Chapter 20 First Day At Work

2227 Words
Chapter 20 TOHOM KEIRA IT WAS my first day reporting to work. Khian picked me up to drive me on the way to my workplace. When he's done dropping me, he told me goodluck on your first day, before he gave me a pecked on my lips. I unbuckled my seat belt and went out from his car. I breathe out in relief, and check my watch. I still have 15 minutes before the official office hours. Maaga akong naghanda talaga dahil unang araw ko. Khian also told me, to avoid traffic jam in the middle. Nang makapasok ako sa maindoor ng Back Office ay kinakabahan ako. Dumiretso muna ako sa staff restroom para ayusin ulit ang sarili ko. Huminga ako ng malalim bago ko pinagpag kunti ang dress ko. I wore a semi formal dress attire, making sure also that I would'nt violate the company's dress code. Sinuklay ko lang ulit ang buhok ko at binalik sa pagkakatali. Hindi naman ako gumagamit ng make up sa aking mukha kaya tamang dagdag lang ng liptint. Nang masigurado ko nang presentable na ako ay pumasok ako sa frisking area. Dahil wala pa naman akong company's I.D. ay kailangan ko magpa-frisked. Matapos ay dumiretso ako sa biometric fingerprint scanner. Nang matapos akong mag-biometric ay saka ako pumasok sa kwarto na pinaka-opisina ng mga Back Office Staffs. As soon as I entered the room, I went inside, I was welcomed by Miss Josephine, the Store Manager of the Selling Department. Nakilala ko siya noong final interview ko kasama siya ng Regional Manager. Even though its still early, most of the workstation are filled already by the employees. Kanya-kanyang pinagkaka-abalahan, ang iba ay abala sa paglilinis at pag-aayos ng kanilang lamesa, ang iba naman umiinom ng kape habang nag-uusap. "Miss Avila," Miss Josephine approached me. Medyo napalakas pa ang pagtawag niya sa akin kaya napangiti ako. "Good morning, Ma'am", I exclaimed a bit and greeted her. "Come here, I will introduce you to the team." Saka niya inilahad ang kamay niya. When she invited me to go near her, she called the attention of everyone in the room. "Mamaya na ang marites, ang aga-aga", she jockingly told them. The room suddenly filled with our laughters. "Ganyan talaga ang mga yan, dapat masanay ka", natatawang dagdag niya. I timidly smiled and said "okay lang po, Ma'am". Ngumiti naman siya pabalik sa akin. Sinabihan pa niya muna akong ilapag ko ang aking bag sa lamesang malapit sa kanya. Iyong ang unang bakanteng nakita ko. I put down my bag then I returned my attention to her. "By the way, you're Czerina Keira, right?", she asked me in front of everybody. "Baka kasi mamaya ay magkamali ako". "It's my name, Ma'am, Kei na lang po para hindi mahabang bigkasin". "Sige", she trailed off. "The one who is in the table under Payables Department is Mhedz" she started mentioning the name and their position. Mhedz waved her right hand. She looked at me, that's why I told her " go ahead po", agad ko. "Next table to her, Auditor's Department, they are Maricor and Maribel" she introduced next. " That's Maria, the Creative Design Staff," turo niya sa likurang table ng Aunditor's Department. Saglit siyang tumigil. Nginitian naman ako ng mga tatlong kapapakilala niya. "The next table with yours is Shirley, the Administrative Staff. And Vicky the Inventory Control Staff" she paused a little and made a soft chuckle. "Huwag kang, nagsasama-sama sa mga tatlong single na yan, mga lasenggera ng Team Back Office ang mga iyan" . She joked around on the three of them. I could tell that she's very friendly. Because the way how she spitted her joke to her subordinates. Kanya-kanyang reklamo naman ang reaksiyon ng mga binanggit niya. I saw them bickering on what Ma'am Josephine told them. "Halla ka, Ma'am. Huwag mo kaming nilalaglag, baka di kami gawan ng payroll ni Ms. H.R", tumatawang reklamo ng isa sa kanila. I think she's Shirley. "Nandiyan na ba si Jen?", tanong niya magkalipas ng iang segundo. "Nandiyan na Ma'am" Maria was the one who answered her. Mula sa pwesto kung saan kami nakatayo, ay may nakasaradong pintuan. Kumatok siya ng dalawang beses bago may nagbukas. "Jen, good morning. She's Keira, the newly hired HR, Keira she's Jen, the Management Information System Staff", pagpapakilala niya sa amin. Nag hi lang ito at ngumiti sa akin. Napansin ko ring may dalawang monitor sa tabi niya, kung saan mapapanod ang kuhang live ng CCTV sa buong kompanya. The last department she told me was the Treasury. It was Dhez and Kimberlee who are managing the sales of the company. No is allowed to go inside their room, except for the team leaders and cashiers from selling. Ilang minuto lang lang nakalipas nang bumukas ang pintuan. Isang babaeng buntis ang pumasok. She's like on her late 30's, wearing her maternity dress. "Good morning, everyone", bungad niya ng makapasok siya. Agad namang bumaling si Ma'am Josephine at pinakilala kami sa isat't-isa. "Wilma, this is Keira. She'd be your replacement, and she'd be under your supervision in your one week left". I smile at her and greeted her also properly. Hindi na ako nagulat, dahil alam kong kaya siya nagresigned dahil kabuwanan na niya ito at gusto niyang magfocus sa anak. "I'm Keira Ma'am. Nice to met you", formally introducing myself at nakipag-kamay ako. I'm silently praying na sana ay makapalagayan ko silang lahat ng loob dahil nakikita ko naman, they are a type of people who are easy to get along with. "I'll leave her to your hand's" utos ni Ma'am Josephine kay Ms. Wilma. Ms. Wilma just gave her a wide smile to Ma'am Josephine before turning to me. "Halika na, so that I can start teaching you whatever your duties and tasks here". Mabilis na magalang akong nagpaalam kay Ma'am Josephine bago ko sinundan si Ms. Wilma papunta sa working table nito. Ang mga staff na ipinakilala sa akin kanina ay pasimpleng kumakaway nang madaanan ko sila sa kanilang lamesa. Ms. Wilma's work station table was on the entrance right side of the door. Mayroon siyang seperated table detached to her working table. "Iyan muna ang pansamantalang maging table mo", turo niya sa bakanteng lamesa. Agad akong pumunta sa lamesa na sinabi niya. May computer chair doon kaya agad din akong umupo habang sinusuri ang magiging pansamantalang lamesa ko. Medyo maluwag din. Habang sinasabi niya ang mga basic task ko bilang HR Nang makaupo siya computer chair niya aya agad akong lumapit para masa lalo kong matutukan at marinig ang mga ituturo niya. Although may mga background na rin ako sa pagiging HR hindi pa rin ako dapat makampante, mainam ang alam ko lahat nang rules and regulations sa aking duties and responsibilities to my assigned job position. "Eto ang una sa mga maging tasks mo" panimula niya. "It's your responsibility to hire the right employees. Alam mo naman siguro ang proseso di ba?" baling niyang tanong sa akin. Nagumiti ako at tumango. Oo naman di lang sa pag-post ng advert on job boards o sa social media. Responsibilidad mo ring mag-aarange ng interviews, ensuring paperwork in complete and onboarding new employees. "Great" may paghanga sa pagkakasabi niya. Naging tuloy-tuloy ang pagpapaliwanag niya sa mga dapat kong malaman na gagawin. Kunti na lang ang natitira bago ako sumalang sa aktwal na paggawa nang trabaho ko. Sinabi niyang tatapusin namin after our break. As if now upon processing to what will be my duties, nadidigest ko naman. Time flew fast and lunch finally arrived. The girls invited me to have lunch with them. Agad akong umoo dahil mahirap kumain mag-isa. Knowing also hindi ko alam kung saan sila kumakain. Nauna silang lumabas at ako ang pinakahuli. "Ma'am, may delivery po kanina na pagkain para sayo" bungad ng Lady Guard sa akin na nakaduty sa entrance door ng Back Office. "Oh.! Kanino daw po galing, Ma'am?", balik kong tanong na may gulat, dahil wala naman akong inaasahan na magpapadeliver. Tinuro niya sa akin kung saan nakalagay ang sinabi niyang pagkain. Kinuha ko at napangiti ako dahil sa plastic bag palang kilala ko na kung kanino galing. Nagpasalamat ako sa Lady Guard, saka ako bumaling sa mga kasamahan kong nakatayong naghihintay pala sa akin. "Naks, sana all may delivery" tudyong sambit ni Shirley na nakangisi pa. Bigla akong namula sa sinabi niya. "Magpadeliver ka rin, tapos sabihin mo sa delivery boy na para kay Shirley, oh di ba may delivery na rin na para sayo", natatawang turan ni Vicky. Hinampas lang naman nito ni Shirley at napailing ako. Nang makalabas kami sa entrance, tatlo na lang pala kaming naiwan. Hinugot ko ang cellphone ko para magpasalamat kay Khian. Alam ko sa kanya galing kasi pareho naming paborito ang restaurant kung saan galing ang naideliver na pagkain ko. Just when I unlocked my phone, I saw misscalls and message from him. From: Khian❤️❤️❤️ I delivered your lunch, bb. Please do not starve yourself to death. I love you. Napangiti ako habang binabasa ko laman ng mensahe niya. Nireplyan ko muna siya bago ko binalik ang phone ko. "Ang saya ah", pansing sabi ni Shirley at Vicky. Ngumiti ako saka umiling. Katapat lang pala ng kompanya ang karinderya kung saan sila kumakain. Pagtawid mo ng kalsada yon na yon na mismo. Nauna akong umupo sa lamesa. Wala pang masyadong tao kaya mabilis silang naka-order ng mga pagkain nila. Nakahawak na sila ng kanya-kanyang tray pagbalik. I shared them also my food, dahil medyo madami naman. Hindi ko rin kayang ubusin. Habang kumakain kami, naging getting to know each other ang daloy ng usapan. Napatingin ako kay Maria, nang bigla siyang magsalita. Dahil sa sinabi niya naalala ko ang sinabi ni Ma'am Josephine. "First blood tayo sa sabado, sahod day din yon tsaka half day lang tayo", tapos na pala itong kumain. "G", pagpayag agad ni Shirley. "I second the motion" si Vicky na inuubos ang softdrinks. "Iyan na lang ata ang alam niyo kapag pay day", si Mhedz na nakatitig sa tatlo. "Sssshhhh ka ate, baka di kami gawan ni Ma'am HR ng payroll", si Maria na umaalma sa sinabi ni Mhedz. "Ikaw Kei, sama ka ah. Pinaka-first blood mo yon", sabi ni Shirley na nag-aantay ng sagot ko. "Hindi ako umiinom ng alak, pero sasama ako", sagot ko sa kanila. Its my way to know them better also. Siguradong hindi naman ultimate na inuman ang mangyayari baka dahil mas marami pa rin ang kwentuhan. Naexcite ako bigla sa naisip ko. Habang pabalik kami sa office ay tumawag si Khian, sinabi niyang hindi niya ako maihahatid pauwi. I didn't want to pry, so I didn't asked him why. Naging abala ako sa mga sununod na oras sa pagpapatuloy ni Ms. Wilma sa pagtuturn over sa akin sa mga dapat kong gawin. Saka lang ata kami tumitigil kapag gagamit ng comfort room ang isa sa amin. When I told her that I understood what she explained, she gave me credit. Hindi daw ako mahirap turuan, kaya mabilis kaming natapos. I thanked her also dahil sa tiyaga niyang turuan ako. Akala ko siya yong striktong HR hindi pala. When the clock strikes 5 PM halos magsipag-unahan sila sa pag-uwi. Hindi ko maiwasang matawa sa inaakto nila. Para silang mga bata tuwing dismissal ng klase. Na kulang na lang magtulakan kung sino ang unang lalabas sa pintuan. "Kei, icheck mo ang mga yan kapag uwian ng hapon, kahit wala pang 5 lalabas na ang mga iyan at tatambay sa biometric.", bilin ni Ms. Wilma na natatawa. Ugali daw kasi nila ang ganoon kapag hindi sila busy. Undertime, pero mag-out kapag alas singko na. Nauna akong nagpaalam sa kanila na uuwi na ako. Habang pauwi ako iniisip ko ang sinabi nila Maria. Malayo pa naman kaya di ko muna sinabi sa mga magulang ko. Inabala ko ang sarili ko paglilinis ko ng kwarto. Nagawa ko ngang palitan ang bedsheets ko mga pillow cases na ginagamit ko. I was busy when I suddenly received a call from Khian. Isang malamin na paghinga ang ginawa ko bago ko sagutin ang tawag niya. "Magandang gabi, bb. Are you home now?" He had time now to checked on me. Baka nakauwi na rin ito. Agad ko ding sinagot ang tanong niya. "Opo, kanina pa, ikaw?" "Katatapos lang ng inventory, may galing kasi sa Head Office, that's why I need to took overtime. Hindi tuloy kita nasundo. How's your first day, bb? "It was fine. Wala naman masiyadong nangyari. Parang orientation lang" sagot ko agad. "Busy ka ba? Naghahanda ka para bukas?", sunod-sunod na tanong niya. "Tapos naman na. I was about to rest now." I waited for his responsed, which he talked right away from the other line. "Just checking on you, bb. Dadaan sana ako sa inyo" May lakas pa akong pigilan siya kahit gusto ko din siyang dumaan. Alam ko din kasing baka pagod rin siya. "Huwag na. Uwi ka na lang din ng diretso at magpahinga na." Narinig ko pa ang pagbuntong hininga niya. "Good night, bb. I love you" "Take care. Good night" Bago pa magbago ang desisyon ko sa sinabi ko sa kanya, I turned my phone off and decided to finish to set my bed. When all I wanted to do was to be with him, after a long day for the both of us.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD