“ขึ้นไปที่ห้องพี่ก่อน”
ศศิร์ธาไม่ได้ถามแต่เหมือนจะสั่งเธอมากกว่า ตอนที่เขาจอดดับเครื่องแล้ว คล้ายกับจะกดดันเธอแบบกลาย ๆ
ประไพพรรณีไปไหนมาไหนกับเขานอกเวลาเรียนบ่อยจนเริ่มรู้นิสัยของเขาบ้างแล้ว เธอนั่งนิ่งเกือบนาที ไม่พูดอะไรกับเขา แล้วค่อยหมุนหน้าไปพูดและถามเขาเบา ๆ ในประโยคเดียวกันนั้นเลย
“ไม่ไปค่ะ อาจารย์กำลังจะล่อลวงนวลใช่ไหมคะ”
ประไพพรรณีส่งเสียงถามเขาด้วยท่าทีระแวง ที่แท้เขาก็เป็นอย่างที่เธอกังวลใจมาตลอด อาจารย์ที่ไหนจะมาใจดีบอกสอนบทเรียนนอกตำราให้โดยไม่หวังผลอะไรเลย เขาพาเธอไปนั่งฟังความลับของบริษัท เธอเป็นแค่คนเดียวในคณะอย่างที่เขาบอกจริงหรือ หรือเขาทำแบบนี้กับคนอื่น ๆ มาแล้วหลายต่อหลายคนเพื่อแลกเกรด
ศศิร์ธามองสบตาเธอก่อนตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่เธอฟังแล้วใจเสีย “ใช่”
ประไพพรรณีครางเสียงแผ่วเรียกเขา “อาจารย์”
ศศิร์ธายื่นหน้าเข้ามาห
