Chapter 39

3000 Words

Past Patuloy lamang ako sa pagkuha nang ilang mga prutas sa mga puno. Hindi ko alam kung ano ang trip ng dalawa at bakit kailangan pa nilang magtago. Lumipas ang ilang isang oras ay na tapos na rin ako sa pagpitas ng ilang mga prutas at ilang mga tanim na sa tingin ko ay magagamit namin sa pagluluto. Nagsimula na akong maglakad patungo sa labas ng gubat at hinintay na lumabas ang dalawang babaeng iyon, ngunit nakalabas na lang ako ay wala pa ring Lauriel at Treyni na lumabas. Hindi ko na lang ito pinansin at inisip na baka bumalik na ang mga ito sa kung saan kami nagpapahinga kanina.  Ilang sandali pa ay malapit na ako sa lugar na kung saan sila nagpapahinga, at na gulat naman ako nang makita ko silang lahat na mahimbing pa rin na natutulog, at nanatili pa rin sila sa kanilang mga pwesto

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD