จอมซนคนธรรพ์

บทที่ 4

"เมื่อกี้ครูว่าอะไรนะคะ" กอหญ้าถึงกับถามซ้ำ ทั้ง ๆ ที่เธอก็ได้ยินชัดเจน

"เด็กคนนี้คือลูกของตาคนใช่ไหมหนูกอหญ้า"

"จะเป็นลูกของคนได้ยังไงในเมื่อหนูไม่ได้ท้อง" มันยากที่จะรับได้ นั่นมันแค่ครั้งเดียวเองนะ และทั้งสองก็เมาด้วย

"ทางโรงพยาบาลคงจะตรวจผิดแน่ค่ะ" หญิงสาวค่อย ๆ พลิกกายแล้วหันหลังให้ เหมือนเธอไม่อยากจะรับรู้อะไร

"ผมก็คิดว่าอย่างงั้นแหละแม่ โรงพยาบาลคงจะตรวจผิด" เข้าทางชายหนุ่มทันที เพราะเขาก็คิดว่าแค่ครั้งเดียว ถึงแม้เขาจะพอรู้ตัวอยู่บ้างว่าเขาทำอะไรลงไป แต่คนธรรพ์คิดว่าเขากำลังกระแทกแฟนสาวของเขาอยู่

ใช่แล้วคนธรรพ์มีแฟนแล้ว และทั้งสองก็คบกันมาเกือบปีแล้ว กอหญ้าและผึ้งก็รู้ดี

"หนูง่วงนอนแล้วค่ะ เชิญทุกคนออกไปได้" เธอพูดทั้ง ๆ ที่ยังนอนหันหลัง เพราะตอนนี้ไม่อยากจะหันหน้าไปให้พวกเขาเห็นน้ำตาที่มันกำลังไหลรินลงมาตามไรผม

"เราไปเถอะแม่ ผึ้งมึงก็เฝ้าอยู่นี่แหละ"

"จะกลับได้ยังไง ลูกเป็นคนทำให้เพื่อนเจ็บนะ"

"แม่ไม่เห็นเองต่างหาก มันนั่นแหละข้ามทางมาไม่ดูตาม้าตาเรือ"

"อย่าทะเลาะกันเลยค่ะ ดูสิคนมองใหญ่แล้ว" ผึ้งพูดขัดจังหวะแม่กับลูก เพราะเตียงที่กอหญ้านอนอยู่ก็คือห้องผู้ป่วยรวม

"อยู่เตียงไหนนะคุณพยาบาล" พอแม่กอหญ้ากลับมาที่บ้านก็ได้ยินคนพูดกันว่า คนธรรพ์ขับรถชนกอหญ้าตอนนี้รถกู้ภัยพามาส่งที่โรงพยาบาลแล้ว นางก็รีบตามมา

"แม่" กอหญ้าได้ยินเสียงแม่ หญิงสาวรีบหันกลับมาดู ตอนนี้เธออยากจะกอดแม่มาก

"ไปทำยังไง ทำไมถึงขับรถชนกันแบบนี้"

"พี่ต้องขอโทษแทนไอ้คนมันด้วยนะดาว"

"ไม่เป็นไรหรอกครู ถือว่าฟาดเคราะห์แล้วกัน แล้วเป็นยังไงบ้างล่ะ เจ็บทั้งสองคนเลยใช่ไหม" จังหวะที่ละอองดาวกำลังถามข่าวลูกสาวอยู่นั่น พยาบาลก็ถือยาเข้ามา

"อันนี้เป็นยาบำรุงครรภ์นะคะ ให้ทานหลังอาหารทันที" พยาบาลจัดยาให้กอหญ้า ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างก็มองหน้ากัน

"อะไรคือยาบำรุงครรภ์" ละอองดาวรีบแย่งยาที่อยู่ในมือพยาบาลขึ้นมาดู มันคือยาบำรุงเลือดสำหรับคนตั้งท้อง

"ทำไมลูกสาวฉันต้องกินยาบำรุงครรภ์ด้วยล่ะ"

"คุณคือคุณแม่ของคนป่วยใช่ไหมคะ"

"ใช่"

ตอนนี้ทุกคนจะห้ามพยาบาลก็คงไม่ทันแล้ว เพราะมันคือหน้าที่ของนางพยาบาลที่ต้องชี้แจงให้ญาติผู้ป่วยเข้าใจ

"อะไรนะ!!!" พอได้ฟังที่พยาบาลพูดมาทั้งหมด ละอองดาวโมโหจนเลือดขึ้นหน้า

"พวกคุณเข้าใจผิดกันหรือเปล่าลูกฉันยังไม่มีผัวแล้วมันจะท้องได้ยังไง"

"เอ่อ.. ทางเราตรวจเลือดจนแน่ชัดแล้วนะคะ" พยาบาลพูดเสียงเบาที่สุดแล้ว เพราะตอนนี้พยาบาลพอจะเดาทางออกแล้วว่าอะไรเป็นอะไร

เพี๊ยะ!!

"โอ้ยแม่"

ฝ่ามือของแม่เธอฟาดลงที่ ต้นแขนลูกสาวอย่างแรง เมื่อรู้ว่าลูกสาวท้อง จนทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นต่างก็ห้ามไว้

"งามหน้าไหมมึง มึงท้องกับใคร!!"

ตอนนี้สายตาทุกคู่ที่อยู่ในห้องนั้นต่างก็มองมาที่กอหญ้า เรื่องท้องไม่มีพ่อ มันเป็นเรื่องที่ชาวบ้านชาวช่องชอบสอใส่เกือกยิ่งนัก