นายหญิงบ้านไร่

ช่วยตัวเอง NC 25+

บ้านพักนายดิน

"แล้วฉันจะตามมาทำไมเนี่ย" ศสาลินพึมพำถามตนเอง การที่ตามผู้ชายออกมายามค่ำคืนโดยไร้จุดประสงค์เช่นนี้มันช่างเป็นเรื่องน่าอาย หากใครรู้เข้ามีหวังถูกนินทายันชาติหน้า

"อย่าให้มีใครเห็นเลยนะเจ้าคะ อย่าให้นายดินจับได้ด้วยว่าหนูสาแอบตามมา สาธุพ่อจ๋าแม่จะช่วยลูกช้างด้วย" เธอบ่นพึมพำเมื่อขับรถเข้ามาจอดตรงทางเข้าบ้านพักคนงาน

ร่างเล็กกระโดดลงจากรถจิ๊ปคันโปรด จากนั้นจึงเดินเท้าเข้าไปจนสุดเส้นถนนซึ่งเป็นบ้านพักของนายดิน

ศสาลินด้อมๆ มองๆ อยู่ริมรั้วด้านนอก ไฟในบ้านพักยังคงเปิดไว้ เมื่อกวาดสายตามองไปรอบๆ เห็นว่าไม่มีใครอยู่บริเวณนั้น จึงถือวิสาสะเดินเข้าไปในพื้นที่บ้านพักของหัวหน้าคนงาน เพราะความอยากรู้อยากเห็นว่าเขาเป็นคนประเภทไหน ทำไมผู้เป็นบิดาถึงได้รู้สึกชื่นชอบถึงขั้นเชิญไปร่วมโต๊ะอาหาร ทำให้ศสาลินลืมคำว่ามารยาทไปจนหมดสิ้น

เรียวเท้าเล็กสวมรองเท้าผ้าใบค่อยๆ ก้าวย่องขึ้นบันไดบ้านไม้ ท่ามกลางความมืดสลัวยังมีแสงไฟส่องผ่านบานหน้าต่างที่ยังคงเปิดอยู่

หญิงสาวเดินมาจนกระทั่งถึงขอบหน้าต่าง จากนั้นจึงยื่นใบหน้าออกมาเล็กน้อย เพื่อแอบมองนายดินที่ยืนอยู่กลางห้องนอน

ศสาลินกวาดสายตามองไปรอบๆ บ้านพัก ไม่น่าเชื่อว่าชุดเครื่องนอนของเขาจะเป็นสีน้ำตาลเฉดสีเดียวกับผนังบ้านไม้ ทุกส่วนถูกจัดระเบียบเรียบง่ายทว่าดูมีคุณค่า สะอาดสบายตาจนน่าแปลกใจ นายคนนี้คงไม่ใช่คนงานธรรมดาอย่างแน่นอน

นายดินกำลังถอดเสื้อผ้าออกจากเรือนกายกำยำจนเปลือยเปล่า จากนั้นร่างสูงจึงหมุนตัวหันมา ศสาลินตกใจเล็กน้อย แต่โชคดีที่ชายหนุ่มไม่ได้มองมาทางหน้าต่าง เขาทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาคลาสสิกสีโทนเดียวกันกับผ้าปูที่นอน

"แม่เจ้า" ศสาลินเบิกตากว้างด้วยความตกใจ สายตาไม่รักดีจับจ้องไปยังลำเอ็นแข็งชันที่ผงาดยาวขึ้นมาถึงสะดือ

ใบหน้าคมคายกำลังปล่อยอารมณ์เคลิบเคลิ้ม หญิงสาวรู้ดีว่าตนควรรีบออกจากที่นี่ไป ทว่าวินาทีนี้กลับไม่สามารถละสายตาจากการกระทำของนายดินได้แม้แต่วินาทีเดียว

ดินโอบกุมลำเอ็นอุ่นของตนเอง ภาพฝันวินาทีมีเพียงใบหน้าสวยหวานที่เพิ่งเคยพบเจอ แม้ศสาลินจะเป็นเจ้านายที่ดูเหมือนจะไม่ถูกชะตากับตนแล้ว ทว่าใบหน้าของสาวเจ้ากลับปลุกอารมณ์หื่นกระหายในร่างกายของบุรุษที่ห่างหายเซ็กส์มานานแสนนานเช่นเขาได้

ดวงตากลมโตของศสาลินจ้องมองนายดินแตกต่างจากคนอื่น มีความรู้สึกพิเศษบางอย่างที่เขาสามารถรับรู้ได้จากการสื่อสารผ่านสายตาคู่นั้น จุดเปลี่ยนผันที่ผลักดันอารมณ์ให้ก้าวเข้าสู่ห้วงความปรารถนาอันหื่นกระหาย คือจังหวะที่หญิงสาวกำลังจะติดกระดุมเสื้อให้ชายหนุ่มนั่นเอง ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนในชีวิตทำเช่นนี้กับเขามาก่อน

"อ้าส์..." ดินเปล่งเสียงครวญครางผ่านลำคอ ใบหน้าคมคายบ่งบอกถึงอารมณ์ผ่อนคลาย มือหนากำลังชักรูดลำเอ็นแข็งชันขึ้นลงเชื่องช้า ปลายหัวเห็นมันวาวเป็นจุดเด่น เรียวนิ้วชี้นวดคลึงเส้นสองสลึงเนิ่นนาน

"โอวส์ อื้ม..." ดินทิ้งศีรษะลงบนพนักโซฟา เขาอ้าปากเล็กน้อยพร้อมกับเปล่งเสียงครวญครางดังยิ่งขึ้น ลำแขนกำยำเผยเส้นเลือดชัดเจนขยับถี่ กล้ามเนื้อบนลำตัวบึกบึนเกร็งไปทุกสัดส่วน

"อ๊าส์ โอวส์..." ลำเอ็นสีเข้มใหญ่เกินขนาดมาตรฐาน มันถูกมือใหญ่ลูบไล้ขึ้นลง จังหวะการชักรูดถี่ขึ้นพร้อมกับเสียงครางคำราม

ศสาลินใช่จะไร้เดียงสา แม้ไม่เคยผ่านการมีสัมพันธ์ลึกซึ้ง ทว่าเธอก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่มีความอารมณ์โหยหาตามธรรมชาติ

"โอวส์ คุณหนูสา อ๊าส์! นายดินเปล่งเสียงครางคำรามชื่อของศสาลิน หญิงสาวสะดุ้งตกใจจนต้องขยับมือทั้งสองข้างมาปิดปากไว้ก่อนจะพลั้งปากส่งเสียงอะไรออกไป คิดไม่ถึงว่าตนจะกลายมาเป็นคนที่อยู่ในจินตนาการอันหื่นกระหาย เมื่อถึงคราวที่ชายหนุ่มสัมผัสถึงจุดไคล์แม็ก

น้ำคาวรักถูกกระตุกปลดปล่อยออกมาจำนวนมาก มันพุ่งออกมาราวกับห่างหายการปลดปล่อยนานแสนนาน น้ำขุ่นเหนียวเปรอะเปื้อนไปทั่วหน้าท้องกำยำขึ้นมาถึงแผงอกกว้าง

"อ่าส์...อื้ม..." นายดินหายใจหอบหนัก เขาค่อยๆ ปล่อยตัวให้ผ่อนคลายและขยับมือออกจากลำเอ็นใหญ่โต ใบหน้าคมคายค่อยๆ หยัดขึ้นเล็กน้อย และกวาดสายตามองสิ่งที่ตนเองปลดปล่อยออกมาเมื่อครู่ ภาพฝันใบหน้าหวานของศสาลินไม่ยอมจางหายออกไปจากความรู้สึกนึกคิดของดินได้แม้แต่วินาทีเดียว

ศสาลินรีบหมุนตัวเดินลงบันได เธอกึ่งเดินกึ่งวิ่งออกจากบริเวณรั้วบ้านของชายหนุ่ม จากนั้นจึงเดินไปตามเส้นถนนเพื่อกลับมายังรถของตนเองด้วยความรู้สึกสับสนว้าวุ่นใจ

"นายบ้า! นายดินบ้า! กล้าดียังไงครางชื่อฉันตอนทำเรื่องแบบนั้น นายกำลังคิดอะไรของนายอยู่กันแน่ นายหื่นขนาดนั้นแล้วจะทำงานด้วยกันได้ยังไง แล้วพรุ่งนี้ฉันจะกล้าสู้หน้านายได้ยังไง นายบ้า!" ไม่รู้ว่าเพราะความสับสนหรืออัดอั้นตันใจ ที่ทำให้ศสาลินบ่นพึมพำมาตลอดทาง แต่ที่แน่ๆ เธอรู้ดีอยู่แก่ใจว่าไม่ใช่ความผิดของนายดิน เธอต่างหากที่มาแอบดูเขาทำเรื่องส่วนตัวเช่นนี้

ศสาลินเดินมาจนถึงรถของตนเอง ทว่าความคิดฟุ้งซ่านกลับต้องหายไป เมื่อเสียงเรียกของใครคนหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง

"คุณหนูสาครับ มาทำอะไรที่นี่ครับ นี่มันสามทุ่มกว่าแล้วนะ" ทิม ผู้ช่วยคนสนิทของนายดินเอ่ยทักเจ้านายสาวขึ้น เขาทำงานที่นี่ตั้งแต่เด็กเพราะเป็นลูกของคนงานในไร่ จึงรู้จักกับศสาลินเป็นอย่างดี

"ทิม ดีใจจังที่ได้เจอนาย ไม่เจอกันสี่ปีโตเป็นหนุ่มหล่อขนาดนี้เลยเชียว" เธอทักทายชายหนุ่มด้วยความสนิทสนม อีกทั้งยังเป็นการเฉไฉพูดเรื่องอื่น

"คุณหนูสายังไม่ได้บอกผมเลยว่ามาทำอะไรที่นี่ มันดึกมากแล้วคุณหนูไม่ควรออกมาเดินแบบนี้" คนโดนจับผิดคลี่ยิ้มเจื่อน ได้แต่หวังว่าทิมคงไม่ได้เห็นตอนที่ตนแอบเข้าไปในบ้านของนายดิน

"ก็...ก็ฉันเพิ่งกลับจากอังกฤษ ยังปรับตัวกับเวลาไม่ค่อยได้ ยังไม่รู้สึกง่วงก็เลยอยากออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์ที่นี่ แค่ขับรถมาดูว่าม้านอนยังไง นี่ก็กำลังจะกลับแล้วแหละ เพราะว่ารู้สึกหนาว" ทิมได้แต่พยักหน้าหงึกๆ เขาเชื่อว่าเจ้านายคงมีเรื่องจำเป็นที่ต้องโกหก ความจริงแล้วชายหนุ่มตั้งใจจะไปหานายดิน แต่บังเอิญเห็นศสาลินเดินออกมาจากบ้านของหัวหน้าคนงาน จึงแอบเดินตามหลังมาเพราะเห็นว่าดึกแล้ว

"งั้นก็ขับรถดีๆ นะครับ จะให้ผมขับรถไปส่งที่บ้านหรือเปล่า?" แม้ทิมจะอายุมากกว่าศสาลินถึงสามปี แต่เขาก็เคารพหญิงสาวในฐานะเจ้านายคนหนึ่งเสมอ

"ขับรถจากที่นี่ถึงบ้านก็แค่ห้านาทีเองจะไปส่งทำไมเล่า อีกอย่างก็อยู่ในพื้นที่ไร่ไม่มีอะไรหรอก พรุ่งนี้หนูสาจะมาทำงานที่ไร่แล้ว เจอกันนะทิม" ศสาลินรีบตัดบท จากนั้นจึงก้าวขึ้นรถและขับออกจากหน้าบ้านพักคนงานเพื่อกลับไปยังบ้านของตนเองทันที

หนูสาจะไปโวยวายนายดินไม่ได้นะเพราะว่าไปแอบดูเขาเอง 555 อ่านจบแล้วส่งคอมเมนต์มาให้กำลังใจปันหยีด้วยนะคะ ขอบพระคุณค่ะ