“ตกลงนัดโอนที่กันวันไหน”
ประไพพรรณีถามพร้อมกับวางถ้วยจานบรรจุกับแกล้มเลิศรสที่เธอจัดแจงทำแบบสุดฝีมือที่ตรงหน้าหน้าของตาสุนทร
“โอนเอินอะไรกันล่ะเอ้อเรานี่”
“จะไปรู้หรือ นวลก็นึกว่าคุยกันถูกคอ แล้วก็เลยตกลงยกที่ให้เขาไปแล้ว”
ศศิร์ธาหลุบตาลงมองแก้วเหล้าหมักในมือ ซ่อนแววตารู้ทันเอาไว้ไม่ให้ใครเห็น ครู่ใหญ่ที่ได้สนทนากับตาสุนทร ทำให้เขาได้แง่คิดในชีวิตหลายเรื่อง ให้เขาได้รู้จักเรื่องราวของคนในบ้านรวมไปถึงคนในละแวกนี้ด้วย แม้ตาสุนทรจะไม่ได้สาวไส้เล่าเรื่องราวในครอบครัวออกมา แต่จากบทสนทนาแล้ว เขาพอเดาได้ นั่นก็รวมไปถึงคนที่เขาสนใจตรงหน้านี้ด้วย
หลานสาวของตาสุนทรเป็นเด็กดีมาแต่ไหนแต่ไร เรียนจบก็มาช่วยทำสวนทำไร่ ไม่ได้ทำงานในสายงานที่เรียนมา แกเล่ามาถึงตรงนี้แล้วเขาก็พอเอาได้ว่าน่าจะเป็นเพราะประไพพรรณีท้องจนต้องดร็อปเรียนมากกว่า แต่ตาสุนทรก็ไม่ได้เล่าตรงนี้
ตาสุนทรเอ่ยชวนเมื่อเห็นว่าหลานส
