور : هم خمس دقايق بس
فاتن : حاضر حاضر
واول مادخلت فاتن عليا اغمى عليها وفوقهوها وخرجوها من الاوضه والساعه 10 خالى بص على اصحابى
خالى : ياشباب قعدتكم هنا مالهاش لازمه انتوا اكيد تعبتوا تقدروا تمشوا
عمر : لا احنا هنستنى هنا
ابويا : يابنى كده كده الزياره م***عه وانتوا معاكم كليه يلا امشو .. ياسعد خد الشباب وصلهم وروحوا كلكم انا هستنى هنا
فاتن : انا مش هخرج من المستشفى غير مع مهيب
ابويا : مش هينفع يافاتن يابنتى امشى دلوقتى وتعالى بكره الصبح
فاتن : انا قولتها كلمه ومش هكررها انا مش هخرج من هنا من غير مهيب
ابويا : يابنتى كده هتتعبى
فاتن : انشا الله اموت برضه مش هخرج من هنا من غير مهيب
هدير : خلاص امشوا كلكم وانا هقعد مع فاتن
محمد : خلاص ياعمى امشوا كلكم وانا هستنى مع هدير وفاتن وخدوا دى نسخه من مفاتيح شقة مهيب روحوا ارتاحوا هناك وتعالوا بكره ولو حصلت حاجه انا هكلمكم فى التليفون
ابويا : انا هوصل ا****عه وارجع تانى
محمد : ياعمى لازم ترتاح اليوم بكره طويل ولازم تبقى مرتاح
* ومشى ابويا وا****عه كلهم وسابوا محمد وفاتن وهدير
محمد : تعالى يافاتن نقعد فى الاستراحه
فاتن : انا مش هتحرك من جمب الاوضه
محمد : يابنتى تعالى كليلك اى حاجه علشان تقدرى تكملى
فاتن : ماليش نفس يامحمد
محمد : علشان خاطر مهيب كلى اى حاجه
فاتن : شويه كده وهاكل
محمد : طب خليكى معاها ياهدير وانا هروح اجيب اى حاجه تتاكل من الكافتريا
هدير : طب روح يامحمد انا معاها
* وبعد مامحمد مشى
فاتن : مهيب هيخف صح ياهدير
هدير : ان شاء الله هيقوم بالسلامه
فاتن : انا خايفه .. مهيب لو حصله حاجه انا ممكن اموت
هدير : بعد الشر عليكى وعليه .. مفيش حاجه وحشه هتحصل ... بس تفتكرى مين اللى عمل كده
فاتن : بس اعرفه وانا هوريه الجحيم على الارض قبل ما اخد روحه فى ايدى
* من ناحيه تانيه اول ما امانى واسماء وصلوا الشقه قابلوا منه وياسمين .. اول ماوصلوا جريوا عليهم
منه : ايه الاخبار يا اسماء انا بتصل بيكى تليفونك مقفول
اسماء : الحمد لله طلعوا الرصاص من جسمه بس دخل فى غيبوبه
ياسمين : طب هو كويس
اسماء : الدكتور بيقول ان لو اليومين اللى جايين عدوا على خير هيبقى كويس
منه : ربنا يقومه بالسلامه
ياسمين : حد جيه من الاقصر
اسماء : العيله كلها جت
وبعد كده دخلت اسماء وامانى الاوضه
امانى : انا مش مصدقه اللى حصل
اسماء : ومين يصدق
امانى : تفتكرى هيقوم منها
اسماء : انا متاكده انه هيقوم منها
امانى : وانتى جايبه التاكيد ده من فين
اسماء : من كلام الست بتاعة الفنجان .. انتى ناسيه لما قالتله خلى بالك من الراصد لان انت المرصود .. وبعد كده قالتله ربنا هينجيك المره ده
امانى : ليه انتى نسيتى لما قالتله على فراق فاتن وقالتله الفراق بينك وبينها قريب الحق فرحها وافرح بيها
اسماء : انتى قصدك ان ده الفراق
امانى : انا بفكر فى كلام جليله اليوم كله ومش عارفه اوصل لحاجه
اسماء : ادعيله ان ربنا يقومه بالسلامه
امانى : انا مابعملش حاجه من ساعة اللى حصل غير انى بدعيله
* من ناحيه تانيه عند ابراهيم فى شقته الشباب كلهم راحوا معاه
اسامه : ياخوانا حد يخبطنى بحاجه على دماغى يفوقنى من الكابوس المخيف اللى انا فيه ده
مصطفى : دى حقيقه مش كابوس
عمر : تفتكروا مين اللى عمل كده
ابراهيم : معرفش ... هو فى حد فينا يعرف حاجه عن مهيب
مصطفى : ممكن يكون خيرى النجار
اسامه : لا هما اتصالحوا مع بعض .. وانا اتصلت بيه وهو قالب الدنيا
ابراهيم : طب احنا هنعمل ايه بكره
مصطفى : هنروح بكره الجامعه نخلص الامتحان وبعد كده نطلع على المستشفى
اسامه : عندك حق... يلا بينا ننام علشان نشوف بكره هنعمل ايه
* من ناحيه تانيه ابويا وعمى وامى ومرات عمى واخواتى قاعدين فى شقتى
امى : مين اللى عمل كده فى ابنى ياعمر
ابويا : معرفش ... بس لو عرفته هشرب من دمه
عمى : اهدى ياعمر .. لازم نعرف مين اللى عمل كده وليه
ابويا : مهيب مالهوش اعداء .. حتى خيرى النجار اتصالحوا مع بعض وعملوا مع بعض شغل
عمى : مش ممكن تكون حسنيه
ابويا : لو كانت هى ... انا هدفنها صاحيه
عمى : خلينا مانسبقش الاحداث ... نطمن على مهيب وبعد كده نشوف مين اللى عمل كده وساعتها ناخد حقنا منه
ابويا : ماشى ياعبد الرحمن
* تانى يوم فى المستشفى الصبح كان كل العيله موجوده
ابويا : ايه الاخبار يامحمد
محمد : مفيش جديد ياعمى .. الدكتور كان لسه عنده قبل ماتوصلوا وقال ان الامور ماشيه تمام .. بس لسه فى الغيبوبه
ابويا : طب تمام
امى : ماتعرفش مين عمل كده يامحمد
محمد : لا ياعمتى معرفش
ابويا : طب مهيب عمل حاجه تانيه فى الفتره اللى فاتت
محمد : لا خالص مفيش اى حاجه حصلت والشغل كان ماشى كويس ومفيش اى مشكله
امى : طب لما اختفى الاسبوع اللى فات كان بيعمل ايه
محمد : والله ما اعرف .. هو فجاه لقيته بيكلمنى وبيقولى انه عاوز يريح اعصابه شويه وهيقفل تليفونه علشان مش عاوز ازعاج من حد وقالى على المكان اللى قاعد فيه علشان مانقلقش عليه
مرات عمى: طب مين من مصلحته انه يقتل مهيب
محمد : معرفش يا امى
امى : ابوك شاكك فى حسنيه
محمد : ممكن تكون هى ... او ممكن يكون غيرها
ابويا : الشرطه ماوصلتش لحاجه
محمد : وصلوا للعربيه ... بس طلعت مسروقه من اسبوعين ومتبلغ عنها
ابويا : مسروقه من فين
محمد : مسروقه من هنا من القاهره
ابويا : طب تمام ... خد فاتن وهدير واطلعوا على البيت ارتاحوا شويه وتعالوا تانى
محمد : انا هروحهم وارجع تانى
فاتن : محدش ليه دعوه بيا انا مش هخرج من هنا من غير مهيب ... ومش عاوزه نقاش كتير فى الموضوع ده
امى : سيبوا فاتن محدش يكلمها
وسكتوا كلهم ومحمد اخد هدير ورجعوا الشقه يرتاحوا شويه ورجعوا المستشفى تانى بعد العصر واول ماوصلوا كان موجود اصحابى كلهم اسامه وعمر وابراهيم ومصطفى وامانى واسماء ووسام وبسنت ومى جات من الكليه لما سمعت الخبر وكانوا كلهم قاعدين ودخلت الممرضه الاوضه عليا وبعد كده خرجت تجرى راحت للدكتور واول ماشافوها بتجرى كلهم اتخضوا وقاموا يشوفوا فى ايه .. دخل الدكتور وخرج تانى
ابويا : فى ايه يادكتور ابنى حصله ايه
الدكتور : مفيش حاجه ياحج عمر ماتقلقش .. مهيب بخير
ابويا : طب ليه الممرضه كانت بتجرى
الدكتور : لا مفيش حاجه ... فين فاتن
فاتن : انا يادكتور فى ايه ابوس ايدك طمنى
الدكتور : الظاهر كده انه بيحبك اووووى ... الممرضه هى وبتغيرله على الجرح نطق وقال .. فاتن .. كانه بينده عليكى وبعد كده راح فى الغيبوبه تانى .. ودى حاجه كويسه معنى كده انه كلها يوم ولا اتنين وهيفوق بس انتوا ادعوله
فاتن : انت بتتكلم بجد يادكتور
الدكتور : وانا هكدب عليكى ليه .. من الواضح انه بيحبك جدا
فاتن : طب انا عاوزه اشوفه
الدكتور : طب استنى ساعه كده الممرضه تغيرله على الجرح وتديله العلاج وانا هخليكى تدخلى بس هما 10 دقايق بس
فاتن : حاضر يادكتور بس اشوفه واطمن عليه
وبعدها الدكتور مشى وقعد ا****عه بعد ماتطمنوا
هدير : حتى فى الغيبوبه مش بيفكر غير فيكى .. يابختك يابت مش زيي
فاتن : انتى هتنقى عليا انا ماصدقت الدكتور يطمنى
محمد : اهو التلقيح هيشتغل ماتلمى نفسك بدل مادخلك انتى فى غيبوبه
هدير : ليه ياربى كده يعنى دونا عن الرجاله كلها مايقعش حظى غير فى ده
امى : ماله محمد ده عسل انتى كنتى تحلمى بواحد ربعه .. عارفه لو كانت ريهام بنتى كبيره شويه كنت جوزتهاله بدالك ياجزمه
محمد : وماله ياعمتى استناها تكبر شويه والشرع يسمحلى
هدير : بقا كده يامحمد والله لاربيك
محمد : ولا تربينى ولا بتاع انا رايح الكافتريا اشربلى كوباية قهوه علشان افوق .. حد عاوز حاجه من هناك
فاتن : ياريت تجبلى اى عصير احسن حاسه انى عندى هبوط
محمد : من قلة الاكل انتى ما كلتش حاجه من امبارح
فاتن : اطمن على مهيب وبعد كده اكل براحتى
امى : ماينفعش كده يابنتى لازم تاكلى والا هتقعى مننا ولازم مهيب لما يفوق يلاقيكى كويسه
فاتن : حاضر يا امى هاكل بس بعد ما اشوف مهيب
* من ناحيه تانى اسماء وامانى مع بعض
اسماء : شايفه بيجبها ازاى ده حتى فى الغيبوبه بيفكر فيها
امانى : مش مشكله يفكر فيها ويحبها زى ماهو عاوز بس اهم حاجه يقوم بالسلامه ومايحصلهوش حاجه وانا مستعده ابعد عنه بس يعيش بامان وسلامه
اسماء : غريبه
امانى : ايه اللى غريب فى كلامى
اسماء : انتى ماكنتيش بطيقى تسمعى اسم فاتن وبتتغاظى لما بتشوفى مهيب بيتكلم عنها
امانى : علشان بحبه بجد ... لازم احب اللى هو بيحبه واتمناله السعاده فى حياته ... حتى لو كانت السعاده دى مع واحده غيرى ... ساعتها انا هبقى فرحانه ومبسوطه ومش يهمنى انى اتجوزه ولا لا ... كل اللى يهمنى دلوقتى ان مهيب يقوم بالسلامه وبس
اسماء : انا ماكنتش اعرف انك بتحبى مهيب بالطريقه دى
امانى : انتى كنتى فاكره انى بحب مهيب علشان فلوسه وشخصيته وشكله .... لا طبعا انا مش محتاجه فلوس والكلام الفاضى ده ... انا ابويا معيشنا احسن عيشه ومعانا فلوس كتير تكفينا طول العمر وتفيض ... انا اللى حبيته فى مهيب حنيته وطيبته اللى بيحاول يداريها ومش عارف ... بحب فيه علاقته باهله وحبه ليهم وحبهم ليه ... بحب علاقته بابن عمه اللى مستحيل تلاقى زيها دلوقتى ... بحب فيه علاقته بيكى انتى ومى محسسكم انه اخوكم الكبير وضهركم فى الغربه من غير مايكون عاوز منكم اى حاجه .. فهمتينى
اسماء : ياه كل ده جواكى
امانى : فى حاجات كتير مابنعرفش نوصفها بالكلام
* بعد شويه جات الممرضه وندهت على فاتن
الممرضه : تعالى ادخلى بس 10 دقايق بس مش اكتر
فاتن : حاضر حاضر
ودخلت فاتن هى والممرضه الاوضه
فاتن قربت عليا ونزلت قعدت فى الارض جمب السرير ومسكت ايدى باستها
فاتن : ارجوك يا مهيب ماتسبنيش ... انا ماليش غيرك .. لو روحت منى حياتى هاتنتهى ... انا مش هقدر اعيش من غيرك قوم علشان خاطرى واوعدك انى هسمع كلامك ومش هزعلك ابدا بس انت قوم .. واشتغلت عياط
الممرضه : ماينفعش كده يابنتى كده غلط
فاتن مسحت دموعها : حاضر حاضر
الممرضه : طب كفايه كده سيبيه يرتاح لو انتى بتحبيه
فاتن : حاضر هقوم ... وقامت باستنى فى دماغى وخرجت
* ومر اسبوعين بعد كده كنت لسه فى الغيبوبه بس حالتى استقرت وخرجونى من العنايه ونقلونى لسويت خاص بيا وكانت فاتن قاعده معايا ومش سايبانى لحظه ومحمد وابويا وعمى مقسمين نفسهم ورديات واحد يستنى معايا انا وفاتن والاتنين الباقيين يروحوا .. باقى العيله واصحابى كانوا كل يوم يزورونى ويطمنوا عليا
وفى يوم كان العيله كلها موجوده وقاعدين حواليا
فاتن : وبعدين مهيب هيفوق امتى
ابويا : مش عارف يابنتى الدكاتره مش قايلين حاجه
فاتن : طب ابعتوا هاتوا دكاتره من بره مصر يشوفوه
ابويا : قلتلهم ... قالولى انهم بعتوا الاشعه والتقارير لمستشفيات بره بس ردوا عليهم وقالوا مفيش حل هو هيفوق وحده وان كل وظايف جسمه ماشيه بانتظام .. وبعدين دى اكبر مستشفى فى البلد
امى : وبعدين يعنى احنا هنقعد متكتفين كده ومهيب فى غيبوبه
ابويا : واحنا فى ايدنا ايه نعمله
هدير : انا كلمت دكتور النهارده عندى فى الجامعه وقالى انه هيجى يشوف الحاله بنفسه ويقولنا نعمل ايه
فاتن : بجد ياهدير ... طب الدكتور ده كويس
هدير : ده دكتور بريطانى ويبقى رئيس قسم المخ والاعصاب عندنا وشاطر جدا
ابويا : طب هيجى امتى
هدير : انا اتصلت بيه من شويه وقال انه فى الطريق نص ساعه بالكتير ويوصل
ابويا : كتر خيرك يابنتى
هدير : ايه اللى بتقوله ده ياعمى .. مهيب ده اخويا وانا ليا فيه اكتر منكم ... ولا مش عاجبكم .. عيله مابيطمرش فيها
ابويا : هههههه .. طب كملى جميلك ولمى ل**نك ده احسن اقوملك
هدير : لا وعلى ايه الطيب احسن .. شوفى جوزك ياخالتى
امى : اتلمى يا ام ل**ن طويل
هدير : جرى ايه ياخوانا هو ليه محدش طايقلى كلمه كده والله اقوم امشى .. انا عامله حساب للى نايم ده ومستحلى النومه ومش عاوز يقوم
انا : لا ماتعملليش حساب وامشى انا نفسى مش طايقك
وفجاه كله قام وجيه ناحيتى
فاتن مسكت ايدى وباستها : انت كويس ياحبيبى .. قلقتنى عليك
امى : حمد الله على سلامتك يابنى
فاتن بتزقنى : يا مهيب رد عليا
انا : ياجزمه ماتزقيش انا مش حملك
فاتن : انا اسفه بس طمنى عليك
انا : متخافيش عمر الشقى بقى ... انا قاعد على قلبك
فاتن : انت فى قلبى مش عليه
هدير : شوف السهوكه .. اتلمى يابت انتى .. وانت كفاياك محن وقوم
انا : اشوف فيكى يوم ياجزمه انتى
هدير : بعد الشر عليا .. انا حلوه وصغيره
انا : حد يمشى بنت الجزمه دى من هنا
امى : اتلمى يابت انتى
هدير : ماشى ياخالتى اشبعى بالننوس انتى والمسهوكه دى وانا هروح اشوف الموكوس بتاعى افرحه
امى : غورى يابت من هنا احسن اقوملك
وبعد شويه جيه الدكتور واطمن عليا وكله تمام والدكتور اللى جايباه هدير اتطمن عليا .. وكل حاجه تمام
ابويا : ايه اللى حصل يا مهيب
انا : معرفش انا اخر حاجه فاكرها انى كنت واقف مع اصحابى عند الجامعه وفجاه ض*ب النار اشتغل
ابويا : طب ماشوفتش مي اللى ضرب
انا : لا ماشوفتش حد
ابويا : طب انت بتشك فى حد معين
انا : لا ابدا .. الفتره اللى فاتت انا ماعملتش حاجه خالص
محمد : على العموم عدت على خير
انا : ايه اخبار الشغل
محمد : كل حاجه ماشيه تمام .. ماتشيلش هم حاجه بس انت قوم بالسلامه
انا : عملت ايه فى الاراضى اللى قولتلك تشتريها قبل الحادثه
محمد : انا اتفقت مع الناس كلها بس فاضل اخلص معاهم
انا : طب تمام ... بكره تاخد اختك والباقى وترجعوا البلد وتطمنى على الشغل اول باول
فاتن : انا مش همشى من هنا
انا : لا لازم ترجعى البلد .. الفتره اللى جايه انا مش فاضى
فاتن : ليه معاك ايه
انا : معايا كليه وحاجات متعطله ... وشفولى الدكاتره انا عاوز اخرج من هنا
ابويا : الدكتور بيقول انك مش هينفع تخرج قبل يومين
انا : لا صعب يومين .. انا معايا امتحانات فى الكليه بعد اسبوع ومش هينفع اغيب اكتر من كده
ابويا : لازم ترتاح ماينفعش اللى انت بتعمله ده
انا : هرتاح بس لازم اخرج من المستشفى ... انا مش بحب جو المستشفيات ده بيتعبنى
ابويا : خلاص يبقى تروح تقعد عند خالك لحد ماتخف
انا : حاضر بس خرجونى من هنا
ابويا : طب انا هروح للدكتور واشوف اذا كان يسمح بالخروج
انا : طب تمام ... وانت يامحمد تعالى اسندنى انا عايز اتمشى شويه
ابويا : تعالى امشيك انا
انا : لا ياحج روح انت للدكتور وانا هتمشى مع محمد
محمد : طب تعالى يافالح
واخدنى محمد نتمشى
محمد : عاوز ايه يا مهيب
انا : عاوزك تاخد الناس دى كلها وترجع البلد ومش عاوز حد فيكم يسيب البلد لاى ظرف مهما كان وخصوصا انت
محمد : ليه كده
انا : اسمعنى بس ... وعاوزك تزود الحراسه الفتره اللى جايه
محمد : يا مهيب انت عارف مين اللى عمل كده
انا : لا معرفهوش بس اكيد هعرفه
محمد : ابوك شاكك فى حسنيه
انا : لا ماظنش .. وعلى العموم بكره هيبان
محمد : طب هيكون مين .. ممكن يكون خيرى النجار
انا : لا مش خيرى .. انا حليت مشكلتى مع خيرى
محمد : انت لازم تمشى بحراسه الفتره الجايه
انا : هو ده اللى لازم يحصل ... اول ما هخرج من هنا هتصرف فى الموضوع ده .. بس المهم دلوقتى انك تاخد كل اللى هنا باسرع وقت زى ماقولتلك
محمد : ماشى هتصرف
- Writer
