KANLI TUTKU

Bölüm.12

Mert..

İstediğim her ne olursa olsun kendisi bana gelmediğinde,ya mecbur bırakırdım ya da kendi ayaklarıyla bana gelmesini sağlardım.

Asuman'la olan birlikteliğimiz uzun yıllardır devam ediyordu ama artık eskisi gibi ilgi duymuyordum ya da sevmiyordum bilmiyorum bir şeyler eksilmişti bunun farkındaydım.Beni hala deli gibi sevdiğini istediğini görsemde yılların verdiği birikmişlikle onu kendimdende itemiyordum.

Boşanmış ve bir çocuğu vardı,ilk zamanlar bu benim için sıkıntı değildi bana göre,ama ailem boşanmış bir kadınla olmamı vede evlenmemi istemiyordu.Bununda çaresini ileriye bırakmıştım zaman ne gösterecek bilmiyorum.

Aylar önce yaptığım uyuşturucu ticareti için Amerika'ya gittiğimde Eva'yı orda tesadüfen görmüştüm,yıllar önce babasıyla beraber küçük bir kız iken katıldığı bir davette gördüğümde o kadar ilgimi çekmemişti,küçüktü henüz ama yıllar sonra tesadüfen Amerika'da karşıma çıktığında neye uğradığımı şaşırmıştım resmen.

Çok güzel olmuştu yıllar ona çok şey katmıştı,bunu ona baktığım ilk saniye anlamıştım.

Sarı saçları yuvarlak küçük yüzü yaşının verdiği olgunluk ve o tapılası güzel şekilli vücudu ilk gördüğüm anda içimde hiç tatmadığım bazı duyguları uyandırmıştı.

Asumanla birlikteyken bile böyle olmamıştım ben.

İstemiştim onu..Fazlasıyla,kendi ayaklarıyla bana gelmeyeceğini bildiğimden dolayı bütün yollarını kapatmış ve bana gelecek olan yollarını açmıştım,ister seve,seve ister zorla alacaktım onu.

Kemal Yıldırım'ı sevmezdim hemde hiç sevmezdim her seferinde işlerimize taş koyar her şeyi kendi aleyhine çevirirdi.

Şimdilerde elime düşmüştü fazlasıyla acizdi,bu acizliğini kullanıp Eva'yı istedim dünden vermeye razıymış şerefsiz herif ben değilde bir başkası olsaydı onada peşkeş çekermiş demekki kızını,en son konuşmamızdan sonra anlamıştım bunu.

Ama Eva,o çok zor bir kadındı ilk yanyana gelip arabada konuştuğumuzda anlamıştım,bunu benden korkmasını ve tiksinmesini istemedim ama ister istemez içinde böyle duygulara yer vermiştim,istemediğim bir şeydi onu korkutmak,zorla evliliğe mecbur bırakıp aşılama yöntemiyle hamile kalma yalanını ortaya atmıştım, belkide öyle yapacaktım bilmiyorum zamanla bana alışması için en azından bir süre böyle idare edebilirdim.

Peki benimle evlendiğinde ona dokunmadan nasıl dayanacaktım?İmkanı yoktu zorla da olsa onu kendime ait kılardım dayanamazdım ki.

En son sahilde konuştuğumuzda arkasından gitmek ondan hoşlandığımı söylemek istedim,onun bana olan tavrı bunu yapmama engel olmuştu çok asabi olsada kırılgandı üzülmüştü onu zorla evliliğe mecbur bırakmam onda bir yıkım yaratmıştı bunu girdiği krizden anlamıştım.

Sahilde o ağlarken yanına gelen adamın Eva'ya olan bakışları,Eva'nında ona bakışları sinirlerimi hem yükseltmiş hemde içimde Eva'ya tarifsiz bir öfke doğurmuştu.

Eva giderken arkasından gitmek istesemde karşımdaki bu kendini beğenmiş puştun karşısında korkak durumuna düşürmek istemedim ve gitmedim.

Keşke gitseydim iki gündür Eva ortalarda yoktu,sonradan öğrendiğim bilgiyle annesinin mezarına gittiğinde kaçırmışlar.

Babası olacak orospu çocuğunun ödemediği borçları yüzünden eski ortaklarından Kenan köpeği kızı kaçırıp satmıştı bir fuhuş çetesine.

Yana yakıla onu arıyordum hiç bir yerde bulamamıştım kafayı yiyecek duruma gelmiştim,Eva'yı sattıkları Nejat pezevengini bulmuştum ama başka bir adamın onu alıp götürdüğünü söylemişti gelmişken onuda iyi benzetmişler,ağzı burnu yamulmuştu üstüne birde ben yamultmuştum içim soğumuyordu.

Eva'yı bulana kadar da soğumayacaktı..Onu bulmam lazımdı..

Kendi evimde salonda oturmuş hem düşünüyor hem içiyordum,Asuman'ın geldiğinden haberim bile olmamıştı kollarını boynuma sarınca bir an irkilip kendimden uzaklaştırdım.

Şaşkınca karşıma geçip yüzüme baktı"Ne oluyor Mert ne bu tavır"dedi.

"Bir şey olduğu yok Asuman neden geldin?"dedim soğukça.

"Nedenmi geldim?Sen şakamısın Mert sevdiğim adamsın ve burası senin evin seni görmek için geldim...Çok özledim seni"dedi sonuna doğru kısılan sesiyle.

Eva'yı gördükten sonra asumana dokunmak istemiyordum,ona bunu yapmaya hakkım yoktu ama içimden de dokunmak gelmiyordu.

Asumana baktığım ilk saniye bile erekte olan erkekliğim artık hiç bir işlevi yokmuş gibiydi.

Bu sinirlerimi bozuyordu ama elimden birşey gelmiyordu,tek çaresi vardı artık Eva.

"İşlerim var Asuman ve şuan bunu düşünecek zaman değil"dedim ona dönüp.

Koltuktan kalkıp çalışma odasına gitmek için merdivenlere yöneldim arkamdan gelip kolumu tutup karşıma geçti.

Gözleri öfkeden kocaman olmuş yanıyordu sanki.

"O kadın için değilmi?Eva denen o kadın için benden uzak duruyorsun" dedi hırsla bağırarak.

"Asuman...Sesinin tonuna dikkat et"

"Neden dikkat edecekmişim,seni istemeyen,sevmeyen evlenenmeye mecbur bıraktığın bir kadın için benden uzak duruyorsun"dedi.

"Yok öyle birşey"dedim yüzüne bakmadan,bakarsam anlardı ve bu onda büyük bir yıkım olurdu.

"Ona aşık oldun değilmi?"diye sordu gözleri dolu dolu olmuştu.Ne söyleyeceğimi bilmiyordum aşık mı oldum takıntımıydı bilmiyorum,hastalıklı bir şeye kapıldığım kesindi.

Hiç bir şey söylemeden son bir kez yüzüne bakıp merdivenlere yöneldim tekrar çalışma odama girip sakinleşmeye çalıştım,olmuyordu sakinleşemiyordum.

Sinirle bağırıp çalışma masamın üzerindeki herşeyi yere serdim,koltuklara masaya tekmemi,yumruğumu indirip içimdeki bu öfkeyi siniri bastırmaya çalıştım.Olmuyordu.

İçmem lazımdı yine,ancak böyle biraz olsun kendime gelebilirdim daha sakin düşünürdüm.İçki dolabının kapağını açıp bir şişe viski aldım kafama dikip yarısına kadar içtim.Kendimi tekrar koltuğa bıraktığım esnada telefonum çaldı arayan Evayı bulmak için görevlendirdiğim adamımdı.

"Söyle"dedim birşeyler bulmasını umut ederek.

"Abi kızı buldum"

"Nerdeymiş?"

"Abi Musab Kurşunoğlu diye Mardin'li bir adamın evinde ama evde o adam değil başka biriyle birlikte kalıyor şuan"dedi.

"Bana bak lan eveleyip geveleme söyle artık kimmiş o adam adreside konum at banaa"diye telefonun ekranına bağırdım.

Yanımda olsaydı sıkardım zaten boğazını,kerpedenle laf alıyoruz ağzından göt herifin.

"Anton Demir Borzilov diye biri abi Rusmuş senin şu eskilerden iş yaptığın Ostap Borzilov'un oğluymuş sanırım"dedi.

"Tamam konum at"

Allah kahretsin,Eva'yı götürüp o eve hapseden herifi gebertmek istiyordum,ama dokulnulmazlığı vardı Ostap Borzilov'un oğluydu ona birşey yaparsam o babası olacak it herif hayatı zindan ederdi bana,ama onlarada sıra gelecekti elbet,şimdilik tek gayem Eva'yı o evden o adamın yanından alıp gelmekti.

Konum geldikten sonra sağ kolumu arayıp bütün adamları toplamasını ve silahlanmasını istedim.Hazırlıklı olmakta fayda var neyle karşılaşacağımı bilmiyorum sonuçta.

Sayısı belirsiz bir yığın adamla arabalara binip atılan konumun olduğu adrese gitmek için yola düştüm.

Bekle beni Eva geliyorum..Orda rahatın yerinde olmuş olsa bile benim göz koyduğum hiç birşeye kimse elini uzatamazdı.Bu evleneceğim dediğim kadınsa asla.

Evin önüne geldiğimizde hiç beklemeden zırhlı önü ağırlıklı aracıma bahçe kapısını kırdırdım.Demir kapı gürültüyle yerinden sökülüp yere düştükten sonra içerdeki korumalar silahlarını üzerimize doğrultmuştu.

Benim adamlarımda onlara doğrultmuştu silahlarını.

Araçtan indim evin önüne geldim Evanın bu evde o adamla tek başına olma düşüncesi kurt gibi beynimi kemiriyordu sanki.

"Evaaaa!Çık dışarı Evaa...Nerdesinn"

Adamım gelip "Efendim istersiniz kapıyı kıralım"dedi.

"Hayırrr!Kendisi gelecek bana"dedim.

İçeriye girdiğimde onları saçma sapan bir durumda görürsem eğer sonumun ne olacağı umrumda olmaz ikisinide öldürürdüm.

"Evaa!Çık diyorum sana çabuk gel yanıma"diye bağırdıktan saniyeler sonra kapı açıldı.

Kapının açılmasıyla gördüğüm yüzü gebertme isteğim daha da çok artmıştı.

Sahilde yanımıza gelen şerefsizdi bu.Belden yukarısı çıplak suratı kırmızı pancar gibi kızarmıştı.

Arkasından Eva'da göründüğünde onunda bu adamdan eksik bir tarafı yoktu saçı başı dağılmış üzerinde minicik bir tişort kocaman olmuş gözlerle bana bakıyordu.

Soğukça gülümsedim ikisinede bakarak..

Ah Eva ahh bundan sonra seni benim öfkemden kim kurtaracak bu Rus şerefsizmi?