ตอนที่ 3
รถตู้คันหรูกำลังแล่นข้ามผ่านสะพานบางปะกงที่มีแม่น้ำบางปะกงทอดยาวอยู่เบื้องล่างพร้อมด้วยเรือลากสินค้าที่แล่นผ่าน.. นี่ใกล้เข้าเขตชลบุรีแล้ว ก็ถือว่ารวดเร็วไม่น้อย เพราะศีตะลาไม่อาจที่จะข่มตาให้หลับได้อย่างมุกล้อมที่คงหลับสนิทแล้วหลับปุ๋ยแสนสบาย อีกอย่างหัวใจเธอมีความกระสับกระส่าย
ไม่รู้สิเป็นเพราะอะไรถึงเกิดความรู้สึกเช่นนี้ขึ้น หล่อนอาจจะประหม่าหรือเปล่า..ตื่นเต้นตกใจสั่นกับหน้าที่ใหม่ ที่ทางฝ่ายนั้นตระเตรียมเธอและต้อนรับให้เป็นเจ้าสาวแปลกหน้าอย่างไม่คาดฝันต้องได้ไปเห็นสัมผัสกับตา.. เพราะหล่อนก็มีบางสิ่งบางอย่างที่ซ่อนเงียบเก็บงำในใจ
น่าจะรู้ว่าอีกฝ่ายก็มีเหลี่ยมเล่ห์ เพราะว่าลุงกับป้าของหล่อนเองก็มีท่าทีไม่ที่น่าไว้ใจสักเท่าไหร่นัก และในที่สุดรถตู้ก็เข้าเขตระยอง..ใกล้จะถึงจันทบุรีแล้วสิ เข้าเขตอำเภอนายายอามซึ่งติดกับแกลงระยอง
ส่วนทางด้านรถเบ๊นซ์คันหรูของสองสามีภรรยา ..กัณทิชากำลังกระหยิ่มยิ้มและเอ่ยพูดมากมายทีเดียวกับท่านผู้เป็นสามีในสิ่งที่ทั้งคู่รู้ดีว่ากำลังคิดทำอะไรอยู่
“ที่สุดเราก็สามารถกำจัดยัยศีตะลาได้แล้วนะคะคุณพี่ ฮึ ก็นังหลานคนเก่งของคุณพี่มันโง่เองนี่อยากจะเอาตัวเองส่งเข้าปากเสือโดยที่เราไม่ต้องคิดแผนอะไรให้ยุ่งยากก็ช่วยไม่ได้ใครจะรู้ว่ายัยศีตะลามันจะกล่อมง่ายอย่างนี้ล่ะคะคุณพี่”
หากนายพิมานครุ่นคิดไปตามภรรยาเช่นกัน นี่เขาดูร้ายกาจกับหลานสาวมากเกินไปหรือเปล่า ศีตะลาเป็นหลานสาวคนเดียวที่น้องชายทิ้งเอาไว้ให้ดูแลก็นั่นสิ หากแต่มันเป็นสิ่งที่เขาต้องทำ และจำเป็นด้วยท่านรู้สึกละอายใจแต่ไม่รู้จะทำอย่างไรดีถ้าศีตะลารู้ ความจริงว่าท่านมีส่วนร่วมในการโกงทรัพย์สินมรดกจากน้องชาย ซึ่งเป็นของศีตะลาเป็นจำนวนมหาศาลกับภรรยา แต่จะทำอย่างไรได้ เพราะเท่าที่ผ่านมานั่นผีการพนันสิงสู่จิตใจของท่าน
“ก็ทำไมคะ คุณพี่.. นี่ หรือคุณพี่จะใจอ่อนลง”
สบตาผู้เป็นสามีแล้ว นางเห็นแววตาของท่านสามีที่ดูอ่อนลงและเต็มไปด้วยความคิดมาก..เหมือนกับกลัว และหวาดกังวลในสิ่งที่ตนเองกระทำ ดังนั้นสีหน้าของกัณทิชาจึงจ้องเข้มเขม็งมาทางสามี
“แหม..คุณพี่ลองถ้าอะไรมันเป็นอย่างนี้ไปเสียแล้ว..ดิฉันว่าคุณพี่อย่าห่วงเลย เพราะสมบัติทั้งหมดของนังศีตะลา ก็ตกเป็นของเราและลูกเราทั้งหมด แล้วอย่ามาทำใจอ่อนในเวลานี้เลยคะ ในเมื่อแผนการที่เราวางไว้มัน ใกล้แล้ว และมันจะต้องเป็นจริงด้วย และการไว้วางใจเราที่มีต่อเจ้าพ่อเหมืองจะต้องเกิดขึ้น และทำสำเร็จ”
คุณกัณทิชานั้นคาดเอาไว้ด้วยใจที่หมายมาด
“นายฆเนศวรนั่น จะต้องมารับเอายัยศีตะลาไปเป็นเมีย.. ก็สุดแต่ว่าจะอยู่จะทนได้ยังไงก็เป็นเรื่องของมันล่ะ เราไม่เห็นจะต้องสนใจเลยคุณพี่ และถือว่าคุณพี่ได้ชดใช้การพนันไปได้แล้วก็เพียงพอ ฮึ ต่อไปนะคะ ดิฉันว่าคุณพี่เลิกเลย เลิกเล่นเด็ดขาดกับมัน ถ้าไม่อยากจะหมดเนื้อหมดตัวเหมือนอย่างคราวนี้อีก นี่ดีนะคะ คุณพี่ยังมีศีตะลาเป็นการแลกเปลี่ยน นี่ถ้าเป็นลูกสาวของดิฉัน ฮึ ดิฉันคงทำใจไม่ได้แน่นอนอกจะต้องมาแตกตายแน่ ที่ลูกสาวของตัวเองต้องมาขายตัวชดใช้หนี้การพนันที่พ่อมันก่อขึ้น”
คำพูดนี้กัณทิชาเอ่ยค่อนข้างแรงเพื่อกระตุกเตือนสติของสามีที่มักเผลอพลั้งพลาดอย่างไม่รู้จักจดจำ จนพิมานสะอึกหน้าถอดสี แต่ก็ไม่เถียงภรรยา เพราะเรื่องนี้เป็นนิสัยที่เคยชินและค่อนข้างจะแก้ยาก
คราวนี้คอตั้งบ่าระหงงามของหล่อนก็อดชะเลืองมองอีกครั้งไม่ได้ช่วงหนึ่งที่เธอเผลองีบไปลืมตาอีกครั้งเมื่อเข้าสู่เขตตัวจังหวัดของจันทบุรีป้ายหลักกิโลเมตรป้ายชี้บอกเส้นทางของโป่งน้ำร้อนกับปราจีนบุรีขณะนี้กำลังจะผ่านมหาวิทยาลัยราชฏักรำไพพรรณีพื้นที่ของจังหวัดจันทบุรีมองเห็นทิวเขาสลับรายล้อมรอบซับซ้อนคดเคี้ยวดั่งพญางู พื้นที่เหล่านั้นนอกจากติดเชิงเขา ยังมีลักษณะเป็นระนาบต่ำลาดไหล่ลงไปเรื่อย แต่อุดมด้วยพืชผลเกษตรนาๆชนิด เป็นจังหวัดที่ขึ้นชื่อลือชาเรื่องผลไม้อย่างมากที่สุด
แต่ครั้งบิดายังมีชีวิตอยู่
ซึ่งศีตะลาเคยคุ้นเคยจังหวัดนี้ดีพอสมควรระหว่างสองอำเภอ คือ ขลุง กับโป่งน้ำร้อน เพราะบิดามีกิจการเหมืองพลอยและมีบ่อพลอยอยู่ที่นี่ จากนั้นเธอไม่เคยทราบเลยว่า กิจการได้เปลี่ยนมือไปแล้ว และเป็นของคนอื่น น่าจะเป็นของตระกูลผู้ชายคนที่เธอกำลังยัดเยียดส่งตัวเองไปให้เขายิ่งปักใจเชื่อว่า หมอนี่..ต้องมีส่วนรู้เห็นในการตายของบิดาและมารดาของเธอ เพราะท่านเสียชีวิตอยู่ในพื้นที่ของจังหวัดจันทบุรี
หญิงสาวสวยจัดคำรามผ่านน้ำเสียงออกมาทันที พร้อมกับเม้มเรียวปากนั่นดวงตาเข้มของหล่อนจะแตกต่างอะไรจากแสงเพลิงที่เริงโรจน์ นายฆเนศวร ที่ศีตะลาจัดส่งตัวเองไปเพื่อทำลายล้างเขาอย่างเดียวไม่แคร์ว่าผลที่เกิดขึ้นจะเป็นอย่างไรสิ่งที่สาวสวยต้องการ ที่สุดคือสะสางหนี้บัญชี้แค้นให้บิดามารดาของหล่อนศีตะลาให้สัญญาแก่ตัวเองตลอดเวลาว่าตราบใดที่หล่อนยังมีชีวิตอยู่จะสะสางล้างความอัปยศของครอบครัวให้จงได้
****************************************
และในขณะเดียวกันกับทางฝ่ายตรงกันข้ามว่าที่เจ้าบ่าวจอมเถื่อน..ฉายานี้บรรดาลูกน้องและเหล่าศัตรูที่อยู่รายรอบแต่งตั้งให้ชายหนุ่มที่คงไว้ซึ่งความป่าเถื่อนและดุดันเหี้ยมเกรียมอย่างเห็นได้ชัด หลังจากที่เพียงคาดคะเนเดานั้นชายหนุ่มที่หยัดกายอยู่ตรงหน้าในชุดที่ไม่พิถีพิถันเท่าใดนัก เขาแต่งกายเหมือนชุดพนักงานมากกว่า สีกางเกงที่ดูมอจนซีด เสื้อเชิ้ตสีดำสนิทกำลังสู้ท้าทายกับแดดที่เริงฤทธิ์จัดที่ตราดนี่เอง พื้นที่ที่อาณาจักรของเขาตั้งอยู่นั้น
เขาเป็นเจ้าพ่อที่ได้รับสัมปทานในการทำเหมือง มองเห็นสองฟากฝั่งตรงกันข้ามคือเกาะที่สวยงามมากที่สุดแห่งหนึ่งในจังหวัดตราด.ซึ่งเหล่านักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติหลงใหลในมนต์เสน่ห์อย่างมาก เกาะที่ว่านั่นคือ เกาะช้าง เกาะล้าน แล้วก็เกาะหมาก กับอีกเกาะกง
บ้านพักที่ปรากฏขึ้นกลางเหมืองเป็นบ้านพักชั่วคราวเท่านั้น.. หนุ่มหน้าตาเหี้ยมเกรียมที่บดบังความหล่อเหลาที่แท้จริงไว้ภายใต้หนวดเคราที่รุงรังแทบไม่โกนมานานหกเดือนแล้ว