"พวกคุณไม่ได้รับอนุญาตให้ออกจากพื้นที่นะคะ" นางกำนัลที่เห็นจัสซีเนียและซัลมา เดินมาจากด้านบนหมายจะเดินออกจากนอกประตู จึงได้ทักท้วงและยืนขวางทางไว้ "พวกเราแค่ขอไปเดินดูดอกไม้ได้ไหม?" ซัลมาว่าขึ้นอย่างขอร้อง "องค์รัชทายาทไม่ได้มีคำสั่ง พวกเราไม่อาจขัดได้" นางกำนัลยังยึดมั่นในหน้าที่ไม่มีขาดตกบกพร่อง นั่นทำให้ซัลมาถึงกับหน้าหงอยลงทันตา "พวกเราจะไปไม่นานหรอก ให้พวกเราไปเดินสูดอากาศข้างนอกบ้าง มันน่าเบื่อจะตายที่ต้องอดอู้อยู่แต่ในนี้" จัสซีเนียว่าเสริม เพราะหล่อนก็ต้องการจะออกไปเดินรับอากาศเหมือนกัน "ไม่ได้ค่ะ" นางกำนัลยังคงยืนกราน "พวกเราสัญญาว่าจะไม่ซนค่ะ แล้วจะรีบกลับมาแน่นอน จะไม่ให้องค์รัชทายาทรู้ คุณนางกำนัลไม่พูด พวกเราไม่พูดท่านก็ไม่ทรงทราบหรอกค่ะ นะ นะ นะ พวกเราเบื่อจนใจจะขาดอยู่แล้ว" เมื่อใช้ไม้แข็งแล้วไม่ได้ผล ซัลมาจึงใช้ลูกอ้อน ขยับไปกอดแขนของนางกำนัล จนต้องลอบถอนหายใจอย่างเห