الحلقة ال_18

2213 Words

الحلقة ال _ 18 ............ * من ناحيه تانيه بين بسنت ووسام وسام : قولتلك بلاش اهو قفل التليفون بسنت : برضه مش همل وهفضل وراه وسام : يابنتى ابعدى عن مهيب ... مهيب مش ساهل بسنت : هو لو كان سهل كنت اهتميت بيه اصلا وسام : قصدك ايه بسنت : اللى عاجبنى فى مهيب انه صعب وراجل بجد غير شوية العيال الهبله اللى معانا فى الجامعه .. تفتكرى لو كنت كلمت اى حد فيهم فى التليفون ابسط حاجه كان هيعملها انه يعرف مين اللى بتكلمه .. لكن مهيب حتى مافكرش يعرف مين اللى بتكلمه اصلا وقفل السكه على طول وسام : انتى حره * تانى يوم اتجمعنا كلنا على الفطار وبعد كده روحنا الشط فى اللى نزل البحر واللى قعد معانا على الشط واللى كان معايا على الشط هدير ومى وابراهيم وعمر وبسنت لكن وسام ومصطفى نزلوا البحر واسماء واسامه كانوا بيتمشوا على الشط ابراهيم فى ودنى : ايه ياسطا المكالمه بتاعة بالليل دى انا : طب لم نفسك مش طالبه فضايح عمر : فى ايه يا مهيب انا : لا مفيش حاجه هدير : فى ايه يا مهيب انا : لا مفيش بس فى ناس بتستظرف فى التليفون هدير : اهلا ابتدينا انا : ولا ابتدينا ولا حاجه ... هى حاجه من اتنين يا اما بنت عمك بتستظرف وبتعمل اختبار يا اما واحده ع**طه مفكره انها مجرد ماتقولى فى التليفون انها بتحبنى هقع فى غرامها هدير : هو الاحتمالين واردين وخصوصا فاتن مجنونه وتعملها انا : انتى اخر مره كلمتيها امتى هدير : امبارح العصر انا : طب لو كلمتيها النهارده حاولى تجرجريها وتعرفى بطريقه غير مباشره اذا كانت هى ولا لا ... وانا كده كده قافل موبايلى لحد ما اشوف هدير : وافرض كلمتك ولقيت تليفونك مقفول انا : لا متخافيش انا مشغل الخط البرايفت بتاع العيله ولو سالت ليه قافل تليفونى هقولها مش عايز حد يكلمنى فى الرحله هدير : طب تمام ... فجاه تليفون هدير رن وقالت انا هقوم اتمشى شويه مى : تحبى اجى معاكى هدير : لا خليكى انا هعايا مكالمه مهمه انا : طب ماتبعديش وسلميلى عليه هدير : حاضر وقامت هدير تتمشى وتكلم محمد واحنا قعدنا نرغى مع بعض * من ناحيه تانيه بين اسامه واسماء اسماء : يابنى عاوز ايه بطل لف ودوران اسامه : بصراحه من الاخر كده مصطفى معجب بهدير وعاوز يتقدملها فى الاجازه بس عاوز يعرف رائيها الاول قبل مايكلم اخوه علشان لو مش موافقه يقفل الموضوع على طول اسماء : طب وانا ايه مطلوب منى اسامه : انتى صاحبتها وممكن تكلميها اسماء : انا موافقه اكلمها بس بشرط اسامه : خير اسماء : يكون صاحبك بيتكلم جد ومش عاوز يتسلى اسامه : انا قولتله نفس الكلام قبل ما اكلمك اسماء : طب تمام ... اول ماهلاقى فرصه هكلمها اسامه : طب كده تمام اسماء : طب يلا نرجع للجماعه اسامه : يلا بينا * من ناحيه تانيه بين هدير ومحمد محمد : ياستى والله مشغول على الاخر ومش هقدر اجيلك هدير : بس انا كان نفسى نتفسح مع بعض محمد : ماتخافيش انا عامل حسابى فى الاجازه نتفسح فى اى مكان انتى عاوزاه ... لكن دلوقتى صعب انا مشغول باستمرار هدير : بمناسبة الشغل .. انت بتعمل ايه .. فاتن بتقولى انك بتبات باستمرار بره البيت تقدر تقولى بتروح فين محمد : بخلص شغل ل مهيب .. وماتسالنيش شغل ايه لانى مهيب محلفنى ماقولش لاى مخلوق هدير : وانا مش هضغط عليك وهسيبك تقولى بمزاجك محمد : المهم انتى وصلتى لفين فى تعليم ض*ب النار هدير : والله شغاله تدريب و مهيب مش راحمنى كل خميس بيعدى عليا ياخدنى وبنتعلم انا وهو .. مع انى مش شايفه ان ليها لازمه محمد : مفيش حاجه مالهاش لازمه واللى مهيب بيعمله معاكى انا هنا بعمله مع طارق وفاتن هدير : ماشى ياسيدى لما اشوف اخرتها معاك انت و مهيب محمد : كل خير واعملى حسابك فى اجازة نص السنه هنكتب كتابنا انا و مهيب عليكى انتى وفاتن هدير : مش المفروض فى اجازة الصيف محمد : لا احنا اتفقنا نقدمها .. ايه رائيك هدير: انا موافقه على كل اللى تتفقوا عليه محمد : طب سلام دلوقتى علشان انا لسه صاحى من النوم ومعايا مشاوير كتير النهارده بس قولت لازم اصبح عليكى قبل اى حاجه هدير : ايه ده انت لسه صاحى محمد : انا لسه ماقومتش من على السرير بس لازم اول حاجه اعملها اصبح على القمر بتاعى هدير : طب صباح الفل عليك ياقلبى وبعد ما هدير قفلت مع محمد وقفت شويه على الشط تفكر مع نفسها وفجاه واحد وقف جمبها والواد بعضلات وفارد نفسه ومطول شعره الواد : الحلو واقف وحده ليه هدير اتخضت وبصت عليه : وانت مال اهلك الواد : طالما لوحدك وانا لوحدى تعالى اقعدى معايا هدير : امشى من قدامى بدل ما امسح بكرامتك الارض الواد : اموت فى المتوحش هدير : احسنلك ابعد عنى الواد : لا مش هبعد ولسه هيحط ايده على كتفها قامت هدير ض*بته قلم طرقع ... قام الواد رفع ايده علشان يسد القلم مسكت ايده ولفتها حوالين ضهره وض*بته برجلها وقع فى الارض فجاه الناس اتلمت قام الواد علشان يض*بها قامت ناطه وض*بته بالشلوت فى وشه وقع فى الارض نزلت عليه ونيمته على بطنه ولفت ايده حوالين ضهره والواد بيتالم ولسه فى حد جيه علشان يحجز قالت اللى هيقرب منى هض*به زيه وبصت للواد وقالته قول انا مره * نرجع عندى انا كنا قاعدين بنتكلم واسامه واسماء رجعوا وكان مصطفى ووسام وامانى خرجوا من البحر وقاعدين معانا ابراهيم : الناس دى بتجرى ليه كده انا : يلا بينا نشوف فى ايه وروحنا كلنا للناس علشان نشوف فى ايه لقينا هدير منيمه الواد ومكتفاه بايديها وحاطه رجلها فوق دماغه ومحدش قادر يحجزها وبتقول للواد قول انا مره انا : فى ايه ياهدير هدير : الزفت ده بيعا**نى ابراهيم : طب خلاص سبيه هو عرف غلطه هدير : مش هسيبه الا لما يقول انا مره اسماء : يابنتى خلاص الواد رقبته هتت**ر هدير : مش هسيبه غير لما يقول انا مره انشا الله رقبته تتقطع مش تت**ر مصطفى : يا مهيب خلاص قوم قريبتك انا : سيبوها تاخد حقها امانى : خلاص يابنى قول انا مره خليها ترحمك اصلها مش هتحلك الواد : خلاص خلاص انا مره بعد ماقال كده هدير سابته وقالتله : مش كل واحد راح الجيم يومين وعمله عضلتين هيفرد نفسه روح يا حيلتها لامك خليها تعرفك يعنى ايه راجل وتفت عليه وقامت وكل الناس على الشط واقفين مبرقين وبعد ماقامت هدير روحت للواد ورزعته قلم على وشه ومشيت مشينا ورجعنا مكانا تانى امانى : ايه يابنتى اللى عملتيه فى الواد ده هدير : اعمل ايه هو جيه يستظرف وانا قولتله ابعد عنى بس هو اللى ماسمعش الكلام اسماء : انتى عملتى كده ازاى هدير : كل اللى عملته حركتين جبته الارض مى : يخرب بيتك حركتين ايه انتى مش شايفه جسم الواد عامل ازاى ... انتى ازاى قدرتى عليه هدير : دى عيال منفوخه هوا امانى : بس انتى عملتى كده ازاى انا : ياخوانا هدير معاها حزام اسود فى الكاراتيه مى : ايه ده بجد هدير : ايوه طبعا اسامه : يا اخوانا فى مشكله محدش واخد باله منها انا : ايه فى اسامه : الواد اللى اتض*ب ده معانا فى الجامعه فى سنه رابعه وابوه يبقى خيرى النجار واللى مايعرفش مين خيرى النجار ده بقى مساعد وزير الداخليه ومش هيعدى اللى حصل لابنه على خير انا : هو الواد ده ابن خيرى النجار مصطفى : انت تعرفه انا : معرفه قديمه شويه هدير : تعرفه من فين انا : لا حكايه قديمه اسامه : خيرى النجار ده صاحب ابويا وانا اعرفه اكتر منكم مش هيعدى اللى حصل لابنه على خير انا : كده اللعبه هتحلو ... الواحد بقاله فتره من غير اكشن هدير : انت هتعمل ايه يا مهيب انا : انا عن نفسى هسكت مش هعمل حاجه لكن لو خيرى النجار مارضيش يعديها ويلم ابنه يبقى يستحملنى هدير : يا مهيب ماتذودهاش وتودى نفسك فى داهيه انا : ماتخافيش انا مش بدخل معركه غير لما ابقى ضامنها اسامه : يا مهيب خيرى النجار مش سهل ده راجل تقيل ومش ساهل انا : جرى ايه ياخوانا اذا كان هو خيرى النجار فا انا ابقى مهيب صقر ... اللى شاف اللى عمر ماحد فيكم شافه ولا حتى فكر فيه فى خياله عمر : ياعم ماتذودهاش انت مهما شوفت اكيد ماعدتش على حد زى خيرى النجار انا : مفيش حد مهما كان ماعندوش نقطة ضعف هدير : وانت هتعرف نقطة ضعفه ازاى انا : دى بتاعتى انا هدير : مفيش حاجه اسمها دى بتاعتك قولى هتعمل ايه انا : طب استنى ... وسبت ا****عه ومشيت بعيد عنهم وطلعت تليفونى عملت مكالمه وبعد ماخلصت رجعت للجماعه هدير : كنت بتعمل ايه انا : كنت بحمى ضهرى هدير : انت عملت ايه بالظبط انا : لا ده مالكيش فيه هدير : انت كل مره تعمل كده وبعد كده نلاقيك عامل كارثه انا : ماتخافيش عليا انا بعرف اتصرف فى مشاكلى هدير : انا هكلم محمد اقوله انا : اياكى تعملى حاجه زى دى اسامه : يا مهيب من الاحسن انك تكلم ابوك وتقوله انا : ايه يا اخوانا هو انا عيل علشان اجرى على ابويا اشتكيله عمر : يابنى احنا خايفين عليك انا : محدش يخاف عليا واقفلوا الموضوع ده كده وبعد اكده اخدنا باقى اليوم فى الفسح واللف فى البلد *من ناحيه تانيه بين خالى وانجى واميره قاعدين فى الشقه عنده بعد ما خلصوا معركه جباره اميره : اعمل ايه دلوقتى بقالى كام يوم برن على مهيب ومابيردش عليا خالى : اصله مابيردش على ارقام غريبه اميره : لا هو مسجل رقمى انا كلمته ورد عليا مره واحده وبعد كده ماردش عليا تانى خالى : تلاقيه مشغول مع اصحابه فى الرحله اميره : مشغول بيعمل ايه يعنى ده بيتفسح خالى : جايز تقلان عليكى اميره : انا حاسه انك عارف حاجه ومش عايز تقولى خالى : بصراحه ايوه اميره : عارف ايه خالى : مهيب شافك معايا انتى وانجى المره اللى فاتت انجى : يادى المصيبه شافنا ازاى خالى : عارفين الشقه اللى فوقينا على طول اميره : مالها الشقه اللى فوق خالى : طلعت شقة مهيب التانيه وانا معرفش وهو كان قاعد فيها المره اللى فاتت وشافنى داخل وشافكم بعدى داخلين وعرف الموضوع انجى : وانت مين قالك خالى : انا ونازل اتصل عليا وطلعتله وقالى انجى : يادى المصيبه اتفضحنا خالى : ولا اتفضحتوا ولا حاجه هو قالى سرك فى بير وبعدين ده طلع عارف عنك كل حاجه من زمان من ايام خطوبة امنيه اميره : عارف ايه وازاى خالى : عارف صياعتكم من زمان وساكت اميره : عرف ازاى ومن مين ... اكيد منك انت خالى : بالع** ده اللى طلع عارفه انا شخصيا معرفهوش انجى : يعرف ايه بالظبط خالى : يعرف موضوع الغردقه وحسين ومعتز اللى كانوا مظبطينكم هناك . اميره : يادى الوقعه السوده انا لما شوفتهم فى الخطوبه حلفتهم مايتكلموش علينا ولا يجيبوا سيرتنا مع حد خالى : ماهو شافك واقفه مع واحد فيهم وساعتها فهم بس قرر الواد وقاله على كل حاجه انجى : يعنى مهيب عارف ده كله من اكتر من سنه ومحاولش يستغل الموضوع ده اميره : واحد غيره كان استغل الموضوع ونام معانا مش يطنشنا وكانه مايعرفش حاجه خالى : انا لما قولتله كده قالى احسن حاجه ان الواحد يعرف ومايبينش انه عارف انجى : الواد ده مش ساهل خالى : هو لو كان ساهل كانت اميره غلبت معاه اميره: بس ماقولتليش هو واخد الشقه دى ليه من غير ماحد يعرف عنها حاجه خالى : بيقول انه لما يحب يبعد عن الناس ومحدش يعرف يوصله بيقعد فيها اميره : يبعد عن الناس ولا يتشاقى بعيد عن الناس خالى : انا لما قولتله الكلام ده تعرفى قال ايه اميره : هيكون قال ايه خالى : قال ليه هو انا لو حببت اعمل كده فى شقتى حد هيعرف يمنعنى انا بعمل اللى انا عاوزه ومش بخاف من حد اميره : ايه الواد الجاحد ده ... هو ليه مابيخافش منكم خالى : مهيب عمره ماخاف من حد بس بامانه طول عمره بيحترمنا وعمره ماعلى صوته على حد اكبر منه .. لكن خوف عمره ماخاف مننا ولا من اى حد انجى : ازاى كده هو فى حد مايخافش من خاله خالى : مهيب مش ما بيخافش منى انا بس ده حتى مابيخافش من ابوه والسبب فى كده ابوه انجى : ازاى يعنى خالى : ابوه كان يقعده معاه فى مجالس الكبار كان بيخلبه يقول رائيه زيه زى اكبر واحد من الموجودين ولما كنت اقوله غلط كان يقولى ليه انت عاوزنى اطلع ابنى ضعيف الشخصيه ومايعرفش ياخد قرار لا طبعا لازم يبقاله رائى على الاقل دلوقتى انا موجود وهناقشه فى رائيه وساعتها هيبقى عنده خبره ويعرف الصح من الغلط احسن مايتعلم وهو كبير ساعته الغلط مش هيتصلح ... ده غير انه دايما كان بيقوله اعمل اللى انت عايزه صح غلط زى ما انت شايف اهم حاجه لما تعرف ان اللى بتعمله غلط لازم تعرف هترجع منه ازاى وازاى هتصلح الغلط ويقوله متخافش انا واقف فى ضهرك وقت ماتحتاجنى هتلاقينى جمبك انجى : علشان كده واقف صالب طوله ومش بيهمه حد خالى : احنا هناخد الليله كلها كلام على مهيب يلا نكمل سهرتنا قبل مانمشى اميره : خلينا فى المهم ... هعمل ايه مع مهيب خالى : احسنلك ابعدى عن مهيب هو لو كان عايزك كان وصلك اميره : مش هشيله من دماغى غير لما اوصله خالى : يبقى هتتعبى وبرضه مش هتوصلى لحاجه اميره : مفيش واحد مالهوش مدخل خالى : الا مهيب مش هتلاقى اى حل معاه ... ويلا بينا كفايه كده انا اتاخرت على البيت * نرجع عندى فى مارينا الساعه 11 بالليل كنا راجعين الاوتيل واحنا فى الريسبشن لقناه ماليان جاردات وظباط شرطه ولقيت خيرى النجار قاعد وجمبه ابنه قاعد وانا واقف فى الرسيبشن واصحابى حواليا وهدير ماسكه فى ايدى __________ ياترى ايه هيحصل مع خيرى النجار وهتصرف معاه ازاى ده اللى هنعرفه الحلقة الجايه ... اشوفكم بخير .

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more