When Destiny Decides (Complete)

When Love Unfolds

Nagdaan na ang ilang araw, lumipas na ang dalawang linggo.

Marami rami na ang kanilang nacover sa kanilang training.

Sa huling linggo ay more on outside activity na sila.

Excited na nag impake ng dadalhin sa Ranya para sa camping nila.

Si Jessie naman ay parang wala lang sa gagawing activity, ni ayaw nga niyang sumama kung di lang pinilit ng kapatid niya.

It was Sunday night nang lumabas siya ng hotel nang siya lang.

Inikot niya yung plaza na may samot saring bilihan pag gabi.

Ito ang dati niyang napupuntahan noong siya’y nasa Manila pa at nagtatrabaho.

Naexcite siya nang makita na naroon padin yung paborito niyang nagbebenta ng street food at barbecue.

Nilapitan niya ito at bumili ng samot saring street food at barbecue na pwede niyang kainin sa kwarto nila.

Eksaktong naglalakad na siya pauwi nang makita siya ni Stephen habang nag ddrive pauwi.

“Jessie? Why are you outside?”

Nagulat siyang nakilala siya nito.

“Ah. Galing lang po Merkato. May binili lang po”

Tinignan ni Stephen yung bitbit niya at pinasakay siya.

“Hop in, sabay na kita.”

“Malapit na po yung Hotel, Okay lang po ako.”

“I insist. Please, get in the car.”

Napatigil ito habang nasa kotse si Stephen at sinasabayan siya sa kanyang paglakad.

Nagbuntong hininga siya at pumasok din ng kotse.

Napangiti naman si Stephen at agarang pinatakbo ang kotse nang sumakay na ito.

“Wanna go for a late night drive?”

“Sir, baka po pagod na kayo”

“It’s okay, minsan lang naman to.”

Tumango nalang siya at mas pina andar pa niya palayo ang kotse. Dinala niya si Jessie sa isang tahimik na lugar na nakikita ang kabuuan ng lungsod.

Namangha si Jessie sa nakita niya nang siya’y lumabas ng kotse kasabay ni Stephen.

“Wow, ang ganda. Matagal ko nang gusto makapunta dito.”

“Maganda talaga dito pag gabi. Mas maappreciate mo ganda ng lungsod.”

Tinanaw nila ang kagandahan ng lungsod habang inimbitahan niyang kumain si Stephen ng pagkain na nabili niya sa Merkato.

“Kain po tayo nito.”

“Uy, matagal na akong di naka kakakain nito mag mula nung college ako.”

Namangha siya sa pagiging totoo pala nito. Kahit pala mayaman siya eh nakakain na pala siya ng pang masa na pagkain.

“So dito ka pala nagtrabaho nun? Saang company ka nagwork?” tanong nito

“Hmm, actually po sa mga BPO ako. Mejo madami dami din kasi palipat lipat kami ng tinitrhan. Doon ako nag ttrabaho sa kung saan ako malapit. Nag rerent kasi kami. Since province kami talagang nakatira.”

Tumango tango siya habang kumakain.

“Naka ilang boyfriend ka na ba?”

Muntik na siyang masamid sa kanyang tanong. Tumawa lang ito at kumakain habang nag aantay ng sagot.

“Yung totoo, isang beses palang ako nagkaroon ng mahabang relasyon. Yung iba, tig one month nalang.”

Napakunot siya ng noo.

“Bakit naman?”

Tinignan muna ni Jessie si Stephen bago nakasagot.

“Ang sabi nung mga nakakarelasyon after nung nag iisa kong matagal. I deserve better daw. Na sila may kasalanan. Na di daw sila ang para sakin”

Nag kibit balikat lang siya, at kumain.

“Mga gago pala naka relasyon mo kung ganun. I mean, why would they do that to someone like you kung gayung pinapakitaan mo lang naman ng pagmamahal ang mga yun?”

Nagkibit balikat ulit siya at natawa.

“Siguro ganyan kalupit yung tadhana sakin. Yung kahit sa family matters ganun din. Kaya napag desisyunan kung maging single nalang forever. Ayokong magkapamilya at yung mga anak ko maranasan kung gano kalupit ang mundo.”

Tinitigan siya ng mariin ni Stephen bago ito nagsalita.

“Hindi mo palang siguro nahahanap yung taong para sayo. Gigive up ka na ng ganun?”

Napailing lang si Jessie.

“Ayoko na din masaktan. Tama na yung palagi akong nagiging tanga.”

Pinagmasdan ni Stephen ang mga mata ni Jessie na may namumuong luha. Gusto niyang malaman kung ito ba ang sakit na naramdaman niya sa kanyang pag iyak. Gusto niya itong yakapin at sabihing nandun siya para portektahan siya.

“Yan ba ng dahilan kaya ka umiyak ng gabing yun?”

Napakunot ng noo si Jessie. Ano kaya pinagsasabi nito. Naisip niya.

“I don’t want to scare you but nung pumunta ako sa province niyo, nakita kita sa may dalampasigan na naka upo sa isang malaking bato at umiiyak”

Nagulat siya sa rebelasyon at tinignan niya si Stephen. Wala siyang sinabi ngunit ang mata ay nanguwewestyon. Di nagtagal at napaluha siya at biglang tumayo.

“Kailangan na nating bumalik. Maaga pa bukas.”

Akmang aalis na siya sa kinatatayuan niya nang hablutin ni Stephen ang kamay niya sabay niyakap siya ng mahigpit.

“I’m sorry. Di ko sinasadya na makita ka dun. Parang pinisil ang puso ko nung makita kitang umiiyak mag isa.”

Tahimik siyang niyayakap ni Stephen habang tumulo na ang kanyang mga luha. Naisip nya ang dahilan ng kanyang pag iyak kaya ganun nalang siya ka sensitive nung gabing yun.

“Iiyak mo lang. Ilabas mo sakin yung kalungkutan mo. Wag mong itago ang tunay mong naramdaman.”

Hinagod hagod niya ang likod ni Jessie habang ito ay tahimik na umiiyak sa kanyang balikat. Naramdaman niyang basa na ang kanyang suot sa may balikat pero di niya ininda.

Tinulak ni Jessie si Stephen ng mahina at ito’y nakayuko. Hindi na ito umiiyak ngunit malungkot ang kanyang mukha.

“Umuwi na tayo please.” Makapal ang boses nang siya’y magsalita.

“Are you okay now?”

Di na ito sumagot at nagpatiuna na sa kotse. Pumasok at nag seat belt. Pinagmasdan lang ni Stephen ang kanyang likod hanggang sa siya’y makasakay na.

Tahimik ang kanilang biyahe pabalik sa Hotel. Hindi na nagtangkang pasayahin pa ni Stephen ang mood sapagkat alam niyang hindi iyon ang gugustuhin ni Jessie.

Pagdating nila sa Hotel ay agarang lumabas si Jessie. Di na naabutan ni Stephen nang pumasok ito sa elevator. Pinagmasdan nalang niyang pataas ito sa floor kung saan ang kwarto nila.

Siya naman ay ginamit ang kabilang elevator para maka akyat sa pent house niya. Hinilamos niya ang kanyang mga kamay sa nangyari. Hindi niya inasahan na siya’y iiyak nung mabanggit ang naturang nakita ilang buwan na ang nakaraan.

Pagdating niya sa kwarto ay uminom kaagad siya ng isang hard drink na nasa maliit niyang bar. Gusto niyang iinom ang pait na kanyang naramdaman dahil sa kanyang nagawa.

“Sana okay ka lang. Sana makita kita bukas.” Bulong niya sa sarili.

Araw ng Lunes; Panghuling linggo. Ang lahat ay nasa baba na ng Hotel at handa nang sumakay sa Bus na kanilang gagamitin.

Nandun na siya isang oras bago ang designated time. Hindi niya nakitang dumating si Jessie. Si Ranya at Ray lang ang nakita niyang magkasama. Nilapitan niya ang mga ito.

“Good morning. Asan ang ate niyo?”

Nagkatinginan ang dalawa bago nagsalita.

“Di daw sasama si Achi, di daw maganda pakiramdam niya.” Sagot ni Ranya sa kanya.

“Pero actually sir, magdamag daw nag iiyak si ate, di alam bakit” siniko naman ni Ranya si Ray nang nagsumbong ito.

Nagbubulungan ang dalawa nang siya’y umalis.

Bumalik siya ng Hotel matapos makausap ang POC ng Team.

Sumakay ng elevator papunta sa floor nina Jessie.

Pagkadating niya sa kwarto nila ay kumatok ito.

Nakatatlong katok muna ito bago bahagyang pinagbuksan.

“Ano po kailangan niyo?” Bungad ni Jessie nang mabuksan ang pinto.

Nakita ni Stephen ang pamamaga ng kanyang mga mata buhat ng pag iyak niya magdamag.

Napasinghap siya at binulong ang pagmura sa sarili nang makita ang kalagayan ni Jessie.

“Pwede ba akong pumasok?” humingi siya ng pahintulot sa babae bago nito tuluyang buksan ang pinto.

“Hindi po ako sasama sa camping, sila nalang po.” Sambit nito habang naglalakad papunta sa kanyang higaan.

“Dahil ba ito kagabi?” tanong niya.

“Ayokong pag usapan.” Ang tanging sagot na kanyang nakuha.

Umupo siya sa katabing upuan at siya’y pinagmasdan.

Marahil ay nairita itong umupo lang siya at hindi umalis, bumangon si Jessie at hinablot ang kamay ni Stephen.

Kanya itong hinalikan sa labi hanggang sa sila’y maubusan na nang hininga.

“Jessie?” ang tanging nasabi ni Stephen.

Hindi sa hindi niya alam pano ito gawin. Heck playboy siya nung College niya pa. Sadyang nagulat siya na hinalikan siya ng babaeng gusto niya.

“Diba gusto mo ako? Make love with me then.”

“Ayokong samantalahin ang kahinaan mo, Jessie. Alam kong nasasaktan ka ngayon.”

“Then make the pain go away.” Ang sabi niya habang nilalaro ni Jessie ang kanyang tenga with her lips.

Lalake siya, nanghihina lalo sa taong nagugustuhan nila.

Tinulak ni Stephen si Jessie pabalik sa kama habang nilakad niya papuntang pinto at nilock ito.

Ang buong akala ni Jessie ay hihindian siya kaya tinulak siya at akmang lalabas na.

Pero nagkamali siya, nilock lang niya ang pinto at bumalik.

Habang pabalik ito sa kanya, hinubad na niya ang kanyang coat, kasunod ang sapatos.

Nang malapit na siya kay Jessie ay yumuko siya sa kanya para magkalapit ang kanilang mga labi.

Naghalikan sila habang ang mga kamay ay malikot. Ang kamay ni Stephen ay hinihimas and kanyang tiyan, hita at legs. Samantalang ang mga kamay ni Jessie ay abala sa pag huhubad sa suot niyang long sleeve at ang kanyang slack.

Napa ungol si Jessie nang pasukin ni Stephen ang kanyang bibig. Hinalikan din niya ito sa kanyang leeg at dibdib.

Hindi nahirapan si Stephen sa paghubad sa kanya sapagkat siya ay naka robe lamang na walang ibang saplot.

“Damn, you’re ready for me.” Nang kanyang ilagay ang daliri sa gitna ng kanyang p********e.

Umungol siya ng malakas. Mas umungol pa ito nang ang mga labi ni Stephen ay natagpuan ang kanyang munting mga korona.

Nilasap niya ang kanyang himas na mukhang ini ingat ingatan siya.

“S..Stephen..” sambit niya nang sinimulan na lumabas pasok ang daliri ni Stephen sa kanyang p********e.

Kalaunan mas sumigaw pa ito sapagkat ang kanyang p********e ay pinaglalaruan na ng dila ni Stephen.

Mas sumasarap ang kanyang nadarama habang ito ay kinakain siya.

“f**k baby, you’re so sweet” At patuloy ang kanyang seremonyas hanggang siya ay labasan.

“Now it’s my turn.” Sambit niya.

Nagpaibabaw siya at hiniwalay ang kanyang mga binti.

Pinasok niya si Jessie na mukhang ilang buwan ding nagpigil.

“f**k, ang tight mo.”

Hindi nito napigilan ang pagiging wild sa kama. Ilang rounds ang kanilang nagawa hanggang sa sila’y mapagod.

Napansin ni Jessie na hapon na. Nakatulog siya sa pagod. Ngunit siya’y nagtaka na mayroon siyang katabi.

Nasanay na siya na iniiwan pagkatapos ng nagawa. Napangiti siya ng makita niyang katabi niya ang pinakagwapong lalake na nakilala niya.

Gusto niyang itrace sa kanyang daliri ang matangos nitong ilong papunta sa kanyang mga labi nang ito ay magising.

Nagulat si Jessie at binaba ang kamay.

Napangiti si Stephen at yinakap si Jessie ng mas mahigpit.

“Kailangan na nating maghanda. Need na tayo sa camp.”

Bumuntong hinga lang si Jessie.

“Ayokong sumama.”

Tinignan siya ni Stephen na may pagkadismaya.

“Wala akong partner dun kung wala ka.”

Tinignan niya si Stephen at natawa marahil kasi naka bguso nanaman ito na parang bata.

“Yah, para kang bata. Madami dun ang willing maging partner mo.”

“Gusto ko ikaw. Hindi sila.”

“Inaano ba kita? Tama na nga yang kaka nguso mo.”

Ibinaon niya ang kanyang mukha sa may leeg ni Jessie at kanyang hinalik halikan. Alam na niya ngayon na ito ang kanyang kahinaan, ang halik halikan siya sa leeg.

“Sama ka na please. Nag plano ako mga activities na pwede sating dalawa. Sige na.”

Tinignan niya ito at ngumiti. Hindi niya mahindian ang taong to kahit pa nangako sa sarili na di na siya magpapaloko.

“Fine. Nakakainis ka.”

“Yes! Para sakin ba ang mga ngiting yan?”

“Hindi. Mangarap ka.”

At ito ay ngumuso nanaman bago umibabaw at hinalik halikan ang leeg niya.

“One round nalang.”

At sila’y nagpatuloy hanggang sa natapos ang araw na silang dalawa ay nasa kama pa.

Hating gabi na nang makarating si Stephen at Jessie sa camping site.

Nagtaka sina Ranya at Ray nang makita ang ate nila na lumalapit sa kanila.

“Oh, akala ko di ka na sasama ate?” nagulat si Ray.

“Oo nga, parang desidido ka na kanina ah.” Dagdag ni Ranya.

Tumingin lang si Jessie sa kinaroroonan ni Stephen at ngumiti. Nakita nang dalawa ang direksyon ng kanyang mga mata at di matigil ang kanilang kakulitan.

“Sabi ko na eh, iba ang powers ni Sir Stephen eh. Biro mo napasama ka kahit kami halos umiyak mapilit ka lang.” panunudyo ni Ray.

“Tama nga Achi, nagtatampo kami niyan. Mas malakas na si Sir ngaun mangumbinsi sayo ha?” pagtatampo ni Ranya.

“Siya siya tama na, andito na ako, masaya na ba?” natatawa niyang sagot.

“Deets ate kelangan namin para di na kami magtampo” pangungulit ni Ray sa loob ng tent.

“Anong sasabihihn ko sa inyo?” natatawa niyang tanong.

“Achi pano ka napapayag ni Sir Stephen na sumama?”

Sasagot na sana siya ng nang sumabat si Stephen.

“Kasi kelangan niyang sundin boyfriend niya.”

Tinitigan niya ito ng nakanganga sa hayagang pagsabi nito na boyfriend niya siya.

Nandilat naman ang dalawa since nasa loob sila ng tent at malayo layo sa iba kaya di sila dinig. Pumasok na kasi si Stephen at nakihiga lang muna since andun si Jessie.

“K..kelan pa achi?” nauutal niyang tanong sa ate niya.

“A a ahh, ano kasi –“ hindi niya maipatuloy kasi sumabat nanaman si Stephen.

“Tandaan niyo ang araw na to ha, dahil ngaung araw niya ako sinagot.” Ngumiti ito at umalis na papuntang tent nila ng kaibigan niya.

Naiiritang pinagmasdan nalang niya ang likod ni Stephen na papalayo. Naiwan siyang gigisahin ng dalawa magdamag.

“Ahh wala pa akong tulog na maayos.”