Arabella Lacsamana. The Police Thunder (SPG)

Chapter 38: ARABELLA AS BELLA WORK MONTE n***o FACTORY

Dali-dali akong naglakad sa daan. Ginabihan ako sa pag-uwi ngayon dahil sa pag-apply ko ng trabaho sa factory ng mga Monte n***o. Hindi ko akalain na pati dito may pagawaan pa rin sila ng mga droga. I have to come up with a way to destroy those drugs before they spread all over Negros.

Mas lalo kong binilisan ang paglakad sa daan nang bigla akong napahinto sa pagkakita sa isang batang babae na mabilis itong pumasok sa loob ng kanilang bahay. Napatingin ako sa kanya mula sa aking kinatatayuan. Teka, siya yung bata na nagtitinda ng sampagita sa palengke. Dito pala siya nakatira.

Napahakbang ako ng limang beses, ngunit napahinto din ako ng marinig ko ang sigaw ng batang babae mula sa loob ng kanilang bahay.

Tay, wag po. Wala talaga akong pera dito. 'Yan lang po talaga ang kita ko ngayon sa pagtitinda ng sampaguita. Diba sinabi ko naman sayo wag kang uuwi hanggang hindi ka kumita ng malaking pera?

Mula dito sa tinatayuan ko, dinig na dinig ko ang umangoy-ngoy niyang iyak. Kaya dali-dali akong bumalik saka ko pinuntahan ang bahay nila.

Kumatok ako ng tatlong beses. Ilang sandali lang ay pinagbuksan ako ng pinto. Lumaki ang dalawa kong mata ng makita na pumutok ang labi nito.

"Neng, are you okay? diritsohan Kong tanong sa batang babae, Ate?", "Yes, it's me." Kaagad na lumapit ang bata sa'kin at kaagad na napayakap ng mahigpit. Ramdam ko ang pagyanig ng katawan nito sa takot.

"Sino ka ba? Bakit ka nangingi-alam sa'min?" Agad niyang banggit. "Manong, wag mo naman saktan ang bata ng ganun," sabi ko ng direkta sa lalaking may mabakod na pangangatawan.

Bumilog ang dalawang mata ko ng makita ang puting powder na nakapatong sa ibabaw ng lamesa. Hindi ka ba nahihiya sa ginagawa mo? Ang anak mo ang nagtatrabaho sa palengke, samantalang ikaw nandito sa bahay at sumisipsip ng shabu. Sabi ko nang direkta sa kanya,

Mabilis kong sinipa ang lamesa at agad itong natumba sa sahig. Gulat siya at bumilog ang dalawang mata niya.

"Paki-alamira ka talagang babae ka!" agad niyang banggit. Dali-dali niyang kinuha ang kanyang atak sa gilid na nakasabit sa dingding at saka ito inihanda sa akin. Ngunit napahinto siya nang makita na nakatutok sa kanya ang aking 9mm pistol.

"Ma'am!" kasabay ng paghinto niya, saka mabilis na napataas ang dalawang kamay niya. Isang tanong, isang sagot. "Saan ito nanggaling ang mga shabu?"

Napangisi siya bago sinagot ako. "At ano naman ang paki-alam mo sa ginagawa ko? Buhay ko 'to. Buhay namin 'to. Wala kang pakialam kung ano ang gagawin namin sa mga buhay namin."

"Talagang ayaw mong sagutin ang mga katanungan ko sa'yo? Don't worry, madali akong kausap." Agad kong pinitik ang hammer ng aking calibre saka bumilang.

"Sa Monte n***o po," mabilis niyang sagot. "Saan ang pagawaan ng mga droga? Alam ko na alam mo. Sagot?" Agad-agad niyang sinabi sa akin. "Simula ngayon, ikaw na ang magtatrabaho at hindi 'yong anak mo."

Naintindihan mo? Who are you? Mabilis niyang sambit. Hindi ko siya sinagot at saka tumalikod sa kanya. Nang bigla ko pinutok ang aking 9mm pistol at agad na tumama sa kanyang ulo. Nang ramdam ko na bumunot ito ng kanyang calibre...

Do you have family members, neng? Nasaan ang nanay mo? Agad kong tanong sa kanya. Umiiling siya habang umiiyak sa aking harapan at takot na takot. "Wala na po akong nanay, ate," sagot niya habang napahagulgol ito sa pag-iyak.

Don't worry, hanapan kita ng matitirahan, sabi ko at agad ko siya dinala sa bahay.

"Ate, dito na ba ako titira?" tanong niya pagkadating namin sa bahay. "No! Neng," agad kong sagot sa kanya. "Bukas na bukas din dadalhin kita sa bahay ampunan. Magpakabait ka doon," agad niya akong tinanguan.

Kinabukasan, dinala ko ang bata sa bahay ampunan dito sa banwa ng Negros, at agad ako nagtungo sa palengke kung saan ko nakuha ang sardinas. Napasandal ako sa malaking pader habang naghihintay ng mga delivery.

Ilang minuto lang ang nakalipas, dumating ang isang truck na punong-puno ng mga sardinas. Kaagad ako lumapit sa kanila. "Boss, saan po ba ako puwede makapag-apply ng trabaho dito?" tanong ko ng direkta sa isang lalaki na nagbubuhat ng mga sardinas. Tinitigan niya lang ako saka bumalik ulit ang kanyang atensyon sa ginagawa niya.

"Boss, baka naman puwede akong mag-apply ng trabaho dito. Kailangan ko lang kasi ng pera," tiningnan niya muli ako ng mabuti saka tumalikod. "Boss," sambit ko ulit sa kanya habang naka-sunod ako sa likuran niya.

"Anong ginagawa mo? Wag ka nga sunod ng sunod sa akin. Nakita mo naman ang daming kong inasaikaso na trabaho dito. Mag-apply ka doon," kasabay tinuro sa akin. "Hindi ka puwede sa ganitong trabaho. Mga lalaki lang ang tinatanggap namin dito at hindi babae."

Why don't you give me a chance to prove to you na kaya ko rin gawin ang ginagawa ng mga lalaki, you? Ano ang ibilidad mo na maipapakita sa amin? E, ang sarili mo nga hindi mo kaya ipagtanggol, ito pa kaya. Alam mo kung anong trabaho ang papasukin mo?

Umiiling ako sa kanya. Kong ganoon, umalis ka dito, at wag na wag kang babalik dito. Naintindihan mo kong ayaw mo malagay sa panganib ang buhay mo. Agad siya pumasok sa loob, kaya mabilis din akong napasunod sa kanya. Gulat ako nang makita ang laman ng loob nito. Puro mga lalaki ang nagtatrabaho dito at walang babae kahit isa.

Nagkatinginan ang lahat na nasa loob pagpasok ko. 'Di ba sinabi ko naman sayo na hindi ka puwede dito? Bakit ba ang tigas ng ulo mo? Banggit niya ng diretsohan sa akin.

Anong nangyayari dito? Mabilis sambit ng isang lalaking mabakod ang pangangatawan niya, saka medyo bata pa din ang mukha niya. Boss, mag-apply daw sana siya ng trabaho dito. Sinabi ko naman sa kanya na bawal ang babae dito. Kaso matigas talaga ang ulo niya.

Okay, sumunod ka sa akin," banggit niya agad, kasabay ng pagtitig sa akin mula ulo hanggang paa. "Subukan natin ang galing mo. Kung maipasa mo ito na trial na pinapagawa ko sa iyo, maaari kang makapasok sa trabahong ito."

"What is your name?" agad niyang tanong. "I'm Bella," agad kong pakilala sa kanya. "Okay, sumunod ka sa akin, Bella." Agad-agad akong sumunod sa kanya. Gulat na bumilog ang dalawang mata ko nang makita ang mga lalaki na nakatayo sa harapan ko, mga maskuladong pangangatawan.

Napalunok ako sa sarili kong laway habang nakatitig sa kanila. Napaatras ako ng isang beses nang makita ang hawak nila. Kaagad naman nagpumagitna ang isang lalaki na may matigas na pangangatawan habang hawak niya ang mahabang Kadina.

Nakatitig ako nang mabuti sa kanya habang nilalaro ang mahabang Kadina sa kamay nito. Ito ba ang trial na sinasabi niya?

"Pumili ka ng gagamitin mo upang ipagtanggol ang iyong sarili, Bella. Kapag makapasa ka dito sa competition na ito, ikaw ang kauna-unahang babae na papasok sa trabahong ito."

Agad ako napatingin sa mga armas na nakapatong sa ibabaw ng lamesa: isang baril, Kadina, Rubber Knife, at marami pang iba.

"Do you have any combat?" he asked me again. I looked at him, secretly grinning.

Tiningnan ko siya muli habang nakaupo sa upuan na nakatingin sa amin at naghihintay magsimula ang labanan.

Agad ko naman Tiningnan ang lalaking nasa aking harapan habang may malapad na ngisi, para bang nakaka-insulto. Neng, kung ako sayo, bumalik ka sa bahay niyo,

because I'm sure you won't be able to handle this. I smirked at him before answering, "Why don't we give it a try and find out?"

Kaagad siya napahagis ng kanyang kadina patungo sa'kin. Agad ko iniwas ang sarili ko mula sa Kadina na patuloy itong pag-atake.

As I fought against this man, it felt like we were being watched as if we were in a cockfight.

Bigla akong naibalik sa aking katayuan nang makita ang kadina na patungo sa akin at agad itong tumama sa aking katawan.

Napa-yuko ako sa sakit. Pakiramdam ko ito na ang katapusan ng aking buhay. Ramdam ko ang pagbitaw niya ng kadina at nagpahakbang patungo sa aking kinabibilangan.

Agad na napasipa siya sa akin. Agad-agad kong dinakip ang kanyang paa na naghahawak nito sa pagsipa at kaagad na inihagis kasabay ng pagtadyak sa kanyang katawan ng sunod-sunod. Kaagad na ginamit ko ang kutsilyo sa kanyang katawan na tumama ito sa kanyang likuran.

Narinig ko ang sigawan ng mga tao. Hindi ko puwedeng patagalin ang labang ito. Kailangan matapos ito kaagad.

Muli akong napa-handang makita na umataki ulit siya sa akin. Agad akong napa-hawak ng husto sa hawak kong kutsilyo at kaagad itong sinasalubong siya gamit ang kutsilyo, at tumatama sa bawat parte ng kanyang katawan.

Naibaling ko agad ang aking mata sa lalaking nakaupo sa harapan. Nagbigay siya ng signal sa mga tauhan nito. Agad ko ikinuyom ang dalawang palad ko nang makita ang tatlong lalaking pumagitna sa gitna, na may malapad na ngisi.

Kaagad silang umatake sa akin ng magkasunod na sipa at suntok. Mabilis ko naman iniwas ang aking sarili mula sa kanila at agad gumanti sa kanila ng suntok at sipa. Agad kong nahagip ng aking tingin ang dalawang lalaki na naghandang magsipa, kaya't dali-dali ko sinipa sa katawan ang isang lalaki at tumama ito sa kanyang dibdib. Sinipa ko rin ang isang lalaki sa batok. Mabilis kong iginalaw ang aking sarili sa pag-atake sa isa pang lalaki gamit ang kutsilyo na tumatama sa bawat parte ng katawan nito.

Gulat sila at nagkatinginan. I can't believe matatapos niya ang laban within 30 seconds.

Agad tumayo ang lalaking mula sa pagkakaupo saka nilapitan ako. "You skilled combat, Bella," at agad tiningnan ang aking mga papel na binigay sa kanya. "Hmm, hindi ka nakapagtapos ng pag-aaral? Ano ang naging trabaho mo noon, Bella?" tanong niya ng diretso.

"Wala po akong trabaho, sir, maliban sa pagraraket ng mga bangko at pagnanakaw," agad kong sagot sa kanya. "Okay," sabi niya.

"Bukas na bukas din magsisimula ka na sa trabaho mo," lumapad ang ngiti ko nang marinig ang sinabi niya. Mabilis akong umalis sa lugar at kaagad na dumiretso sa bahay.

Kinabukasan, maaga akong gumising at agad na inayos ang aking mga gamit para sa pagpasok ko sa unang trabaho ko bilang sekretarya ng kilalang boss sa factory na amanoy na pinagkakatiwalaan ng mga Monte n***o.

Good morning, boss. Unang pagbati ko sa kanya nang makita ko siya na pumasok sa loob ng opisina, Bella. "Good morning too," kasabay na pinatong niya ang kanyang bag sa ibabaw ng kanyang lamesa.

"Sumunod ka sa akin," kaagad ko siyang sinunod habang naglalakad kami patungo sa bodega. Nahagip ko ng aking tingin na sobrang daming malalaking karton ang nasa paligid, nang bigla itong bumagsak sa sahig.

"I'm sorry, boss. Hindi ko sinasadya. Alam mo ba kung magkano ang nadamage mo?" sigaw sa kanya ng aming boss. Napatingin ako ng husto sa puting powder na kumalat sa sahig. Agad kong inihulog ang dala kong pen saka kinuha ito, kasabay na napahimas sa puting powder.

"This is drugs," sambit ko. Mabilis akong nasunod sa kanya nang pumasok ito sa pinakaloob-looban ng factory.

"Bella, yes, boss?" "Ngayon alam mo na ang trabaho na pinasok mo. Nagsisisi ka ba?" tanong niya nang diretsuhan. Umiiling ako sa kanya bago siya sinagot. "Hindi po, boss."

"Do you know kung anong negosyo mayroon tayo?" sabi niya ulit. Muli akong napailing sa kanya, tila bang walang alam kung anong trabaho ang pinasok ko.

"Hali ka, sumunod ka sa akin," gulat ako na napadilat ng husto ang dalawang mata ko.

Boss, what is this? I asked him, "This? This is Ice Methamphetamine, a highly potent drug made from Ice Bella. Now, you know about it."

Pinaalala ko lang sa iyo! Walang makakalabas ng buhay dito sa loob ng Sindikato. Agad ko siyang tinanguan at agad na nagtrabaho.

Mula sa aking kinatatayuan, maririnig ko ang bawat salita niya sa telepono. Mas lalo ko pang nilapit ang sarili ko para marinig, si Dante Monte n***o ang kausap niya sa kabilang linya.

Pupunta dito si Dante sa Negros. Hindi maaari ito! Kailangan ko nang sirain ang mga shabu bago pa man dumating si Dante Monte n***o dito.

Kailangan kong makaisip ng paraan kung paano ko ito magagawa ng maayos.