จอมซนคนธรรพ์

บทที่ 9

กอหญ้าได้แต่เก็บคำที่เขาพูดไว้ในใจ เธอจะเก็บมันไว้แบบนี้ เมื่อถึงเวลา..เธอจะทำให้เขาเจ็บแสบยิ่งกว่าที่เธอเจ็บอยู่ในตอนนี้

"ถ้ามึงไม่ให้กูนอนบนเตียง กูนอนพื้นก็ได้แค่นี้ไม่เห็นเป็นไร" หญิงสาวหยิบเอาหมอนติดมือลงมาแล้ววางลงข้างเตียงที่เขานอน โดยไม่มีอะไรรองพื้นเลยด้วยซ้ำ

"ประชดกูหรือเปล่าเนี่ย แต่ก็ดีจะได้ไม่มีใครมาเบียด" เขาไม่สำนึกเลยด้วยซ้ำ

กอหญ้าเลือกที่จะนอนหันหลังให้เขา ตัวเธอเล็กนิดเดียวแต่ต้องมานอนขดอยู่ที่พื้น เพราะมันเป็นพื้นกระเบื้อง ที่จริงอากาศก็ไม่ได้หนาว แต่เพราะเธอนอนที่พื้นกระเบื้องความเย็นมันก็เลยกระจาย

"หลับหรือยัง" คนธรรพ์คิดว่าต้องพูดกับเธอให้รู้เรื่อง เขาไม่สบายใจมาหลายวันแล้ว

กอหญ้าไม่ตอบ แต่เธอหันหน้ากลับมาเล็กน้อย แค่นี้เขาก็รู้แล้วว่าเธอคงจะยังไม่หลับ ชายหนุ่มก็เลยพูดต่อ

"ตอนนี้แพรวยังไม่รู้เรื่องของเรา และกูก็ยังไม่อยากจะให้แพรวรู้ด้วย มึงคงจะรู้นะว่าเพราะอะไร" แพรวก็คือคนรักของคนธรรพ์ ทั้งสองเป็นแฟนกันมาได้เกือบปีแล้ว และคนธรรพ์มีอะไรกับแพรวจนนับครั้งไม่ถ้วน และเขาก็พาเธอไปแว้นด้วยบ่อย ๆ

ที่คนธรรพ์รักแพรวมากก็เพราะเธอไม่เคยต่อว่าเรื่องเขาชอบในการขับรถ และแต่งรถเลย แต่กลับกันแพรวชอบโลดโผนไปกับเขาทุกที่

ผิดกับกอหญ้าชอบบ่นให้เขาเวลาเธอนั่งซ้อนท้าย จนชายหนุ่มไม่ชอบพาเธอไปไหนมาไหนด้วยนอกจากธุระสำคัญจริง ๆ เพราะกอหญ้าขับรถไม่เป็น และไม่มีรถให้ขับด้วย ทั้งบ้านของเธอก็มีแค่จักรยาน ส่วนมอเตอร์ไซค์ก็เป็นของพ่อเลี้ยง

"แล้วไงต่อ"

"กูรู้ว่าเรื่องแบบนี้มันปิดกันไม่มิด แต่กูก็อยากจะให้แพรวรู้ช้าที่สุด" เหมือนกับเขาอยากจะพูดให้เธอเห็นใจ

แต่เขาต้องเห็นใจเธอมากกว่าไหม เพราะคนที่อุ้มท้องคือเธอ หญิงสาวเม้มริมฝีปากเข้าหากันจนกลายเป็นกัด เพราะได้แต่น้อยใจกับคำพูดพ่อของลูกในท้องเธอ

"มึงก็พยายามปิดให้มิดแล้วกัน มึงไม่ต้องกลัวนะว่ากูจะไปพูดที่ไหน กูอายยิ่งกว่ามึงอีกไอ้คน"

"กูชอบมึงก็ตรงนี้แหละอีดำ" บางครั้งคนธรรพ์ก็จะเรียกกอหญ้าแบบนี้

"ดำก็เรื่องของกู กูไม่ได้ไปดำบนหัวมึงสักหน่อย"

"คนอะไรสมัยก่อนไม่เห็นจะดำแบบนี้ ยิ่งแก่ตัวไปยิ่งดำ" เขาพูดแล้วก็นึกขำ ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่เห็นตอนที่กอหญ้าผิวพรรณผุดผ่อง แต่เขาคิดว่าเธอตากแดดตากฝนมากไปจนทำให้ผิวคล้ำลง

แต่มันไม่ใช่..เพราะเครื่องสำอางที่เธอแต่งแต้มไว้บนร่างกายต่างหาก ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้อยู่บ้านกับพ่อเลี้ยงแล้ว แต่หญิงสาวก็ยังไม่หยุดที่จะทำแบบนี้ เพราะว่าบางครั้งเธอก็ได้กลับไปบ้านเพื่อที่จะไปดูแลแม่ ที่ตอนนี้ตามเนื้อตามตัวฟกช้ำไปหมด

"กูไม่คุยกับมึงแล้ว พรุ่งนี้มีนัดกับน้องแพรวด้วย ต้องรีบนอน"

#เช้าวันต่อมา

"ไปไหนแล้ว ตื่นแล้วก็ไม่รู้จักปลุก" คนธรรพ์รีบลุกขึ้น เพราะเขามีนัดกับแฟนสาวตอนเช้า

ชายหนุ่มรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า พอเขาออกมาข้างนอกก็ไม่เจอใคร พ่อกับแม่ของเขาไปที่โรงเรียน ส่วนกอหญ้าเขาไม่สนใจอยู่แล้วว่าเธอจะไปไหน

"ใจง่ายแล้วมึงยังร่านอีกนะอีกอหญ้า วิ่งไปให้เขาเอาจนท้อง..แล้วยังแรดหอบเสื้อผ้าไปอยู่กับเขาโดยไม่ได้ตบได้แต่ง" พ่อเลี้ยงรู้ดีแล้วว่าคงจะเลี้ยงต้อยไม่ได้แล้ว ก็เลยเริ่มจะทวงบุญคุณด้วยการให้ฝ่ายนั้นมาสู่ขอ เพื่อที่จะได้สินสอดให้มากที่สุด

"แม่ฉันไม่เคยเห็นจะว่าให้ฉันสักคำ คุณเป็นแค่พ่อเลี้ยงมีสิทธิ์อะไร"

"ยังมาทำปากดีอีก" พ่อเลี้ยงตวัดมือขึ้นเพื่อที่จะตบหน้ากอหญ้า แต่แม่ของเธอรีบเข้ามาขวางไว้ก่อน

"อย่าทำอะไรลูกนะพี่"

"มึงอยากจะกินฝ่ามือกูอีกแล้วใช่ไหมอีดาว ได้กูจัดให้"

"อย่านะ!! อย่าทำอะไรแม่ฉันนะ" กอหญ้ารีบกระชากตัวแม่เข้ามากอดไว้

"ถ้ามึงไม่อยากจะให้แม่มึงเจ็บตัว บอกให้มันมาสู่ขอให้เรียบร้อย และสินสอดกูไม่เรียกน้อย ๆ นะ บอกไว้ก่อนเลย"

จังหวะที่คนธรรพ์เดินออกมาเอามอเตอร์ไซค์ เขาได้ยินเสียงที่พ่อเลี้ยงตะโกนด่ากอหญ้า ชายหนุ่มรีบมาที่บ้านของเธอทันที