Chapter 32

2183 Words

KAGAYA NG INUTOS NI LEON, dumiretso ako agad sa opisina niya pagkatapos ng first break ko. Naabutan ko naman siya na nakaupo sa swivel chair niya habang hawak ang kanyang cellphone at may kausap. Napalingon naman siya sa akin nang pumasok ako pero hindi ko siya pinansin, tumuloy lang ako sa mesa ko at agad na naupo rin sa swivel chair. Tapos ay tumingin ako sa bintana para panuorin ulit ang mga dumadaang sasakyan, kagaya ng ginawa ko kahapon nang wala na akong kahit na anong trabaho na ginagawa rito. “Yes, Mr. Martinez, I’ll be there within half an hour. You can take your time, though, I’m willing to wait,” ang narinig kong saad ni Leon. Pero hindi pa rin ako lumingon sa kanya, hinayaan ko lang siya. “Are you ready?” tanong niya, hindi pa rin ako lumingon, hindi naman kasi ako sigurado

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD