After our heart to heart talk na walang bahid na pagdadalawang isip na magsabi ng aming tunay na naramdaman. Nagiging magaan agad ang pakiramdam dahil na sabi ko rin kay Rohan kung ano ang bumabagabag sa akin habang nagmumuk sa kuwarto.
Out feeling is mutual, ngunit hindi ko lang maamin sa kanya 'yun. A side sa nagseselos ako, nakakaramdam na rin ako ng ilang feelings na ang hirap aminin sa kanya. Natatakot ako sa posibleng mangyari oras na masabi ko kay Rohan ang totoong naramdaman ko sa kanya.
I wanna cried while battling all the negative thoughts. Because this is the hardest part of being iconic to your feelings. It's hard to tell the truth, lalo na't may consequences naman kung aamin ako sa nararamdam ko. Mas mabuti ng ganito. Mas magandang ng ilihim kay sa naman isawalat ang lah
