ซิ่วเข่อซิงผู้เป็นบิดาของซิ่วชินอี๋พิจารณารูปร่างเล็กผิดปกติของเด็กชายอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะหันมาพ่นลมหายใจคล้ายไม่สบอารมณ์อย่างรุนแรงไปทางหลี่หยุนที่บัดนี้ยังไม่ได้ถูกเชิญให้นั่งลงที่เก้าอี้ด้วยซ้ำ ส่วนหย่งฮูหยินผู้มีศักดิ์เป็นท่านยายดวงตาของนางมีม่านน้ำตาบางๆ ฉาบอยู่เมื่อเห็นใบหน้าของเด็กชายละม้ายคล้ายผู้เป็นมารดาอยู่ถึง 7 ส่วน แต่นางก็ทำได้เพียงกลืนน้ำลายลงคอไปอย่างยากเย็นวาจาไม่หลุดออกจากปากเลยสักคำ
"ท่านลุงหลี่ ท่านนั่งลงก่อนเถิดขอรับ เราสองคนคือพี่ชายของชินอี๋เป็นลุงของหลงหยาง เด็กน้อยเจ้าก็ลุกขึ้นเถิด" ซิ่วอู๋เฉินบุตรชายคนโตของซิ่วเข่อซิงเริ่มต้นเชื้อเชิญหลี่หยุนให้นั่งลง บิดามารดาทำเมินเฉยต่อชายชราแต่เขาเป็นผู้น้อยโดยมารยาทแล้วก็ควรเป็นผู้ไกล่เกลี่ยให้ทั้งสองฝ่ายได้ร่วมวงสนทนากันให้รู้ความ
"เจ้าต้องการเงินเท่าใดไม่ต้องอ้อมค้อมหรอก ชื่อเสียงของเจ้าภายในสกุลหลี่ข้าย่อมรู้ดี" ทันทีที่ห
