Hindi alam ni Aira kung paano siya matiwasay na nakauwi, ang isip niya ngayon ay nanatili pa rin sa usapan nil ani Pietro. Pagdating niya sa kwarto ay dumiretso siya sa banyo at tiningnan ang sarili sa salamin. Mugto ang kan’yang mata at pulang-pula ang ilong niya maging ang leeg at tenga. Halos hindi rin maubos ang luha niya na patuloy pa ring lumalabas sa kan’yang mata. Kinuyom niya ang kan’yang kamao at kinagat ang labi na nagsimulang dumugo.
“Paano nila nagagawa sa’kin ‘to?” Halos paos ang boses ni Aira nang itanong iyon sa sarili. May ginawa ba siya sa past life niya para masaktan ng ganito? Dapat hindi siya ang nakakaramdam nito kung ‘di ang mga taong nanakit sa kan’ya! Hindi niya deserve ‘to!
Napasigaw siya at tinabig ang mga bote na nasa sink niya. “Ang malas ko! Bakit ba ang mal
